Το βράδυ της Δευτέρας η τηλεοπτική μυθοπλασία έβαλε στο παζλ ένα από τα πιο πολυσυζητημένα κομμάτια της. Η σειρά «Η Παραλία» δεν είναι μόνο από τα μεγάλα στοιχήματα της κρατικής τηλεόρασης, είναι ένα στοίχημα της ελληνικής τηλεοπτικής ψυχαγωγίας εν γένει, η οποία προσπαθεί να στρέψει το ενδιαφέρον του τηλεθεατή από τις πλατφόρμες στην εγχώρια μικρή οθόνη.

Το σενάριο έχουν γράψει ο Γιώργος Χρυσοβιτσάνος και ο Κώστας Γεραμπίνης, τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Στέφανος Μπλάτσος και η σειρά, που αποτελεί μεταφορά του μυθιστορήματος «Το κορίτσι με το σαλιγκάρι» της Πηνελόπης Κουρτζή, θα προβάλλεται καθημερινά στην ΕΡΤ1, από Δευτέρα έως Παρασκευή (και στο Ertflix για όσους θέλουν να την παρακολουθούν on demand).

Ο τόπος και ο χρόνος πλοκής της είναι τα Μάταλα των «Παιδιών των Λουλουδιών» και όσων εκείνα ενσάρκωναν. Μια συνθήκη που έχει μείνει στην ιστορία της Κρήτης, άλλωστε διοργανώνεται και ανάλογο φεστιβάλ κάθε χρόνο εκεί, το οποίο προσελκύει χιλιάδες τουρίστες.

Με φόντο της σπηλιές της παραλίας με το θρυλικό παρελθόν, θα παρακολουθήσουμε μια αισθηματική ιστορία να ξετυλίγεται παράλληλα με έναν φόνο, προβάλλοντας από τη μία την ατμόσφαιρα απελευθέρωσης των χίπις και από την άλλη το συντηρητικό περιβάλλον της τοπικής κοινωνίας στη μαύρη περίοδο της δικτατορίας. Κι εδώ υπάρχει ένα ακόμα στοίχημα που αν κερδηθεί, θα κερδίσει και τον τηλεθεατή λίγο περισσότερο.

Είναι βέβαιο ότι θα τον κερδίσουν τα όμορφα πλάνα. Φάνηκε ήδη από την πρεμιέρα ότι τα κάδρα είναι προσεγμένα, αξιοποιώντας το προνομιακό βραχώδες σκηνικό με τα κοιλώματα. Λαξεύτηκαν από ανθρώπινο χέρι πριν από χιλιάδες χρόνια και στις δεκαετίες 1960 και 1970 έγιναν οι κατοικίες των μπίτνικς και στη συνέχεια των χίπις, οι οποίοι δημιούργησαν εκεί μια φωλιά των ιδανικών τους. Εκαναν τα Μάταλα έναν χώρο επώασης των ιδεών τους, που δεν ήταν μόνο κοινόβια, σεξ και ναρκωτικά, αλλά είχαν κι ένα πολιτικό υπόβαθρο, το οποίο πυροδότησε σημαντικές αλλαγές.

Ως τηλεθεατής, θα ήθελα να δω την Ιστορία να ξεπηδά μέσα από ένα δεύτερο και τρίτο επίπεδο στην πλοκή αυτής της σειράς. Θα ήθελα, μέσα από τα ωραία κάδρα, τις μουσικές και την ατμόσφαιρα της εποχής αλλά και της συγκεκριμένης συνθήκης, μέσα από την ερωτική ιστορία των πρωταγωνιστών και τις παράλληλες ιστορίες που τρέχουν γύρω της, να αισθανθώ τις αντιθέσεις και τις δονήσεις που διαθέτουν οι καλές σύγχρονες σειρές και είναι ο βασικός λόγος που σε κάνουν να «κολλάς» μαζί τους.

Θα ήθελα να δω τις έννοιες της ισότητας και της σεξουαλικής απελευθέρωσης να συγκρούονται με τον σεξισμό, τον ρατσισμό και τα ταμπού της κλειστής κοινωνίας, να δω τη μάχη του κατεστημένου με ένα κίνημα που το αποστρεφόταν και ήθελε να ζει αντισυμβατικά, διαλαλώντας την ελευθερία και την ειρήνη, αγκαλιάζοντας τη φύση και την τέχνη, φτύνοντας κατάμουτρα οτιδήποτε συνδεόταν με τον πουριτανισμό και τον κοινωνικό αναχρονισμό.

Θα ήθελα να δω την επιρροή αυτών των συγκρούσεων στους χαρακτήρες, να τους παρακολουθήσω να παλεύουν με τα ηθικά διλήμματα που γεννιούνται μέσα τους καθώς οι σπόροι της προοδευτικής, απελευθερωτικής φιλοσοφίας των χίπις φυτρώνουν στο αφιλόξενο έδαφος του ελληνικού συντηρητισμού και της εφιαλτικής περιόδου του δικτατορικού καθεστώτος.

Αυτά θα ήθελα να δω σε μια σειρά που έχει ως χωροχρόνο της τα εμβληματικά Μάταλα, και όχι μόνο μια ηθογραφία επιφανειακά δοσμένη, ντυμένη με παντελόνια καμπάνες και λουλούδια στο κεφάλι, με ωραίο μουσικό σάουντρακ εποχής. Δεν θα ήθελα να δω μια ιστορία αγάπης σε μια χαλαρή, χίπικη ατμόσφαιρα με ολίγον ελληνικό πουριτανισμό ως αντίθεση στο φόντο, αλλά μια ιστορία απελευθέρωσης που ματώνει να ξετυλιχθεί μέσα σε ένα δυστοπικό περιβάλλον. Γιατί πίσω από τη χρυσή αμμουδιά και το ειδυλλιακό τοπίο στα Μάταλα του 1969, βρίσκεται μια ιστορική δυστοπία.

Αναμένουμε με αγωνία τη συνέχεια της σειράς και ευελπιστούμε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες του σύγχρονου τηλεθεατή, που διψά για καλή ελληνική μυθοπλασία.

ΥΓ. Η πρεμιέρα της σειράς έτυχε θερμής υποδοχής από το κοινό των κοινωνικών δικτύων και η τηλεθέαση της πρώτης τηλεοπτικής μετάδοσης ήταν επίσης ικανοποιητική (αν και η δυναμική μιας σειράς μυθοπλασίας φαίνεται καλύτερα πια από τις μετρήσεις της θέασής της on demand. Και η ΕΡΤ έχει καταφέρει να μετράει αυτή τη δυναμική στη μυθοπλασία της, μέσω του Ertflix).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News