Ο Σαββόπουλος έλεγε παλιά ότι ο Μπιθικώτσης είχε πάντα στη τσέπη του πουκαμίσου -που φούσκωνε- όλα τα χρειαζούμενα χαρτιά. Διπλωμένα για να χωράνε: ταυτότητα, απολυτήριο στρατού και πάει λέγοντας. Ηταν η εποχή που φοβόσουν μη σε σταματήσει ο χωροφύλακας. Επρεπε να τα έχεις όλα πάνω σου.

Πέρασε πια μισός αιώνας. Οι χωροφύλακες ανήκουν στο χρονοντούλαπο και αντί για τη χαρτούρα υπάρχουν τα smartphone. Στο κινητό μπορείς να έχεις πια πιστωτική κάρτα, πιστοποιητικό εμβολιασμού, τη συνταγή για τα χάπια και το παραπεμπτικό για τις εξετάσεις και, πλέον, μέσω της εφαρμογής Gov.gr Wallet, ψηφιακό αντίγραφο του διπλώματος οδήγησης και της ταυτότητας. H εφαρμογή παρουσιάστηκε την Τετάρτη από την κυβέρνηση και είναι ήδη διαθέσιμη για κατέβασμα σε κινητά Android και Apple.

Μια στάση εδώ. Η ταυτότητα είναι ένα ορόσημο με ιδιαίτερο συμβολισμό. Μέχρι εδώ το πράγμα έμοιαζε να βρίσκεται στη μετάβαση, με την «εξαύλωση» όμως και της ταυτότητας, ακόμη κι αν κρατάμε τις παλιές, νιώθεις ότι κάτι έχει αλλάξει θεμελιωδώς.

Πριν από 22 χρόνια πλακωθήκαμε μεταξύ μας για την αναγραφή του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες. Μαζεύτηκε στο Σύνταγμα κοντά στο ένα εκατομμύριο κόσμος και ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ύψωσε το λάβαρο της Αγίας Λαύρας: Το λάβαρο της Επανάστασης του 1821 «που εμπνέει όλους τους Ελληνες που πιστεύουν στην Ελλάδα, το σύμβολο ενώπιον του οποίου οι πατέρες μας ορκίσθηκαν να ελευθερώσουν την πατρίδα», όπως ανέφερε με το πλήθος θα τον επευφημεί.

Αραγε θα είχαν συμβεί όλα αυτά με την ίδια ένταση αν δεν μπορούσες να πιάσεις στα χέρια σου την ταυτότητά σου; Θα είχαν την ίδια πέραση τα συνθήματα ότι «χάνουμε την ταυτότητά μας» ή ότι «μας την κλέβει η νέα τάξη πραγμάτων» αν ήταν ηλεκτρονική;

Πώς θα νιώθαμε για την αστυνομική, τη δική μας ταυτότητα, αν δεν είχαμε περιμένει στην ουρά για τον αξιωματικό υπηρεσίας ώστε να βάλουμε με το μελάνι το δακτυλικό μας αποτύπωμα και αν δεν είχαμε διαπραγματευτεί με τον περιπτερά για μια ζελατίνη της προκοπής όταν άρχιζε να «μαδάει»;

Η αστυνομική ταυτότητα ήταν η ταυτότητα που όλοι ξέραμε. Ακόμη και στο γήπεδο, όταν ένας αμυντικός έτρωγε μια ντρίπλα που τον εξέθετε και ξάπλωνε κάτω, λέγαμε «του πήρε την ταυτότητα».

Η πρόοδος φέρνει πάντα ερωτήματα και ανησυχίες και αλλάζει τις συνήθειες. Και η αποδοχή που έχει το gov.gr, που μας απελευθέρωσε από πολλές άχρηστές ουρές, ίσως βάλει φρένο σε όσους σπεύσουν να ποντάρουν ξανά στο φόβο, τη δεισιδαιμονία και την άγνοια. Πιο δύσκολα τώρα αυτοί πχ. που καλλιεργούσαν εντός και εκτός Βουλής τις αμφιβολίες για τα εμβόλια και χάιδευαν τα αυτιά των αντιεμβολιαστών θα επενδύσουν ξανά στην άρνηση.

Παρότι οι γνωστές μας ταυτότητες δεν θα εξαφανιστούν, έχει ενδιαφέρουν να δούμε πώς θα αντιμετωπίσουν την αλλαγή ιδίως οι μεγαλύτεροι άνθρωποι. Ποια θα είναι δηλαδή η πραγματική αντίδραση του κόσμου, πέρα από τους διάφορους επιτήδειους της πολιτικής κλπ. που είναι πιθανό να πουν ξανά τα δικά τους: ότι τάχα δεν πρόλαβαν ή ότι αν το έκαναν οι ίδιοι θα ήταν καλύτερο και πιο ασφαλές κ.ο.κ..

Η αλλαγή είναι πια εδώ. Κάποτε έβγαινες από το σπίτι χωρίς ταυτότητα και αισθανόσουν γυμνός. Σήμερα το ίδιο ισχύει με το κινητό. Αν το έχεις μαζί σου, μπορείς να ψωνίσεις με ηλεκτρονική πιστωτική κάρτα και πλέον θα μπορείς να οδηγήσεις και να αποδείξεις ότι είσαι αυτός που λες. Φτάνει να μη πέσει η μπαταρία. Αυτά στον κανονικό κόσμο. Γιατί στον ψηφιακό -τον κόσμο των social media και σε λίγο των avatar- αν βγεις στο δρόμο χωρίς κινητό, απλά δεν υπάρχεις.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News