Τα σχέδια του Αλέξη Τσίπρα είναι φιλόδοξα, αλλά οι επιθυμίες του είναι φανερό ότι δεν συμπίπτουν με εκείνες των συντρόφων του.

Θέλει να μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε κάτι άλλο, έχει φορτώσει διάφορους Πασόκους που δεν τους βλέπουν και με πολύ καλό μάτι οι περισσότεροι και ετοιμάζεται να κάνει ένα συνέδριο, το οποίο πολλοί μυρίζονται ότι θα είναι στημένο και με μοναδικό αποτέλεσμα την αναγόρευση του Τσίπρα σε μονάρχη.

Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται τετριμμένα και ψιλοαδιάφορα στη σημερινή εποχή, πόσο μάλλον όταν συνδυάζονται με τα γνωστά τροπάρια για τα ΜΜΕ και τα συμφέρονται που υπονομεύουν το κόμμα, για την Αριστερά που πολεμάει για τα δίκια του λαού και για να μη λιποθυμάνε τα παιδάκια στα σχολεία κ.λπ.

Οσο περνά ο καιρός, όμως, τα προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ δεν κρύβονται.

Γίνεται πολλή συζήτηση για το αν θα κάνει τελικά απολογισμό για την εκλογική ήττα του. Πέραν του ότι έτσι όπως το πάνε θα κάνουν εκλογικό απολογισμό ενώ θα επίκεινται οι επόμενες εκλογές, η βάσιμη υποψία για την καθυστέρηση είναι άλλη. Ο Τσίπρας δεν πρόκειται να ανεχτεί έναν απολογισμό που θα περιλαμβάνει και το δικό του μερίδιο ευθυνών. Το έχει δείξει συχνά. Τις επιτυχίες τις πιστώνεται εκείνος, για τις αποτυχίες φταίνε άλλοι ή, στη χειρότερη περίπτωση, όλοι μαζί.

Το θέμα είναι ότι έτσι κι αλλιώς, είτε το θέλει ο Τσίπρας είτε όχι, ο ΣΥΡΙΖΑ μπαίνει σε επόμενη φάση. Οσο κι αν πανηγυρίζει για την εκλογική ήττα του, επειδή πήρε ένα ποσοστό που δεν το περίμενε, η γκρίνια και η εσωστρέφεια είναι ακατάσχετες.

Κάποια στιγμή θα γίνει και το μοιραίο.

Θα είναι ο Αλέξης Τσίπρας ο ισόβιος ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ; Ηδη βρίσκεται σε μια ιδιόμορφη συνθήκη, καθώς, έχοντας χάσει τις εκλογές, παραμένει στην ηγεσία του κόμματος.

Θα συμβαίνει αυτό για πάντα;

Το ενδιαφέρον είναι ότι στο ζήτημα αναφέρθηκε ο Νίκος Φίλης και μάλιστα με δική του πρωτοβουλία και δίχως να ερωτηθεί.

Μιλώντας προ ημερών στον ΣΚΑΪ και με αφορμή την επεισοδιακή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας, είπε κάποια στιγμή: «Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, οι οποίες δεν αφορούν το θέμα της ηγεσίας». Εχοντας πει αυτό ρωτήθηκε εάν εν τέλει υπάρχει θέμα ηγεσίας και απάντησε: «Οχι βέβαια, δεν υπάρχει, έχει λυθεί το θέμα». Συμπλήρωσε όμως κι αυτό: «Για σήμερα μιλάμε. Δεν προδικάζουμε, για σήμερα μιλάμε και λέμε ότι υπάρχει ηγεσία (…)».

Για σήμερα λοιπόν υπάρχει ηγεσία.

Ομως οι φράσεις αυτές μοιάζουν περισσότερο με προειδοποίηση για το μέλλον, παρά με διαβεβαίωση για κάτι που ούτως ή άλλως είναι γνωστό.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News