Υποψιάζομαι, ότι το πρώτο τριψήφιο που μπήκε στη ζωή όλων μας ήταν το 100. Hταν τόση η ασφάλεια που ένοιωθαν οι πολίτες με το γεγονός, ότι στην άλλη γραμμή του τηλεφώνου ήταν όργανο (έτσι αποκαλούσαν τότε τους αστυνόμους), σε απόλυτη ετοιμότητα να επιληφθεί του περιστατικού.

H έννοια «περιστατικό» είχε τεράστιο εύρος. Για παράδειγμα, θυμάμαι τη γιαγιά μου να απειλεί ενώ κοίταζε από το ματάκι «Τώρα θα πάρω το 100 να μάθεις!» επειδή είχε υποτίθεται ακούσει κάποιον ύποπτο θόρυβο αλλά με την ίδια ακριβώς φράση απειλούσε και μας, όταν κάναμε φασαρία το μεσημέρι.

Στην ιστορία της καθημερινότητάς μας, αξιομνημόνευτος είναι και ο -σε τηλεοπτική αναμετάδοση μάλιστα- διάλογος του ζεύγους Κούγια ενώ ο Αλέξης ενεργούσε ως Τζέιμς Μποντ σε άγριο περιστατικό «Πάρε το 100!», «Αγάπη μου πώς παίρνω το 100;». Τι να λέμε τα παλιά; Χρόνο τον χρόνο και μετάταξη την μετάταξη… 15 αστυνόμοι στην Παπακώστα, 50 στον Φλαμπουράρη… Οι άλλοι; Δεν υπάρχουν άλλοι; Η μόνη λίστα που δεν έχει δει το φως της ημέρας!.. Πάει το 100! Αναμένοντες εναγωνίως τον Μέγα Χρυσοχοΐδη να στήσει κράτος.

Το άλλο δημοφιλές τριψήφιο της ζωής μας ήταν, το 141. Δηλαδή η ώρα. 141 σχημάτιζες στο καντράν για να κουρδίσεις το ρολόι σου. Ήταν, ο σταθερά αλάνθαστος χρονομέτρης της ζωής μας. «Στον επόμενο τόνο η ώρα θα είναι…». Γενιές και γενιές μεγάλωσαν με τη φωνή της ξινής. Τη θυμάστε; Είχε μια ξινίλα, λες και σου μέτραγε τις προσωπικές σου ώρες, πέρα από τις ώρες. Αλλά, τι τα θες; Χρόνο τον χρόνο και κυρίως, κινητό το κινητό… Πάει άκλαυτο και το 141. Μέχρι που χθες…

Τι ήταν κι αυτό που μας βρήκε χθες! Τέτοια χαρά για μήνυμα, ούτε ερωτευμένος! Μπήκε ξανά τριψήφιο στη ζωή μας! Ξεσηκώθηκε το fb. «Έλαβα αυτό το μήνυμα» διατυμπάνιζε το ένας. «Εγώ γιατί δεν έλαβα ακόμα;» παραπονιόταν ο άλλος. 112! Ευρωπαϊκός αριθμός άμεσης ανάγκης. Και πλέον θα στέλνονται μηνύματα στα κινητά όλων των πολιτών, 24 ώρες το 24ωρο, για επτά μέρες την εβδομάδα. Αρα, για παράδειγμα, θα μπορούν να ενημερώνονται κάτοικοι μιας περιοχής που είναι σε κίνδυνο και να συντονίζεται η άμυνα τους στο κακό. Όπως αντίστοιχα θα έχουν τη δυνατότητα πολίτες, να αναφέρουν καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και να ζητούν βοήθεια.

Φανταστείτε να είχαμε αυτή την παροχή ένα χρόνο πριν. Στη Μάντρα. Στο Μάτι… Το σκέφτομαι και βαθιά μελαγχολώ. Το σκέφτομαι και τελειώνει κάθε διάθεση για χιούμορ, για τα τριψήφια της ζωής μας.  Αγαπητέ κ. Πιερρακάκη του 112, Υπουργέ Ψηφιακής Διακυβέρνησης…Well done! Αλλά ρε γαμώτο…Ήταν τελικά θέμα απόφασης; Δεν το χωράει ο νους του ανθρώπου.

Υ.Γ «Η Φιλανδία και η Κίνα εισάγουν την Τεχνική Νοημοσύνη στα λύκειά τους και εμείς σήμερα, 8 Αυγούστου του 2019, είμαστε εδώ για να μιλήσουμε για το άσυλο. Πρέπει να αλλάξουμε αιώνα σε κάποια πράγματα». Απόσπασμα από την ομιλία του Κυριάκου Πιερρακάκη στη Βουλή. Ασχολίαστο. Πονάει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News