Στο ποδόσφαιρο είναι κοινή πρακτική να βγάζει σκάρτες ο ένας τις μεταγραφές του άλλου. «Πήρατε παλτό», «Αυτός ήρθε για να κολλήσει ένσημα» και τα σχετικά.

Οπότε ήταν λογικό από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ να πρέπει να βγει σκάρτο το Μετρό της Θεσσαλονίκης. Ιδιαίτερα μετά τους μουσαμάδες και την πλάκα που πάει σύννεφο μέχρι σήμερα. Επειδή δεν υπήρξε κάτι άλλο, η κριτική έγινε σε κάποια σημεία όπου η οροφή έσταζε και είχαν βάλει κουβάδες. Με κάποιον να γράφει «να δούμε πόσα θα πρέπει να πληρώνουν σε αποζημιώσεις σε αυτούς που θα πέφτουν και θα σπάνε χέρια, πόδια και λεκάνες».

Παρά τις αμφιβολίες για τις αποζημιώσεις, να πω ότι σε κάθε μεγάλο έργο κάποιες ατέλειες θα υπάρχουν. Για παράδειγμα, στο Μετρό των Αθηνών, αρχικά στις βροχές πλημμύριζε ο σταθμός του Μεγάρου Μουσικής. Το έργο όμως είναι τόσο σημαντικό που όταν γίνεται απεργία, η Αθήνα παραλύει. Το Μετρό της Θεσσαλονίκης δεν θα κριθεί από την παρουσίαση των αρχαίων στα εγκαίνια, ούτε από τους κουβάδες της πρώτης ημέρας. Θα κριθεί μετά από μήνες.

Ψαχνόμαστε πάντως να βρούμε το σκάρτο σε κάθε έργο. Το 2001, όταν είχε γίνει το νέο αεροδρόμιο στα Σπάτα, πριν ακόμα γίνουν τα εγκαίνια, είχε γραφτεί μια επιθεώρηση με τον Σεφερλή που διακωμωδούσε τον χαμό που θα γινόταν. Εγιναν τα εγκαίνια και μετά από δυο-τρία λαθάκια το «Ελ. Βενιζέλος» λειτουργούσε μια χαρά. Ποιος, όμως, να κάτσει να γράψει καινούργιο κείμενο για την επιθεώρηση;

Οπότε, το μπαλέτο έμπαινε τραγουδώντας «Παιδιά τώρα την κάνουμε, πού είναι τ’ αεροπλάνα; Που χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Ποιος είναι ο υπεύθυνος, ποιος έχει την ευθύνη; Να ’ρθει να τον πλακώσουμε, να δούμε τι θα γίνει». Και μετά εμφανίζονται οι υπεύθυνοι –που προφανώς είναι γελοίοι–, ο Βενιζέλος με πόντσο και κιθάρα να τραγουδάει ότι κανένας δεν τον ρώτησε αν θέλει το «μπ…δέλο» και ότι φταίνε οι Γερμανοί. Το overture κλείνει με το μπαλέτο και τον Βενιζέλο να τραγουδάνε «Τι βρακί θα παραδώσεις, μωρή». Το οποίο ήταν και ο τίτλος του έργου – επειδή εκείνη την εποχή ήταν δημοφιλές το σίριαλ «Τι ψυχή θα παραδώσεις, μωρή».

Αν το ερώτημα είναι πού βρίσκεται η λογική, η απάντηση είναι όπως τα αξεσουάρ στα manual των ηλεκτρικών συσκευών: σε τέτοιες περιπτώσεις, η λογική είναι optional. Εάν όταν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι και ένα καράβι, εάν αποσυνθέσεις τη διαμαρτυρία, θα δεις να σου απομένουν δύο πολιτικοί, μερικοί Γερμανοί και ένας προδομένος λαός που θα γλιστράει στο Μετρό της Θεσσαλονίκης χωρίς να βρίσκει το δίκιο του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News