Η νέα ταινία του Ντάρεν Αρονόφσκι είναι σίγουρα μια από τις πιο πολυσυζητημένες της χρονιάς. Οχι μόνο γιατί είναι μια κατά γενική ομολογία καλή ταινία, αλλά και γιατί ο ηθοποιός που υποδύεται τον βασικό ήρωα δίνει μια δυνατή ερμηνεία, που σε επηρεάζει για πολλούς λόγους.

Στο «Η Φάλαινα», ο Μπρένταν Φρέιζερ, κάτω από ένα κοστούμι 136 κιλών που του προσέθετε το απαιτούμενο βάρος, μεταμορφώθηκε στον Τσάρλι, έναν υπέρβαρο καθηγητή που μετά από λάθος επιλογές και τραυματικές εμπειρίες αφέθηκε στο αυτοκαταστροφικό του ένστικτο. Στην τελευταία εβδομάδα ζωής του τον βλέπουμε να προσπαθεί να λυτρωθεί από τις βασανιστικές ενοχές του αγκομαχώντας μέσα στο ασήκωτο σαρκίο του.

Ο Φρέιζερ έχει μιλήσει πολλές φορές για τη διαδικασία μεταμόρφωσης που απαιτούσε ο ρόλος του. Χρειαζόταν από τέσσερις έως έξι ώρες μακιγιάζ και προετοιμασία, ενώ στα γυρίσματα ήταν εξοπλισμένος πάντα μ’ ένα σύστημα ψύξης ανάλογο μ’ εκείνο των οδηγών αγώνων. Οπως ο ίδιος έχει πει, έκανε πολλές δοκιμές για να μπορέσει να κουμαντάρει τον εξοπλισμό του, ν’ αποκτήσει απτική εμπειρία και να μάθει να κινείται όπως ο ρόλος απαιτούσε. Πέρα απ’ αυτό, όμως, χρειάστηκε ν’ ακολουθήσει και ειδική δίαιτα, ώστε το σώμα του να γίνει η σωστή βάση για το κοστούμι. Με άλλα λόγια, έπρεπε να παχύνει.

Πολλοί ηθοποιοί έχουν περάσει από αυτή τη διαδικασία, και πάντα οι μεταμορφώσεις τους προκαλούν το ενδιαφέρον. Είναι όντως εντυπωσιακό, αν το σκεφτείς από την άποψη ότι ένας άνθρωπος προσπαθεί να μεταλλάξει τον εαυτό του για έναν ρόλο. Αλλά εκείνο που παρατηρώ στην περίπτωση του Μπρένταν Φρέιζερ είναι ότι η δική του μεταμόρφωση έχει γίνει αφορμή ενός σχολιασμού που αρκετά συχνά φλερτάρει με τη χονδροφοβία και τον σεξισμό.

Μόνο έτσι μπορεί κανείς να δει τα εκατοντάδες δημοσιεύματα που ξεκινούν με δύο φωτογραφίες, τη μια δίπλα στην άλλη. Από τη μία ο ηθοποιός σε νεαρότερες ηλικίες, με γυμνασμένο κορμί, χωρίς ίχνος λίπους επάνω του, από την άλλη ο ηθοποιός τώρα, με τα έξτρα κιλά και το εμφανώς πιο πλαδαρό σώμα. Αυτή η διπλή απεικόνιση είναι σα να σου λέει «κοίτα τον πώς ήταν και πώς έγινε». Και αποδεικνύει για ακόμα μια φορά πόσο ηδονοβλεψίες του πριν και του μετά είμαστε όσον αφορά στην ηλικία και στην εμφάνιση ενός ανθρώπου.

Προφανώς και ο Μπρένταν Φρέιζερ του 2022 δεν είναι ο Μπρένταν Φρέιζερ των αρχών της δεκαετίας του 1990, όταν και ξεκίνησε την καριέρα του με το «Dogfight» και το «Encino Man». Ούτε είναι το ομορφόπαιδο του «George of the Jungle», όπου έπαιζε τον Ταρζάν (έναν ρόλο για τον οποίο επίσης χρειάστηκε να ακολουθήσει μια εξαντλητική διατροφή για να έχει λιπόσαρκο σώμα). Αλλά ένα μεγάλο μέρος του κοινού θεωρεί φυσιολογικό να σχολιάζει το σώμα του ηθοποιού και να αναρωτιέται αν θα επανέλθει στο «φυσιολογικό» του, λες και το φυσιολογικό ενός ανθρώπου είναι να έχει κοιλιακούς για πάντα.

Από την άλλη, η επιλογή του Φρέιζερ για έναν ρόλο παχύσαρκου έχει ανοίξει και μια συζήτηση για το κατά πόσο θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί για τον συγκεκριμένο ρόλο ένας ηθοποιός που, για να τον παίξει, χρειαζόταν να παχύνει και να φορέσει ειδική στολή. «Γιατί δεν έπαιρναν απλά έναν υπέρβαρο ηθοποιό;», αναρωτήθηκαν πολλοί στα κοινωνικά δίκτυα, κατηγορώντας την παραγωγή για ρατσισμό απέναντι στους υπέρβαρους ηθοποιούς.

Ο Ντάρεν Αρονόφσκι έδωσε την απάντησή του: «Οι ηθοποιοί χρησιμοποιούν μακιγιάζ από τις απαρχές της υποκριτικής, είναι ένα από τα εργαλεία τους. Και όσα κάναμε για να απεικονίσουμε τον ρεαλισμό του μακιγιάζ δεν έχουν ξαναγίνει». Οπως και να έχει, η ίδια η ταινία δίνει τη σωστή απάντηση. Περνάει μέσα από το σενάριό της τα κοινωνικά στερεότυπα που έχουμε για την εμφάνιση και τα κιλά ενός ανθρώπου και δίνει ταυτόχρονα έναν ολοκληρωμένο χαρακτήρα υπέρβαρου ατόμου, με ρεαλισμό, συγκίνηση και χιούμορ. Το κάνει τόσο αριστοτεχνικά, που δεν γίνεται να μην σε βάλει σε σκέψεις.

Στο τέλος της ταινίας ο θεατής βλέπει την ψυχή και την προσωπικότητα του ήρωα, και όχι την εμφάνιση. Και θέλω να πιστεύω ότι βλέπει και τα πολλά κιλά ταλέντου του Μπρένταν Φρέιζερ, πέρα από τα έξτρα κιλά που έβαλε για να υποδυθεί τον ρόλο. Και που γενικά έβαλε, γιατί ο άνθρωπος ίσως να μη θέλει να είναι πια ο Ταρζάν στη ζούγκλα. Εμείς τι ζόρι τραβάμε;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News