Αν κάτι αξίζει να κρατήσουμε από τη συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον πρόεδρο της UEFA και τους ιδιοκτήτες των ΠΑΕ ΑΕΚ, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ (σσ: ο τελευταίος δια εκπροσώπου του) είναι οι φωτογραφίες με τους κκ Μαρινάκη, Αλαφούζο, Μελισσανίδη να στέκονται και να κάθονται δίπλα δίπλα και με αυτή τη σειρά. Πρώτον, γιατί με αυτές τις συνθήκες που επικρατούν τα τελευταία χρόνια στο ελληνικό ποδόσφαιρο (αλλά και σε μέρος της εγχώριας επιχειρηματικής σκηνής), δεν είναι κάτι σύνηθες, οπότε kudos στον Πρωθυπουργό που τα κατάφερε, έστω και αν «χρειάστηκε» μια ακόμη τραγωδία… Και μετά, (να κρατήσουμε τις φωτογραφίες) για τις εκφράσεις τους.

♦ Ο κ. Μαρινάκης έχει το γνωστό ειρωνικό μειδίαμα, σαν να λέει σε όλους «τι με βάλατε τώρα εδώ με αυτούς», όπου το «αυτούς» είναι κυρίως «αυτός» ο ένας, ο κ. Μελισσανίδης.

♦ Ο κ. Μελισσανίδης δείχνει βλοσυρός, ίσως και «παρμένος».

♦ Ο κ. Αλαφούζος μοιάζει ο πιο χαλαρός από όλους, χαμογελάει, μιλάει προς όλους, και προς τον εξ αριστερών του, κ. Μαρινάκη, και προς τον εκ δεξιών του, κ. Μελισσανίδη.

Είναι βέβαιο ότι οι αθλητικοί συντάκτες θα μπορούσαν να σκεφτούν και να γράψουν ουκ ολίγες χιουμοριστικές λεζάντες κάτω από αυτές τις φωτογραφίες. Με τα περισσότερα Μέσα είτε να ανήκουν είτε να ελέγχονται (ή, με κάποιον τρόπο, να επηρεάζονται) από τους τρεις ιδιοκτήτες των μεγάλων ΠΑΕ του κέντρου, είναι εξαιρετικά αμφίβολο κάποιοι να το τολμήσουν. Καλύτερα. Γιατί οι στιγμές δεν σηκώνουν πλάκα.

Είναι βέβαιο, ωστόσο, ότι κάποιοι από τους άμεσα ή έμμεσα εμπλεκόμενους στη σύσκεψη δεν παίρνουν και πολύ στα σοβαρά τα όσα ακούστηκαν. Όχι γιατί δεν είναι σοβαρά. Αλλά γιατί τα περισσότερα τα έχουν ακούσει ξανά και ξανά.

Πρώτος από όλους το γνώριζε αυτό ο Πρωθυπουργός. Γι’ αυτό και φρόντισε να πει και κάτι (σχετικά) καινούργιο: «Αλλά θέλω εδώ να είμαι σαφής και απλός και καθαρός: ελπίζω πράγματι να μην απαιτηθεί από τις εξελίξεις, το κράτος να ενεργοποιήσει το ύστατο μέτρο το οποίο έχει στη διάθεσή του, το οποίο δεν είναι άλλο από τον προσωρινό αποκλεισμό ελληνικών ομάδων από όλες τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις».

Γιατί, καλά τα «νέα» μέτρα, που έχουν από χρόνια θεσπιστεί και δεν εφαρμόζονται (όπως οι κάμερες στις εξέδρες και το κλείσιμο των συνδέσμων οπαδών), αλλά εκείνο που πραγματικά μπορεί να «πονέσει» τα αφεντικά του ποδοσφαίρου μας, είναι ο (βρετανικής έμπνευσης) αποκλεισμός από τους αγώνες των ευρωπαϊκών κυπέλλων και τα έσοδα από τη συμμετοχή τους σε αυτά. Που μετριούνται σε εκατομμύρια ευρώ.

Ένα παράδειγμα, που θα μπορούσε να εξηγήσει και την καλή διάθεση του κ. Αλαφούζου: μόνο η πρόκριση του Παναθηναϊκού επί της Μαρσέιγ και η συμμετοχή στα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ, μεταφράζεται για την ελληνική ομάδα σε επιπλέον έσοδα 5 εκατ ευρώ κατ’ ελάχιστο.   

Εκτός αν νομίζετε ότι οι πρόεδροι διαγκωνίζονται για το ποιος (με κάθε τρόπο) θα κυριαρχήσει στο εσωτερικό, προκειμένου να καυχιούνται μετά στις διάφορες λέσχες όπου συμμετέχουν (και κάποιοι συναντιούνται). Μπορείτε επίσης να πιστεύετε ότι οι χούλιγκαν μαχαιρώνουν και μαχαιρώνονται για την «ιδέα» του Παναθηναϊκού, του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ…

Τα γεγονότα, ωστόσο, μιλούν από μόνα τους. Και είναι γεγονός ότι τα φονικά (εντός και εκτός εισαγωγικών) βλέμματα και μαχαιρώματα στο δικό μας ποδόσφαιρο, ακολούθησαν τη μετατροπή των ευρωπαϊκών διοργανώσεων από αθλητικές/ποδοσφαιρικές, σε χρυσοφόρα λέσχη για τις ομάδες που συμμετέχουν σε αυτές. Υπό αυτή την έννοια, η παρουσία του προέδρου της UEFA στη σύσκεψη του Μαξίμου δεν ήταν απλώς συμβολική. Ήταν σαν να τους λέει: «Εντάξει, ρε παιδιά, και άλλοι σε όλη την Ευρώπη κονομάνε ή θέλουν να κονομήσουν από το Champions League, αλλά δεν κάνουν έτσι»…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News