Το σενάριο. Spoiler: Αρχικά θα χρησιμοποιηθoύν για τον έλεγχο όσων περνούν τις θύρες εισόδου, θα προπηλακιστούν, θα αρχίσουν να καλούν τη συμβατική αστυνομία για βοήθεια, μετά θα αποσυρθούν σε ασφαλέστερους χώρους στο εσωτερικό του πανεπιστημίου, θα γίνουν κλητήρες, μέχρι που θα γίνουν ένα ακόμη ντράβαλο στο Δημόσιο και θα περιμένουν να μονιμοποιηθούν στην αστυνομία, όπως γίνεται με τους ειδικούς φρουρούς.

Αν έχετε την εντύπωση ότι κάπου το έχετε ξαναδιαβάσει, έχετε δίκιο. Το διαβάσατε εδώ. Στο Protagon, στις 16 Ιανουαρίου 2022, όταν ανακοινωνόταν η ίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας, που θα έλυνε το πρόβλημα της ασφάλειας στους χώρους της ανώτατης εκπαίδευσης. Μετά από ενάμιση χρόνο προαναγγέλθηκε η κατάργηση της πανεπιστημιακής αστυνομίας και η ένταξη του προσωπικού της στους ειδικούς φρουρούς. «Δεν θα μπαίνει στα πανεπιστήμια να κάνει τον θυρωρό. Ο ρόλος της αστυνομίας θα είναι επικουρικός και θα μπαίνει όταν χρειάζεται», αναφέρθηκε συγκεκριμένα.

Στη λογική «είναι ευκολότερο να αλλάξεις υπηρεσία σε έναν άνθρωπο από ό,τι σε ένα άλογο», η κυβέρνηση έκαψε τη μηταράκειο ιδέα της έφιππης αστυνομίας στην Αθήνα. Για να είμαστε δίκαιοι, αφορούσε έξι άλογα και τους αντίστοιχους αναβάτες και θα υπήρχε κυρίως για το σόου. Επειδή όμως ελάχιστοι μέχρι σήμερα έχουν πει: «Αχ και να υπήρχε ένας αστυνομικός καβάλα σε ένα άλογο», ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκαψε την άκρως πρωτοποριακή ιδέα.

Αντίθετα, επειδή είναι πιο δύσκολο από πορτοφόλι να βρεις τροχονόμο στους δρόμους της Αθήνας, ο Νότης Μηταράκης ανακοίνωσε την εμφανέστερη παρουσία αστυνομικών και τροχονόμων στους δρόμους. Ας ελπίσουμε χωρίς την πρόσληψη ακόμα περισσότερων αστυφυλάκων. Ερχόμαστε λοιπόν στο κλασικό ερώτημα. Πού απασχολούνται οι 54.430 αστυνομικοί (αριθμός του 2019) συν οι πανεπιστημιακοί, που έχει η Ελλάδα; Για τέσσερις είμαι σίγουρος.

Την προηγούμενη εβδομάδα τέσσερις αστυνομικοί που ήταν φρουρά πρώην υπουργού καθόντουσαν σε καφέ της Βαλαωρίτου περιμένοντας να τελειώσουν οι ομιλίες στη Βουλή. Την ίδια στιγμή, το μνημείο του Αγνώστου Φρουρού, το καμαράκι μπροστά στο αστυνομικό τμήμα των Βριλησσίων όπου δεν έχω δει φρουρό τα τελευταία δύο χρόνια, φώναζε, έστελνε το μήνυμα ότι κάτι πρέπει να αλλάξει. Ας πούμε, μια έρευνα στο προσωπικό που απασχολούν διάφορες υπηρεσίες, όπως η μπάντα της αστυνομίας, που τον αριθμό των απασχολουμένων που μου είχαν πει δεν τον θυμάμαι ή προσπαθώ να τον ξεχάσω.

Ο Νότης Μηταράκης σωστά αναφέρθηκε στη μικρή εγκληματικότητα. Στη μικρή εγκληματικότητα, η οποία, όταν δεν τιμωρείται, οδηγεί στη μεγάλη εγκληματικότητα. Σαν λύση προτείνεται φυσικά να αντιμετωπίζονται τα προβλήματα όταν ακόμα είναι μικρά. Το ξέρουν και όσοι πολιτικά στηρίζουν τη μικρή εγκληματικότητα, δίνοντάς της τον ευφημισμό «παραβατικότητα». «Παραβατικότητα» δεν είναι οργανωμένες ομάδες να πετάνε μολότοφ στη Βεΐκου καταστρέφοντας αυτοκίνητα.

Η θεωρία των σπασμένων τζαμιών των Ουίλσον και Κάιλινγκ λέει ότι αν σε ένα οίκημα σου έχουν σπάσει ένα τζάμι και δεν επιδιορθωθεί, σύντομα θα σου σπάσουν και τα υπόλοιπα. Η Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες έζησε αρκετά την «παραβατικότητα» των ημιπιτσιρικάδων, ώστε να την παίρνει στα ελαφρά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News