Το διάβασα και αυτό. Οτι οι επιχειρηματίες του τουρισμού και της εστίασης που ζητούν προσωπικό και δεν βρίσκουν, στην πραγματικότητα ψάχνουν κορόιδα που θα δουλέψουν σαν σκλάβοι για να τους κάνουν πλουσιότερους. Η τιμημένη Αριστερά (στην «Αυγή» ήταν το κείμενο, επώνυμα) που κάποτε θεωρούσε την εργασία δικαίωμα, σήμερα την αποστρέφεται. Πάνε εκείνες οι εποχές που ο πολίτης έπιανε δουλειά, αντί να επιλέγει να κάθεται, και στη συνέχεια, ως εργαζόμενος, πάλευε για καλύτερες συνθήκες εργασίας και για βελτίωση της αμοιβής του.

Τώρα, πρώτα εξασφαλίζει ιδανικές εργασιακές συνθήκες μαζί με την αμοιβή που θέλει και στη συνέχεια λέει το «ναι» για την πρόσληψή του. Αλλιώς την αράζει στο σπίτι ή στην καφετέρια και αφήνει τον καπιταλιστή με το παγωτατζίδικο ή το σουβλατζίδικο να βράζει στο ζουμί του. Ετσι για να μάθει ο τρισάθλιος. Που πουλάει μεν τέσσερα ευρώ την μπάλα του παγωτού στη Μύκονο, αλλά δεν πληρώνει τον υπάλληλό του με ποσοστά επί της τιμής της μπάλας που δίνει στον πετρελαιά που γυροφέρνει στα σοκάκια του νησιού.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τον εστιάτορα των καβουροπόδαρων. Αφού πουλά τα καβουροπόδαρα 300 ευρώ, θα έπρεπε να δίνει στο γκαρσόνι του μεροκάματο τρία χιλιάρικα. Πάντως αυτή η σύνδεση της μεμονωμένης αισχροκέρδειας κάποιων μαγαζατόρων με τον μισθό που δίνουν στους εργαζομένους τους, είναι καινούργια θεωρία της ελληνικής Αριστεράς. Οχι και τόσο μαρξιστική, όμως οι συνθήκες αλλάζουν. Οταν είναι ο Μητσοτάκης στο Μαξίμου, η θεωρία περί την εργασία είναι διαφορετική από αυτήν που θα ισχύσει αν ποτέ πάει ξανά ο Τσίπρας στο πρωθυπουργικό γραφείο.

Οσο η Κεντροδεξιά θα κυβερνά την Ελλάδα, η κυβερνώσα μας Αριστερά θα απορρίπτει τον Καρλ Μαρξ και θα καταφεύγει στον Πολ Λαφάργκ. Ο οποίος ήταν γαμπρός του Μαρξ (είχε παντρευτεί την κόρη του, Λόρα), δεν χώνευε τον εμπνευσμένο πεθερό του και πάσχιζε διαρκώς να του τη σπάει. Οπότε, όσο ο Μαρξ διατυμπάνιζε την επανάσταση του προλεταριάτου (αλλά για να είσαι προλετάριος, έπρεπε να δουλεύεις), τόσο ο Λαφάργκ διαφήμιζε το αραλίκι. Εβγαλε και το περίφημο βιβλίο του «Το δικαίωμα στην τεμπελιά», που κόντεψε να στείλει τον πεθερό του με αποπληξία.

Οπότε ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον λαφαργκικός. Συμβουλεύει τα 55.000 παλικάρια να μην πάνε να δουλέψουν, τους προτιμά να κάθονται. Για να γράφει σε διπλανό κείμενο (από αυτό που μιλά για τα 55.000 κορόιδα) ότι η Ελλάδα είναι πρώτη σε ανεργία στους νέους. Ετσι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, μάγκας. Και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ.

Βέβαια, αν δεν δουλεύεις αλλά δεν σούρνεσαι κιόλας από την πείνα, κάπως τη βολεύεις. Από κάπου πληρώνεσαι, κάπως συντηρείσαι. Μα επίδομα, μα χαρτζιλίκι, πάντως κάπου βρίσκεις λεφτουδάκια και ζεις. Αλλιώς θα έτρεχες με την εφημερίδα των αγγελιών στο χέρι.

Τέλος πάντων, άντε να τελειώνουμε με αυτόν τον Μητσοτάκη και τη σκλαβιά που σέρνει πίσω του. Να έρθει ξανά ο Τσίπρας, να γίνει ξανά μαρξιστικός ο ΣΥΡΙΖΑ, να πάει ο μισθός στα δύο χιλιάρικα, να βρεθούν αμέσως σπίτια να μένουν αρχοντικά οι ξενοδοχοϋπάλληλοι, να πέσει η τιμή της μπάλας του παγωτού και του καβουροπόδαρου, να έρθουμε, βρε αδερφέ, στα ίσα μας. Και τότε να δεις πώς οι 55.000 κορόιδα μετατρέπονται σε συνειδητούς προλετάριους που ετοιμάζουν την επανάσταση.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News