Oλα τα κόμματα, ειδικά τα μεγάλα, έχουν την ομάδα που ασχολείται με τις δημοσκοπήσεις. Χωρίς αυτήν, το κόμμα δεν μπορεί να κάνει δουλειά. Τα στελέχη της ομάδας αναλύουν τις δημοσκοπήσεις, ερμηνεύουν τις δημοσκοπήσεις, εξειδικεύουν τις δημοσκοπήσεις, παραγγέλλουν δημοσκοπήσεις. Τέλος πάντων, δουλειά τους είναι οι δημοσκοπήσεις. 

Συνήθως έχουν στις τάξεις τους κάποιους πολιτικούς επιστήμονες, κανέναν στατιστικολόγο που έχει ξωμείνει στον κομματικό μηχανισμό, σίγουρα δυο-τρεις παλιούς κομματικούς που έχουν κάνει πολλές εκλογές και γνωρίζουν τις εκλογικές περιφέρειες σαν την τσέπη τους, καθώς και κάποιον από τον στενό πυρήνα του αρχηγού, που του μεταφέρει άμεσα τα συμπεράσματα της ομάδας. 

Οι ομάδες αυτές, ανεξαρτήτως κόμματος, έχουν άριστες σχέσεις με τις εταιρείες δημοσκοπήσεων. Εξάλλου, κάθε κόμμα που σέβεται τον εαυτό του χρησιμοποιεί το εργαλείο αυτό, ξέροντας ότι δεν υπάρχει καλύτερος και επιστημονικότερος τρόπος για να ανιχνεύσει τις διαθέσεις του εκλογικού σώματος. Τα κόμματα είναι οι πελάτες των εταιρειών δημοσκοπήσεων και οι εταιρείες δημοσκοπήσεων είναι τα ραντάρ των κομμάτων προς την κοινωνία. 

Βεβαίως, κάθε κόμμα χρησιμοποιεί μία εταιρεία σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Ολα τα κόμματα όμως έχουν άριστες σχέσεις με όλες τις εταιρείες δημοσκοπήσεων. Είτε διότι γνωρίζονται από παλιότερες συνεργασίες είτε διότι υπάρχει πάντα η πιθανότητα μιας μελλοντικής επαγγελματικής σύμπραξης. Εξάλλου, εκτός από τη βασική, εβδομαδιαία ή μηνιαία, κυλιόμενη δημοσκόπηση που κάνει κάθε κόμμα με την εταιρεία που συνεργάζεται (για να ξέρει που βαδίζει), υπάρχουν και οι έκτακτες που μπορούν να κάνουν άλλες εταιρείες πέραν της επίσημης. 

Οι θεματικές δημοσκοπήσεις (μέτρηση για τα πανεπιστήμια ή το εργασιακό ας πούμε), οι γεωγραφικές (πώς πάει το κόμμα στην Κρήτη ή στην Μακεδονία), αλλά κι αυτές που αφορούν πρόσωπα (τι αποδοχή έχει στην περιοχή του ο τάδε βουλευτής ή ο δείνα πολιτευτής). Θέλω να πω, πάντα υπάρχει γόνιμο έδαφος συνεργασίας και αμοιβαίου κέρδους ανάμεσα σε όλα τα κόμματα και όλες τις εταιρείες δημοσκοπήσεων. Τέλος πάντων, στην πιάτσα αυτή γνωρίζονται καλά και έχει ένα διαρκές εσωτερικό αλισβερίσι.

Μία από τις βασικές δουλειές κάθε κομματικής ομάδας δημοσκοπήσεων είναι να μαθαίνει τα αποτελέσματα των ερευνών πριν αυτές δημοσιοποιηθούν επισήμως. Αν είναι να διαβάσει ο Μητσοτάκης το αποτέλεσμα της δημοσκόπησης στην εφημερίδα που την έχει παραγγείλει ή να περιμένει ο Τσίπρας το δελτίο ειδήσεων του καναλιού για να μάθει αποτελέσματα, τότε οι ομάδες που έχουν είναι για τα μπάζα. 

Αξιοποιώντας τις σχέσεις που έχουν, οι κομματικοί ινστρούχτορες μαθαίνουν νωρίτερα τα βασικά στοιχεία κάθε δημοσκόπησης και τα μεταφέρουν πάραυτα στον αρχηγό. Παίρνουν τηλέφωνο των επικεφαλής κάθε εταιρείας και εκείνος τους δίνει μια επαρκή γεύση αυτού που δοθεί στη δημοσιότητα. Εντάξει, το σύνολο των στοιχείων πάει σ’ εκείνον που πληρώνει την έρευνα, τα κόμματα όμως μαθαίνουν την πρόθεση ψήφου, τη δημοφιλία των αρχηγών και το γενικό κλίμα που αποπνέει κάθε καινούργια έρευνα. 

Είναι ένα παιχνίδι καλών σχέσεων και μελλοντικών καλών συνεργασιών. Και παραλλήλως ένα παιχνίδι κυρίων, υπό την έννοια ότι οι πληροφορίες αυτές παραμένουν σε κλειστό κύκλο μέχρι να δημοσιοποιηθούν επισήμως. Πάντως, το τηλεφώνημα γίνεται πάντα και η ανταπόκριση στο αίτημα σταθερά ικανοποιείται. Ουδέποτε πολιτικός αρχηγός έμαθε το αποτέλεσμα δημοσκόπησης διαβάζοντάς τα στην εφημερίδα ή βλέποντας τα στο κεντρικό δελτίο καναλιού. Πάντα τα ξέρουν από πριν, σας το υπογράφω, που λέει κι ο Πολάκης.

Τούτων δοθέντων, απορώ τι ακριβώς λέει το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που παίρνει τηλέφωνο τον επικεφαλής μιας εταιρείας δημοσκοπήσεων. Μήπως «ρε μίσθαρνο όργανο της κυβέρνησης, πουλημένε ψεύτη που πρέπει να ελεγχθείς από την Επιτροπή Διαφάνειας και το ΕΣΡ, μπορείς σε παρακαλώ να μου πεις εμπιστευτικά τι βγάζει η έρευνά σου που θα δημοσιοποιηθεί αύριο και η οποία είναι πλήρως εναρμονισμένη με τα πιο τρελά όνειρα του Μαξίμου»;   

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News