Επιασα καλή θέση από νωρίς. Αριστερά, στη πτέρυγα των πιο νέων και, διάδρομο, με θέα στους ομιλητές, στο προεδρείο  αλλά και με εύκολη απόδραση σε περίπτωση ανάγκης ή βαριεστιμάρας. Όλως τυχαίως, το προηγούμενο βράδυ έσκαψα στα αρχεία μου και βρήκα ότι είχα καλύψει δημοσιογραφικά 12 συνέδρια, τακτικά ή έκτακτα. Τούτο εδώ, το 13ο δικό μου, ήταν και το 13ο (τακτικό) της Νέας Δημοκρατίας. Γι’ αυτό και έπιασα κάθισμα Emergency Exit – στα αεροπλάνα πληρώνεις και κάτι παραπάνω για να την έχεις.

Δίπλα μου, όλοι έπαιζαν με τα κινητά, εμού συμπεριλαμβανομένου. Επέλεξα δυο-τρία στιγμιότυπα και τα ανέβασα ως story στο Instagram μου, να δω αντιδράσεις. Εκεί, όπως και στη μεγάλη αίθουσα, στο συνεδριακό κέντρο του «Ελ. Βενιζέλος», τα περισσότερα likes κέρδισε ο Αντώνης Σαμαράς. Το χειροκρότημα σε πολλά σημεία της ομιλίας του ήταν πολύ περισσότερο από αυτό που εισέπραξαν οι άλλοι ομιλητές στο χθεσινό φινάλε του συνεδρίου.

Μπήκε αμέσως στο ψητό. «Πάμε καλά μέχρι στιγμής», είπε, «αλλά όχι στο Μεταναστευτικό». Εκεί άρχισε το χειροκρότημα, και συνεχίστηκε σαν συνεχής υπόκρουση στα υπόλοιπα, τα οποία παραθέτω με άτακτη σειρά, όπως τα σημείωσα:

Οι πραγματικοί πρόσφυγες είναι οι λίγοι. Σε αυτούς οφείλουμε προστασία και φιλοξενία. Οι παράνομοι μετανάστες, οι λαθρομετανάστες, είναι οι πολλοί. Έχουν πλημμυρίσει σήμερα τα χότσποτ της Μόριας και αλλού, και πρέπει να φύγουν. Aσχημο ρόλο παίζουν μερικές ΜΚΟ, που βοηθούν να συντηρηθεί το πρόβλημα με τους λαθρομετανάστες. Ακόμα και με τον πατέρα Αντώνιο τα έβαλαν οι αχρείοι. (Και με αυτήν την αναφορά, όλοι όρθιοι, πιο έντονο το χειροκρότημα).

Eπειτα, ο πρώην Πρωθυπουργός πέρασε στο Σκοπιανό. «Τα δώσαμε όλα κι από την αρχή. Δεχτήκαμε ένα ψέμα στις Πρέσπες. Και τι κάνουμε τώρα; Να αποδεσμευτούμε από αυτήν (τη συμφωνία) χωρίς να πληρώσουμε κόστος, δεν είναι εύκολο. Ομως, δεν μπορούμε να ωραιοποιήσουμε μια συμφωνία που εμείς οι ίδιοι χαρακτηρίσαμε επιζήμια και απαράδεκτη».

(Εν μέσω ακόμα πιο θερμών χειροκροτημάτων, πρόσεξα τον κ. Μητσοτάκη ανέκφραστο).

Τα εθνικά θέματα είναι σε ζόρικη φάση, και ο Πρωθυπουργός τα βρίσκει στην πρώτη, δύσκολη στροφή της κυβερνητικής του θητείας. Είχε αιχμή η επισήμανση Σαμαρά ότι «οι κινήσεις της Τουρκίας, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν ως φαιδρότητες», όπως και το ότι «η επίκληση του Διεθνούς Δικαίου από μόνη της δεν αρκεί». Ο καταγγελτικός λόγος του πρώην Πρωθυπουργού ανέκαθεν είχε ένταση, θα έλεγα και απήχηση. Οι προτάσεις του;

Είπε ότι «εμείς δεν μπορούμε να δεχτούμε την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν πρέπει να είμαστε μοναχοφάηδες (ρήση Κοτζιά), αλλά χρειάζεται να ακολουθήσουμε απέναντι στη Τουρκία μια νέα πολιτική, με πιο δυναμικές συμμαχίες», όπως έγινε επί των ημερών του, πρόσθεσε, με το Ισραήλ και την Αίγυπτο – μαζί, βεβαίως και με την Κύπρο.

Ο επίλογός του ξεσήκωσε τα πλήθη. «Όταν έχεις δίκιο, το πείσμα έχει υγεία, όπως έλεγε ο Ελύτης», ο ανάδοχος και εμπνευστής του τίτλου της Πολιτικής Ανοιξης, του κόμματος που ίδρυσε τον Ιούνιο του 1993, όταν έφυγε κακήν-κακώς από τη Νέα Δημοκρατία, επί ημερών του πατέρα του σημερινού Πρωθυπουργού, του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Οταν πήρε τον λόγο ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είχε ήδη μεσολαβήσει η ομιλία Μεϊμαράκη, που είχε κέφια και ξανάφερε τη βάρκα στα νερά της ευθυμίας. Ο λόγος του έχει πάντοτε αμεσότητα λαϊκή. Μια ωραία, μάγκικη χροιά. «Αισθάνομαι μεγάλη ανακούφιση», είπε, «διότι κάθε συνέδριο έχει τα δικά του ζητήματα (εσωκομματικά, εννοεί), και αυτό ολοκληρώνεται με επιτυχία».

Ο Μεϊμαράκης έχει ζήσει πολλές συγκρούσεις, και ξέρει. Τούτη τη φορά, αποστασιοποιημένος από τον σκληρό, κομματικό μηχανισμό, κυριλές τώρα στην Ευρωβουλή, είναι πια ένα από τα πιο συμπαθή «πατρικά πρόσωπα» της παράταξης. Και του αρέσει αυτό, νομίζω. Αν κρίνω από τις όχι λίγες συμβουλές που έδωσε, κυρίως προς τους νέους, της … πτέρυγάς μου!

«Καλό το Internet παιδιά, αλλά πολιτική δεν είναι μόνο τα likes που μπορεί να πάρουμε. Πρέπει να πάμε στους ανθρώπους στα χωριά τους, στα καφενεία, στις γειτονιές, να ακούσουμε τη γνώμη τους, να συζητήσουμε. Επίσης, όταν διαβάζετε κάτι, μη μένετε μόνο στους τίτλους. Το πρόβλημα της παραπληροφόρησης και των fake-news είναι αυτό που θα αντιμετωπίσουμε από τους λαϊκιστές».

Εκεί, θυμήθηκε τον ΣΥΡΙΖΑ, με το περίφημο πια «να τους τελειώσουμε», και πήρε ανάποδες. «Ποιον να τελειώσουν, μωρέ; Τον κορμό της ελληνικής κοινωνίας; Ό,τι προοδευτικότερο έχει ο τόπος;»… και σ΄αυτό το σημείο επιστράτευσε και το χιούμορ του:

«Μη κοιτάτε που άσπρισαν τα μαλλιά μας και φαίνεται πιο μεγάλη η χωρίστρα, … παραμένουμε νέοι. Και εγώ, ευθέως δικαιούμαι να δηλώσω αιώνιος έφηβος της παράταξης: μια φορά ΟΝΝΕΔίτης, για πάντα ΟΝΝΕΔίτης!».

Χαμός!

«Να κρατήσουμε τις αρχές και τις αξίες του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού, και πάνω σε αυτές να πορευτούμε μαζί στην Ευρώπη».

Και αφού έφτιαξε κλίμα ενθουσιασμού, κάλεσε στο βήμα τον Κυριάκο.

Ο Πρωθυπουργός ξεκίνησε με έναν μικρό απολογισμό για το μέχρι τώρα έργο της κυβέρνησής του. Μίλησε για «την ασφάλεια στις γειτονιές και στα πανεπιστήμια», και αναφέρθηκε και «στην πολιτική μας κατά του καπνίσματος, που έχει γίνει αποδεκτή από τους πολίτες».

Σε αυτή την ατάκα πήγε το πιο χλιαρό χειροκρότημα της ημέρας. Η κοπελιά δίπλα μου, 25 χρονών βία, που είχε κατεβάσει μια εφαρμογή στο κινητό και έκανε μακιγιάζ σε αμοντάριστο πρόσωπο, μονολόγησε «α, εδώ δεν σε χειροκροτώ πρόεδρε», και συνέχισε να βάζει eyeliner.

Η προηγούμενη, πολύ γρήγορη αναφορά του στα μέτρα καταστολής της βίας και της ανομίας, με ενόχλησε! Διότι μου θύμισε το τραυματικό μου Σαββατόβραδο στο κέντρο της Αθήνας, που έκλεισε για πολλές ώρες (από τις 8 μ.μ περίπου, ως και μέχρι μετά τα μεσάνυχτα), από μια παρέα «επαναστατών» που αποφάσισαν να κάνουν συναυλία-πάρτι διαμαρτυρίας εναντίον της αστυνομικής βίας.

Αργήσαμε να φτάσουμε στο θέατρο. Σταθμεύσαμε κάπου μακριά, και παράνομα. Πολλοί έχασαν την παράσταση. Φαντάζομαι ότι το ίδιο θα συνέβη παντού. Στενοχώρια και θυμό είχαν οι άνθρωποι, οι κουβέντες τους απογοήτευση, «πού θα πάει αυτό το πράγμα;». Ολοι έβριζαν τους μπαχαλάκηδες, και όσους μονοπωλούν την ευαισθησία, την ελευθερία και όλα τα εις «ία». Αλλά, για μένα η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά όσους τους επιτρέπουν να κλέβουν τις ζωές των υπόλοιπων ανθρώπων.

Σαν να διάβασε αυτές ακριβώς τις σκέψεις ο Πρωθυπουργός! Αναφέρθηκε στο σαββατιάτικο έμφραγμα της Αθήνας, επειδή «οι λίγοι αποφάσισαν να ταλαιπωρήσουν τους πολλούς», και ανακοίνωσε ότι από την ερχόμενη εβδομάδα θα φέρει προς ψήφιση νομοσχέδιο που θα ρυθμίζει πως και με ποιους όρους θα γίνονται οι διαδηλώσεις.

Αυτή η δέσμευση, νομίζω πως χειροκροτήθηκε περισσότερο και από τις επόμενες, για καταβολή οικονομικής βοήθειας στις ασθενέστερες κοινωνικές τάξεις.

Το «κλείσιμο» του 13ου συνεδρίου της ΝΔ άνοιξε με την ομιλία του Επιτρόπου, και Αντιπροέδρου της ΕΕ για τον Ευρωπαϊκό Τρόπο Ζωής, Μαργαρίτη Σχοινά. Μίλησε για πολλά, με λόγο απολύτως ευρωπαϊκό! Για «την Μόρια που μας πληγώνει», αλλά και για «τα αίσχη των μπάρμπεκιου που δεν είναι συμβατά με το έθνος και όσα αυτό μας έχει κληρονομήσει». Για την Τουρκία που «βρίσκεται σε μόνιμη ταλάντευση», αλλά και για τις «παραδοσιακές συμμαχίες που κλονίζονται από ηγεσίες που προτιμούν το τουίτερ από τον πραγματικό διάλογο».

Εμείς, η σημερινή Ελλάδα, κατέληξε, είμαστε «υπέρ του ορθού λόγου και της χρηστής διοίκησης». Κι ακόμα, «είμαστε αυτό που όλοι οι γείτονές μας θέλουν να γίνουν».

Το πολύ χειροκρότημα για τον Σχοινά ήταν όταν φάνηκε από τον λόγο του ότι θα είναι επίμονος και αυστηρός στο θέμα της ανάληψης των ευθυνών και από τα υπόλοιπα κράτη της ΕΕ για το μέγα μεταναστευτικό πρόβλημα της Ελλάδας.

Οι περισσότεροι νεοδημοκράτες τον άκουσαν για πρώτη φορά από κοντά. Τα πολύ καλά σχόλιά τους ήταν σαν να ανακάλυψαν έναν καινούργιο παίκτη για την ομάδα τους, και μάλιστα μεταγραφή από το εξωτερικό.

Μετά, ανέβηκε στο βήμα ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο προηγούμενος πια έλληνας Επίτροπος στην ΕΕ –επιλογή και αυτός κυβέρνησης της ΝΔ (ο ΣΥΡΙΖΑ, σε αυτό, δεν ευτύχησε). Μίλησε σαν απερχόμενος, με ιδιαίτερη έμφαση στα διεθνή.

«Εστειλα», είπε, «ένα σαφές μήνυμα για την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου, όταν βρέθηκα ως επίτροπος στο βαθύ κράτος της Τουρκίας».

Και μ’ αυτό, έδωσε τη σκυτάλη στον Σαμαρά…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News