Στην πολιτική υπάρχει ένας απλός κανόνας: ένας πρωθυπουργός και μια κυβέρνηση δεν αφήνουν εύκολα την εξουσία, προκηρύσσοντας πρόωρες εκλογές τις οποίες (είναι σίγουρο ότι) θα χάσουν. Αν αυτό είναι σίγουρο, μένουν εκεί που είναι μέχρι το απώτατο όριο της θητείας τους, επιδιώκοντας αλλαγή των συσχετισμών. Το λιγότερο που θα κερδίσουν είναι κάμποσοι μήνες εξουσίας με όλα τα προνόμιά της.

Αυτόν τον κανόνα ασφαλώς τον γνωρίζουν καλά τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Γι’ αυτό δεν γνωρίζουν πότε θα γίνουν οι εκλογές. Κι αν αυτό είναι αναμενόμενο για τον αρχηγό της ΝΔ, είναι περίεργο για τον πρωθυπουργό. Τα περί τριπλών εκλογών τον Μάιο του 2019 είναι το λογικότερο ενδεχόμενο, αλλά μέχρι εκεί. Υπάρχουν και υποστηρικτές της εξάντλησης της τετραετίας.

Οριστική απάντηση σε όλα αυτά δεν θα έχουμε πριν από τους πρώτους μήνες του νέου έτους. Τότε θα μετρηθούν οι εκλογικοί συσχετισμοί, όταν οι συνταξιούχοι θα έχουν δει ότι οι συντάξεις τους δεν κόπηκαν και θα έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται τα άλλα μέτρα που εξαγγέλθηκαν(παροχές κτλ). Αν η απόδοση αυτών των μέτρων είναι σημαντική, δηλαδή αν η δημοσκοπική διαφορά ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ μειωθεί σημαντικά, τότε οι κάλπες μπορεί να στηθούν ανά πάσα στιγμή. Ηδη η διαφορά αυτή μειώνεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις που έγιναν μετά την ΔΕΘ. Oμως το ύψος της είναι πολύ διαφορετικό από μέτρηση σε μέτρηση. Δηλαδή, οι ευνοϊκές προς τον ΣΥΡΙΖΑ δημοσκοπήσεις την βγάζουν περί τις πέντε μονάδες (εδώ κι εδώ) και οι ευνοϊκές προς την ΝΔ περί τις δέκα μονάδες (εδώ και εδώ).

Μέχρι τότε τα δύο κόμματα και οι δύο αρχηγοί θα χρησιμοποιούν τα προνομιακά γι’ αυτούς όπλα ή θα προσπαθούν να αχρηστεύσουν τα όπλα του αντιπάλου. Σε ένα, πάντως, θα συμπέσουν, συμπίπτουν ήδη: στην επιδίωξη να κερδίσουν όσο το δυνατόν περισσότερους από τον ενδιάμεσο χώρο (Κέντρο-Κεντροαριστερά), όπως αυτός εκφράζεται πρωτίστως από το ΚΙΝΑΛ και δευτερευόντως από το Ποτάμι.

Το έκανε επιτυχώς ο κ. Τσίπρας το 2015, θα το κάνει τώρα και ο κ. Μητσοτάκης. Ο οποίος λέει ανοιχτά ότι θα εντάξει στα ψηφοδέλτια της ΝΔ πρόσωπα από το πάλαι ποτέ εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ, σε μια προσπάθεια να αποσπάσει και άλλο κομμάτι ψηφοφόρων, πέραν αυτών που ήδη έχουν μετακινηθεί προς την ΝΔ. Φυσικά, αυτό θα προκαλέσει την αντίδραση της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ και μπορεί να δυσκολέψει τις μετεκλογικές κυβερνητικές συνεργασίες, αν δεν υπάρχει αυτοδυναμία. Όμως, ο κ. Μητσοτάκης εμφανίζεται βέβαιος στους συνομιλητές του ότι η κυρία Γεννηματά δεν θα έχει άλλη επιλογή και κυβέρνηση θα σχηματισθεί.

Διαφορετική τακτική θα ακολουθήσει απέναντι στο Ποτάμι. Δεν θα εντάξει στελέχη του στα ψηφοδέλτια της ΝΔ, καθώς θεωρεί ότι δεν έχουν να προσφέρουν εκλογικά, αφού η ΝΔ έχει απορροφήσει το μεγαλύτερο τμήμα της βάσης αυτού του κόμματος. Το ενδεχόμενο κάποια συνεργασίας θα εξεταζόταν μόνο υπό τον όρο ότι το Ποτάμι δεν θα κατεβεί στις εκλογές.

Είναι φανερό, λοιπόν, ότι τα κόμματα του ενδιάμεσου χώρου, ΚΙΝΑΛ και Ποτάμι, θα βρεθούν στη μέγγενη της πόλωσης και των αρπακτικών διαθέσεων των δύο μεγαλύτερων. Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς και όλα τα άλλα- εκκλήσεις του ΣΥΡΙΖΑ για συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων ή ανοίγματα της ΝΔ για εκ νέου μετεκλογική συνεργασία- είναι προπέτασμα καπνού. Τσίπρας και Μητσοτάκης γνωρίζουν ότι μόνο αν καταφέρουν να λεηλατήσουν τον ενδιάμεσο χώρο θα πετύχουν τις βασικές επιδιώξεις τους. Είναι το μόνο στο οποίο έχουν κοινή στόχευση.

Ποια θα είναι η απάντηση και η αντοχή αυτού του χώρου; Η απάντηση δεν μπορεί να είναι άλλη από την αυτόνομη πορεία. Την αντοχή του δεν την γνωρίζουμε. Αλλά τα σημάδια δεν είναι καλά. Στα τέλη του 2017, όταν έγιναν οι εκλογές για την ηγεσία του (ενιαίου τότε) ΚΙΝ.ΑΛ, φάνηκε ότι θα μπορούσε να αποτελέσει τον τρίτο, σχετικά ισχυρό, εκλογικό πόλο. Μετά την αποχώρηση του Ποταμιού και τη διβουλία που υπάρχει στο ΠΑΣΟΚ, η τότε δυναμική φαίνεται ότι έχει χαθεί. Οι προοπτικές δεν φαίνονται καλές. Τα δημοσκοπικά ποσοστά του φθίνουν, καθώς δεν δείχνει ικανό να επαναπατρίσει (δικούς του) ψηφοφόρους, που έχουν στραφεί στα δύο μεγάλα κόμματα.

Οι τότε εκτιμήσεις, έστω επιφυλακτικές (εδώ), δεν είχαν συνέχεια. Φαίνεται ότι στους δύο (ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, Τσίπρας και Μητσοτάκης) τρίτος δεν χωρεί. Ενας δικομματισμός, κακέκτυπο του παλιού, φαίνεται ότι παγιώνεται…

ΥΓ: Υπάρχει πιθανότητα οι εξελίξεις να αλλάξουν λόγω της συμφωνίας των Πρεσπών. Ομως, η πιθανότητα αυτή είναι μικρή.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News