Μια φωτογραφία έκλεψε την παράσταση που στήθηκε στον θερινό κινηματογράφο του Ζαππείου, για να παρουσιαστεί η νέα καμπάνια του ελληνικού Τουρισμού. Μια αθώα λήψη από την έξοδο του χαμογελαστού (και ευλόγως ανυποψίαστου) Πρωθυπουργού, συνοδευόμενου από τον αρμόδιο υπουργό Τουρισμού και άλλους κυβερνητικούς παράγοντες έγινε viral καθώς από πάνω τους δεσπόζει η λεζάντα «MIB» (Men in Black / Οι άνδρες με τα μαύρα) και «Παγκόσμια Απειλή», που πλαισιώνει την πρόσοψη του κινηματογράφου και προωθεί την ομώνυμη ταινία.

Οι συνειρμοί, θέλοντας και μη, έγιναν (αν και αμφίσημοι), τα social media έκαναν πάρτι και κάπως έτσι η συζήτηση (ο συνήθης καβγάς δηλαδή) για το αν μας αρέσει ή όχι το σποτ της «Marketing Greece» (το οποίο, για πρώτη φορά, υιοθέτησε το ελληνικό κράτος), αναβλήθηκαν. Οχι για πολύ, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα…

Περίπου την ίδια ώρα, και με καθυστέρηση μιας ημέρας, έβγαινε στον αφρό των ηλεκτρονικών κοινωνικών δικτύων η τοποθέτηση-ερώτηση της βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Ελισάβετ Σκούφα προς την υπουργό Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, σχετικά με την εισαγωγή διδασκαλίας της αγγλικής γλώσσας στα νηπιαγωγεία: «Με κάνετε να πονηρεύομαι ότι κάποιο άλλο ειδικό κρυμμένο συμφέρον εξυπηρετεί. Μήπως αποτελεί και αυτό επιταγή αμερικανικών σχολών, αμερικανικών πανεπιστημίων; Διότι στα σίγουρα παιδαγωγικούς σκοπούς δεν εξυπηρετεί, όπως έχουν πολλάκις τονίσει καθηγητές παιδαγωγικών σχολών στην Ελλάδα»…

Αλλο πάρτι εδώ και ευτυχώς για την κυρία Σκούφα που επισκιάστηκε από την ανάρτηση στο Facebook της σεσημασμένης συνωμοσιολόγου, Τραμπολάγνου κλπ κλπ, τέως βουλευτή της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, Ραχήλ Μακρή, η οποία, εκτός των πολλών άλλων, «αναρωτιέται» αν ο Τζορτζ Φλόιντ πέθανε από κορονοϊό και όχι από ασφυξία «όπως λένε τα ΜΜΕ».

Ολα τα παραπάνω ξεπέρασε βεβαίως η δημοσιότητα που (ακουσίως;) κέρδισε ο Ηλίας Κασιδιάρης με την ανακοίνωση του ονόματος του κόμματός του: «Ελληνες Γ.Τ.Π». Το αρκτικόλεξο σημαίνει «Για την Πατρίδα», αλλά έδωσε το έναυσμα για εύκολους, άμεσους συνειρμούς, καθώς στη slang (που γνωρίζουν ακόμη και τα νηπιαγωγάκια…) παραπέμπει σε σημείο του σώματος της ανδρικής ανατομίας.

Ολα αυτά μέσα σε μόνο λίγες ώρες της ίδιας ημέρας, στην ίδια χώρα (γιατί αν βγούμε παραέξω, θα βρούμε «καλύτερα»). Για να επιβεβαιώσουν τους φόβους των σεναριογράφων και των κωμικών ότι ο μόνος δημιουργός που δεν μπορούν να ανταγωνιστούν σε φαντασία και ευρηματικότητα είναι η πραγματική ζωή. Και να μας κάνουν, συνολικά, να σκεφτόμαστε πόσο πιο ωραία θα περνούσαμε με τους πολιτικούς (ή κάποιους από αυτούς), αν δεν τους εκλέγαμε για να μας κυβερνήσουν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News