Σάββατο στην Ερμού για ψώνια, για χάζι, για βόλτα. Μια μικρή απόλαυση της ζωής των κατοίκων της πρωτεύουσας. Οι Θεσσαλονικείς θα κατέβουν στην Τσιμισκή και στα πέριξ, οι Πατρινοί στον δικό τους κεντρικό δρόμο κ.ο.κ.

Απόλαυση, είπαμε, και ποιος να αντισταθεί. Συμφωνώ και επαυξάνω!

Αυτό, βέβαια, ήταν φυσιολογικό να το κάνεις σ’ ένα παράλληλο σύμπαν, σε μια κανονική ζωή. Τώρα, μια σαββατιάτικη βόλτα στην Ερμού, λίγες μέρες αφότου επετράπη το άνοιγμα των καταστημάτων, με εκπτώσεις και με τον κορονοϊό να τρέχει κατοστάρι για τρίτο κύμα, μάλλον ένοχη απόλαυση θα την έλεγες.

Οι εικόνες συνωστισμού που ήρθαν από την Ερμού το Σάββατο 23 Ιανουαρίου είναι η απόδειξη ότι πεθαίνουμε για shopping… κυριολεκτικά! Δεν καταλαβαίνουμε τίποτα. Κινάμε σαββατιάτικα για τον εμπορικότερο δρόμο της πρωτεύουσας, μαζικά, σαν να ζούμε σε προ πανδημίας εποχή. Θα μου πείτε, κάποιοι δουλεύουμε καθημερινές πρωινά, τα απογεύματα μπορεί να έχουμε άλλες υποχρεώσεις, μας μένει ένα Σάββατο να πάμε στην αγορά. Ηταν και κλειστή τόσο καιρό, συσσωρευτήκαν και οι ανάγκες. Μας έλειψε και το shopping (αυτό κυρίως!)

Πρέπει να ψωνίσουμε, κυρία μου, και δεν έχουμε άλλη μέρα διαθέσιμη. Σάββατο μπορούμε, Σάββατο θα πάμε… Εντάξει, και πρέπει να πάτε στην Ερμού; 

Τον κάτοικο της επαρχίας τον καταλαβαίνω, συνήθως δεν έχει άλλη επιλογή από το να κατέβει στο κέντρο της πόλης του για τα ψώνια του. Εσείς, όμως, Αθηναίοι, τι δικαιολογία έχετε; Οι Δήμοι δεν έχουν αγορά να πάτε για ψώνια; Οσο να πεις, και το Σάββατο ακόμα στην αγορά του Δήμου μας, όχι ότι δεν θα έχει κίνηση και εκεί, αλλά θα ‘ναι λίγο καλύτερα από την Ερμού, το πιθανότερο.

Ε, όχι! Εμείς στην Ερμού θέλουμε να κατέβουμε, θα σου πουν. Εκεί τα έχει όλα μαζεμένα, εκεί βρίσκονται τα αγαπημένα μας πολυκαταστήματα, εκεί έχει επιλογές και ποικιλία. Κι αφού μας το επιτρέπουν, θα πάμε.

Συμφωνώ, κι εγώ εκεί προτιμώ να πηγαίνω, για όλους αυτούς τους λόγους που προαναφέρθηκαν. Και ναι, μας το επιτρέπουν, αλλά και εμείς δεν πρέπει να έχουμε μια αντίληψη τού τι κάνουμε, πότε και πώς το κάνουμε; Είμαστε υπερβολικοί όσοι σκεφτόμαστε ότι τη βόλτα για ψώνια στην Ερμού, εν μέσω πανδημίας, είναι καλύτερο να την προγραμματίζει κανείς μια μέρα πιο ουδέτερη, μια καθημερινή, έστω μια Παρασκευή απόγευμα; 

Οχι, κάποιοι θα πάνε Σάββατο, τελεία και παύλα. Θα συνωστισθούν, θα στριμωχτούν και θα περιμένουν σε ουρές που φτάνουν μέχρι το απέναντι τετράγωνο, για να μπούνε σε μαγαζί. Είναι και οι ουρές, αυτές οι ατελείωτες, που βλέπεις έξω από τις μεγάλες αλυσίδες ρούχων, ειδικά στην Ερμού, και ειδικά τα Σάββατα. Τις βλέπεις και τρομάζεις. Αλλά κυρίως, αναρωτιέσαι πόση υπομονή έχουν μερικοί να περιμένουν για μια μπλούζα τόση ώρα. Αν είχαν τόση υπομονή και για άλλα πράγματα, θα είχε σωθεί ο κόσμος.

Και το τελευταίο που θα ήθελα να ρωτήσω όλους αυτούς, που βρέθηκαν στην Ερμού, αυτό το Σάββατο: προλάβατε να ψωνίσετε τίποτα, καλοί μου άνθρωποι, σε δύο ώρες, που είναι η διορία που σας δίνουν για έξοδο στην αγορά; Με τέτοια κίνηση, μάλλον θα φάγατε τον χρόνο σας περιμένοντας να μπείτε στο πολυκατάστημα. Εκτός αν δεν κατεβήκατε Σάββατο στην Ερμού για να ψωνίσετε, αλλά για να χαζέψετε τις βιτρίνες. Πολύ λογικό κι αυτό, στη φάση που είμαστε.

Τι να πω, βρε παιδιά. Εύχομαι να ήταν καλή η βόλτα για ψώνια. Και να μην ψωνίσατε και κανέναν κορονοϊό κατά λάθος. Γεια σας και καλή τύχη.

ΥΓ. Εριξαν, διαβάζω, και δεκάδες πρόστιμα για διπλά και τριπλά SMS μετακίνησης στο 13033. Κυρ Αστυνόμε, Σάββατο στην Ερμού, οι ουρές μεγάλες, τι να προλάβουν οι άνθρωποι σε δυο ώρες;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News