Ο μανιχαϊσμός του ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί μερικές φορές σε τύφλωση και σε εντυπωσιακά αυτογκόλ. Τελευταίο παράδειγμα οι δύο υποψήφιοι του κόμματος στη Θράκη. Στελέχη του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλαν την ωμή παρέμβαση του τουρκικού προξενείου. Ολως τυχαίως, οι υποψήφιοι συμπλέουν με την αναθεωρητική γραμμή του Ερντογάν και αντί για μουσουλμανική μειονότητα, όπως ορίζει η Συνθήκη της Λωζάνης, λένε ότι εκπροσωπούν «τουρκική μειονότητα».

Προφανώς, ο ιστορικός αναθεωρητισμός που de facto υπηρετούν οι δύο υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι –σύμφωνα με τα καταγγελόμενα– στηρίχθηκαν στο τουρκικό προξενείο, βολεύει τις επιδιώξεις του Ερντογάν και του καθεστώτος του. Δεν εξυπηρετεί, προφανώς, τα συμφέροντα της Ελλάδας και δεν συνάδει με τη διεθνή νομιμότητα όπως αυτή ορίζεται από τις διεθνείς συνθήκες. Το γεγονός αυτό είναι τόσο ξεκάθαρο που μόνο κάποιος που υποφέρει από κομματική τύφλωση μπορεί να μην το βλέπει.

Κι όμως, στην Κουμουνδούρου δεν το βλέπουν, κάνοντας ένα ακόμη δώρο στον Μητσοτάκη, που τον βοηθάει να σφραγίσει τις (όποιες) απώλειες προς τους σχηματισμούς που βρίσκονται στα δεξιά της ΝΔ, χωρίς παράλληλα να χάνει τίποτε από το κέντρο. Η αιτία της πολιτικής τύφλωσης είναι προφανής. Λέγεται μανιχαϊσμός της Αριστεράς: ό,τι δεν μας αρέσει ή δεν μας συμφέρει είναι ακροδεξιό, εγκληματικό ή εγείρει «μείζον θεσμικό και εθνικό ζήτημα». Ο κόσμος χωρίζεται στους καλούς, που διαθέτουν το «ηθικό πλεονέκτημα», δηλαδή σε «εμάς», και στους «άλλους», που επειδή δεν είναι μαζί μας επιτρέπεται να χρησιμοποιούμε εναντίον τους οποιονδήποτε χαρακτηρισμό.

Τη συνταγή αυτή εφάρμοσε το κόμμα και όταν πιέστηκε από τη ΝΔ να αποσύρει από τις λίστες τα δύο στελέχη που λειτούργησαν –σύμφωνα και με τις εντός ΣΥΡΙΖΑ καταγγελίες– με βάση τις επιταγές του τουρκικού προξενείου, δηλαδή του Ερντογάν. Η Κουμουνδούρου αναζήτησε σανίδα σωτηρίας στην έμμεση αναφορά του Μητσοτάκη ότι η ΕΥΠ γνώριζε και είχε ενημερώσει για τη δράση του προξενείου τον ΣΥΡΙΖΑ. Θεωρώντας προφανώς ότι η αναφορά στην ΕΥΠ –που είναι η δουλειά της να ερευνά τουρκικές παρεμβάσεις, πόσο μάλλον σε περίοδο εκλογών– προσέφερε μια ευκαιρία να θυμίσουν τις υποκλοπές, τα έκαναν ένα πακέτο για να υπονομεύσουν την εγκυρότητα των στοιχείων.

Τη Δευτέρα ο Τσίπρας φόρεσε το αυστηρό του ύφος και επισκέφθηκε στο Μαξίμου τον υπηρεσιακό Πρωθυπουργό Ιωάννη Σαρμά. Αμέσως μετά κατήγγειλε μπροστά στις κάμερες ότι ο Μητσοτάκης «έχει αποφασίσει να αξιοποιήσει στην προεκλογική αρένα το ευαίσθητο ζήτημα της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη» και ότι «εγείρεται πια μείζον ζήτημα θεσμικό αλλά και εθνικό». Με τις βαρύγδουπες αυτές εκφράσεις θέλησε να αντιστρέψει την πραγματικότητα. Να πείσει δηλαδή ότι το ζήτημα δεν είναι οι υποψήφιοι βουλευτές του και οι παρεμβάσεις του προξενείου, αλλά η ΝΔ που τις κατήγγειλε. Με αυτή τη λογική όμως δεν εγείρεται κι ένα «μείζον θεσμικό και εθνικό ζήτημα» με τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που έκαναν ακριβώς τις ίδιες καταγγελίες;

Παράλληλα με τις δηλώσεις του αρχηγού του κόμματος, άρχισε μια προσπάθεια συνολικής απαξίωσης της ΕΥΠ και του ρόλου της, με όπλο την υπόθεση των παρακολουθήσεων. Την Τρίτη, ο εξάδελφος του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Τσίπρας, εξαπέλυσε βαριές κατηγορίες κατά της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών χαρακτηρίζοντάς την «εγκληματική οργάνωση». Η γραμμή άμυνας της Κουμουνδούρου για τη Ροδόπη ήταν ότι τάχα η ΕΥΠ –όπως στις υποκλοπές– δεν λειτούργησε σωστά και ότι ήταν λανθασμένες οι πληροφορίες της για την παρέμβαση του προξενείου. Εστω, λοιπόν, ότι η ΕΥΠ έκανε λάθος. Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομμάτων που διαπίστωσαν τα ίδια δεν βρίσκονταν στη Ροδόπη;

Το συμπέρασμα που προκύπτει από τη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ είναι πως οι μυστικές υπηρεσίες δεν πρέπει να επισημαίνουν (αν την εντοπίσουν) τουρκική ανάμειξη στις εκλογές σε περίπτωση που αυτή συμφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ. Ενας συλλογισμός προφανώς παράλογος που στέκεται μόνο στο μανιχαϊστικό σύμπαν της Κουμουνδούρου: όπου ό,τι ευνοεί το κόμμα αυτομάτως καθαγιάζεται. Ακόμη κι αν υπηρετεί εξ αντανακλάσεως τις αναθεωρητικές επιδιώξεις του Ερντογάν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News