Θυμάται κανένας σας κάποιο φθινόπωρο που να μην θεωρείται «θερμό» ή να μην φέρνει, με τις δροσιές του, κάποια «καυτή ατζέντα»; Ενδεχομένως να μπορούσε να εξαιρεθεί το περσινό, λόγω της συγκυρίας με νέα κυβέρνηση, φορολογικές ελαφρύνσεις και σημειολογία που έδειχνε το τέλος της κρίσης.

Η φθινοπωρινή θέρμη συνήθως περιελάμβανε συνδικαλιστικά αιτήματα, μερικά αναπόφευκτα οικονομικά μέτρα, εξαγγελίες στη ΔΕΘ, κανένα φιλικό ματς κυβέρνησης-αντιπολίτευσης, άντε και λίγη κινητικότητα στα «εθνικά», έτσι για να έρθουμε πιο κοντά στη ρουτίνα του χειμώνα.

Γυρίστε πίσω όσα χρόνια θέλετε. Αν αντέχει η μνήμη σας, ακόμα και δεκαετίες. Δεν θα βρείτε φθινόπωρο σαν και αυτό που ανατέλλει στον κοινό μας ορίζοντα. Και στα σκληρά χρόνια της κρίσης και της οργής να σταθείτε, δεν θα βρείτε αυτόν τον συνδυασμό παραγόντων που έρχεται προς τα πάνω μας. Πέρσι τέτοια εποχή η κυβέρνηση Μητσοτάκη ξεκινούσε με τραπεζάκια έξω στη λιακάδα και τώρα τρέχει να απλώσει καμιά τέντα για το χαλάζι. Είναι προφανές ότι τα σύννεφα που βλέπουμε από πάνω μας συγκεντρώνουν εξαιρετικές πιθανότητες για να σχηματίσουν την τέλεια καταιγίδα. Μία καταιγίδα που θα δοκιμάσει εθνικές αντοχές και κοινωνική συνοχή.

Υπάρχουν τρία μέτωπα. Πανδημία, ελληνοτουρκικά και οικονομία. Τα δύο πρώτα είναι εντελώς ασύμμετρα, δηλαδή η εξέλιξη τους δεν συνδέεται αποκλειστικά και μόνο με τους κυβερνητικούς χειρισμούς. Ωστόσο είναι αυτονόητο ότι κάθε αποτέλεσμα θα χρεωθεί ή θα πιστωθεί στον λογαριασμό του Μητσοτάκη.

Αν η πανδημία «ξεφύγει» και το εμβόλιο καθυστερήσει, δεν αποκλείεται κάποια στιγμή να δούμε και εικόνες «Αποκάλυψης» με σκηνές από εκείνες που παρακολουθήσαμε στην Ιταλία και στην Ισπανία. Η χειρότερη εξέλιξη θα είναι η απώλεια του ελέγχου, η κατάρρευση του συστήματος Υγείας και η μοιρολατρική αποδοχή της κατάστασης, όταν το μόνο που θα μπορούμε να κάνουμε θα είναι να περιμένουμε το εμβόλιο -είναι η χειρότερη εκδοχή του κακού σεναρίου. Από την άλλη, είναι πολύ πιθανό η πανδημία να εξελιχθεί γραμμικά και η χώρα να βαδίσει προς τη λύτρωση του εμβολίου με λίγες απώλειες και διαχειρίσιμη πίεση στο σύστημα Υγείας. Όμως η εικοτολογία είναι που καθιστά αυτήν την παράμετρο εντελώς ασύμμετρη. Δεν ξέρουμε, κυριολεκτικά, τι ξημερώνει σε αυτό το πεδίο. Όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά.

Αντίστοιχη είναι και η εικόνα στα ελληνοτουρκικά. Οι απέναντι είναι πλέον τόσο απρόβλεπτοι, ώστε κάθε εκτίμηση έχει βάση. Ωστόσο στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα, καμία από τις δύο πλευρές δεν πρόκειται να κάνει πίσω, δημιουργώντας εντυπώσεις υποχωρητικότητας. Είναι προφανές ότι η Τουρκία για να αποκλιμακώσει την ένταση θα πρέπει κάτι να πάρει, έστω στο επίπεδο των εντυπώσεων -το αφτί της δεν ιδρώνει από κυρώσεις. Μία ενδεχόμενη εξέλιξη αυτού του χαρακτήρα δεν θα είναι εύκολα διαχειρίσιμη στο εσωτερικό της χώρας και θα πυροδοτήσει εντάσεις. Από την άλλη, ένα θερμό ή πολεμικό επεισόδιο, θα δημιουργήσει μία εντελώς νέα πραγματικότητα.

Και τέλος είναι το θέατρο της Οικονομίας, με σκηνές από την κρίση της προηγούμενης δεκαετίας που αναμένεται να εκτυλιχθούν σε συμπυκνωμένο χρόνο. Ασφαλώς η διαχείριση των οικονομικών επηρεάζεται από τους δύο προηγούμενους παράγοντες. Αν θερίζει η πανδημία, επηρεάζεται η οικονομία. Αν υπάρχει σύγκρουση με την Τουρκία, πάλι πλήττεται η οικονομία. Ο Πρωθυπουργός θα πάει στη ΔΕΘ και θα εξαγγέλει μέτρα και ελαφρύνσεις συνολικού κόστους 4 δισ ευρώ. Είναι προφανές ότι αυτά τα ποσά δεν μπορούν να αναχαιτίσουν αυτό που έρχεται. Στην κυβέρνηση θα ήθελαν να συνδυάσουν το σχέδιο αποκατάστασης με αυτά που προτείνει η Επιτροπή Πισσαρίδη για την αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων. Πρέπει να δράσουν πιο γρήγορα, αξιοποιώντας διαθέσιμους πόρους, «μαξιλάρια», δημιουργική λογιστική και ευρηματικότητα.

Είναι 1η Σεπτεμβρίου και κανένας δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το πώς θα είναι η χώρα σε τρεις μήνες. Αυτό δεν έχει ξανασυμβεί. Και για να αντιμετωπιστεί χρειάζεται να γίνουν οι σωστοί συνδυασμοί και οι κατάλληλοι χειρισμοί. Απαιτείται λογική, τόλμη, αποφασιστικότητα και τύχη ή, αλλιώς, ο Θεός να βάλει το χέρι Του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News