Οι πολίτες έχουν ακούσει πολλές φορές τις λέξεις «άξονες», «πυλώνες» και «δράσεις» που θα υλοποιήσει η οποιαδήποτε κυβέρνηση. Και τις ακούνε ως θόρυβο, το αυτί δεν εστιάζει πια στις λέξεις όταν αυτές δεν συμφωνούν με το βίωμα στο επίπεδο της πραγματικής ζωής – αυτό που οι Αμερικανοί αποκαλούν «street level» και εμείς, κάπως υποτιμητικά, «πεζοδρόμιο».

Πώς χάθηκε η επαφή με την καθημερινότητα; Χιλιοειπωμένα πράγματα, θα πείτε, αλλά ίσως χρήσιμα για να απαντηθεί το ερώτημα αν όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω από την τραγωδία των Τεμπών αντικατοπτρίζουν μια ευρύτερη απογοήτευση.

«Επικοινωνούν» σήμερα οι ανακοινώσεις της κυβέρνησης με όσα βλέπουν οι πολίτες να συμβαίνουν; Συνέβαινε το ίδιο κατά την πρώτη τετραετία; Ας δούμε κάποια παραδείγματα της περιόδου από το 2019 έως την άνοιξη του 2023, που έγιναν οι εθνικές εκλογές:

♦ Ο κ. Μητσοτάκης είχε δεσμευτεί να αντιμετωπίσει το Μεταναστευτικό. Οι πολίτες στη Μυτιλήνη και στη Χίο είδαν με τα μάτια τους συγκεκριμένα αποτελέσματα.

♦ Η κυβέρνηση είπε ότι αντιμετώπισε την υβριδική απειλή του Ερντογάν στον Εβρο. Η Τουρκία ισχυρίστηκε ότι πέρασαν σε ελληνικό έδαφος 100.000 απελπισμένοι άνθρωποι. Οι κάτοικοι στο Διδυμότειχο και στην Ορεστιάδα διαπίστωσαν ότι η κυβέρνηση έλεγε αλήθεια.

♦ Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι οι εμβολιασμοί κατά της Covid-19 θα γίνουν χωρίς ουρές και ταλαιπωρία, με ένα μήνυμα στο κινητό. Οι πολίτες διαπίστωσαν ότι ήταν αλήθεια.

♦ Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι ο Χατζηδάκης θα εκδώσει συντάξεις που παρέμεναν τέσσερα χρόνια στο συρτάρι. Οι συνταξιούχοι διαπίστωσαν ότι εκδόθηκε η σύνταξή τους.

♦ Τέλος, και ίσως το κυριότερο: η κυβέρνηση ανακοίνωσε το «τέλος στις ουρές» για υπεύθυνες δηλώσεις και γνήσιο υπογραφής. Οι πολίτες διαπίστωσαν ότι στo Gov.gr πέρασαν όντως επί υπουργίας Πιερρακάκη πολλές πράξεις που καταπολέμησαν τη γραφειοκρατία.

Μετά τις εκλογές; 

Εδώ και δύο χρόνια, παρότι συνεχίζουν ο Πρωθυπουργός και οι ίδιοι (πάνω-κάτω) υπουργοί, η αντίληψη των πολιτών για όσα συμβαίνουν είναι διαφορετική. Φαίνεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις.

Δύο μόνο παραδείγματα:

—Το πρόβλημα της ακρίβειας αντιμετωπίστηκε αρχικά με άρνηση, ελέχθη ότι οφειλόταν αποκλειστικά σε εξωγενείς παράγοντες. Οταν έγινε σαφές ότι η Ελλάδα πήγαινε χειρότερα από άλλες χώρες λόγω των εγγενών στρεβλώσεων και των καρτέλ, η αντίδραση δεν έπεισε τους πολίτες ότι ήταν επαρκής. Τα σουπερμάρκετ, που μετατράπηκαν λόγω των εξωφρενικών ανατιμήσεων σε «εκλογικά κέντρα» της αντιπολίτευσης, θησαύρισαν με προκλητικά κέρδη και δεν τα ακουμπάει κανένας.

—Σε ό,τι αφορά την Υγεία, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι προχωρά στον εκσυγχρονισμό και την αναβάθμιση του ΕΣΥ. Ωστόσο αυτό δεν έχει φτάσει στους ασθενείς, στους γιατρούς, στους νοσηλευτές και στο προσωπικό των νοσοκομείων. Ενα παράδειγμα από τα πολλά: προκηρύχθηκε θέση εντατικολόγου στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, υποβλήθηκαν υποψηφιότητες, επελέγη γιατρός, αλλά μετά από έναν χρόνο η πρόσληψη χάθηκε στη γραφειοκρατία. Στο μεταξύ ο γιατρός, που δεν πληρωνόταν –εφόσον δεν είχε διοριστεί–, αναγκάστηκε να βρει άλλη δουλειά.

♦ Θετική εξαίρεση (με κάποια αστεία παρατράγουδα, όμως) αποτελεί το Μετρό Θεσσαλονίκης. Η υπόσχεση δόθηκε την προηγούμενη τετραετία, το έτρεξαν ο Πρωθυπουργός και η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη και εγκαινιάστηκε τον Νοέμβριο ένα έργο-τομή, που άλλαξε τη ζωή των Θεσσαλονικέων. Αλλά και σε αυτό το μέγα εγχείρημα, μια γελοία λεπτομέρεια για την κλίμακα του έργου, τα μηχανήματα έκδοσης εισιτηρίων που δέχονται μόνο κέρματα (!), θύμισαν πώς λειτουργεί το κράτος αν η κυβέρνηση δεν είναι συνέχεια από πάνω.

Ετσι, μια κυβέρνηση που δημιούργησε το Gov.gr και έκανε πραγματική προσπάθεια κατά τη διάρκεια της πανδημίας να λειτουργήσει ο κρατικός μηχανισμός, έδειξε στη συνέχεια να επικοινωνεί κυρίως με τα πινακάκια των κυβερνητικών «δράσεων» και όχι με το αίσθημα του πολίτη στα σουπερμάρκετ, στα νοσοκομεία, στα λεωφορεία και στα τρένα.

Με τη συνέντευξή στον Alpha, και συντασσόμενος με τον μέσο πολίτη που βγήκε στον δρόμο, ο κ. Μητσοτάκης επιχείρησε να τραβήξει μια διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε αυτούς που θέλουν να μάθουν την αλήθεια για τα Τέμπη, και είναι οι περισσότεροι, και σε αυτούς που κυρίως θέλουν να πέσει η κυβέρνηση, είναι λιγότεροι και συνδέονται με κομματικά συμφέροντα.

Οσα συμβαίνουν μετά τη συνέντευξη Μητσοτάκη, η απροκάλυπτη κομματική εκμετάλλευση της τραγωδίας, δεν αποκλείεται (ή μάλλον είναι το πιο πιθανό) να επαναφέρουν μετά την καμπή του Φεβρουαρίου την κυβέρνηση σε σημείο που θα μπορεί να προχωρήσει σε επανεκκίνηση. Και να αναλάβει πρωτοβουλίες.

Διότι είναι εξαιρετικά πιθανό ότι μετά τον μήνα της οργής, που θα είναι ο Φεβρουάριος, οι πολίτες θα ζυγίσουν αν αυτοί που ανέβηκαν στα κάγκελα για κομματικό όφελος κάνουν απλώς αντιπολίτευση, εργαλειοποιώντας την τραγωδία των Τεμπών, ή έχουν και κάποια πρόταση που μπορεί να βελτιώσει τη ζωή τους.

Μοιραία, όταν οπτικοποιηθεί η εναλλακτική στη σημερινή κυβέρνηση, με τη μορφή ενός καταγγελτικού σχήματος με Βαρουφάκη και Κωνσταντοπούλου, ο Μητσοτάκης θα έχει μια ευκαιρία για επανεκκίνηση. Ή αλλιώς για την επιστροφή στις εργοστασιακές ρυθμίσεις της πρώτης τετραετίας, που αποσυντονίστηκαν, με το πρόβλημα να εντοπίζεται (και) σε πρόσωπα στο περιβάλλον του Μαξίμου που δεν έχουν καμία επαφή με την κοινωνική πραγματικότητα. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι επικοινωνιακό, αλλά ζήτημα πραγματικής πραγματικότητας. Χρόνος υπάρχει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News