Ο στολισμός ήταν εντυπωσιακός. Φωτεινές κουρτίνες και μπάλες κοσμούσαν την πρόσοψη και το εσωτερικό. Τα Χριστούγεννα είναι η εποχή που κάθε διακοσμητική υπερβολή είναι καλοδεχούμενη.

Πόσω μάλλον για ένα πολυτελές ξενοδοχείο. Ο στολισμός είναι η προέκταση του κύρους του. Αυτός που θα δημιουργήσει το ιδεατό περιβάλλον για να υποδεχθεί τον επισκέπτη.

Η είσοδος μεγαλοπρεπής. Όπως αρμόζει στο βαρύ όνομα της φίρμας που φέρει. Το προσωπικό πολυπληθές. Επιφορτισμένο με διαφορετικές αρμοδιότητες στο «πεδίο».

Στο αίθριο ο κόσμος πολύς. Ένα εορταστικό δείπνο 20 ατόμων ήταν η αφορμή για λαμπερές εμφανίσεις.

«Δεν έχουμε κάνει κράτηση», είπαμε στην κοπέλα στην υποδοχή, η οποία μας συνόδευσε στην αίθουσα. «Θα μπορούσατε να καθίσετε εδώ ή στο τραπέζι που είναι πιο κοντά στο πιάνο», μας έδειξε.

Προτιμήσαμε το δεύτερο. Πίσω από τις βελούδινες μπερζέρες ο πιανίστας έπαιζε τζαζ μελωδίες.

«Μήπως θα θέλατε μαξιλάρι για την πλάτη;», μας ρωτάει η υπεύθυνη της υποδοχής. «Ισως αισθανθείτε πιο άνετα», προτείνει.

Γνέψαμε καταφατικά. Μας τα έφερε και τα τοποθέτησε. Είχε δίκιο. Αισθανθήκαμε πιο άνετα.

Και πολλά περισσότερα.

Αισθανθήκαμε οικεία. Αισθανθήκαμε τη φροντίδα, τη μέριμνα, την προσωπική επαφή.

Καθώς αυτή είναι μια ερώτηση που την κάνει κάποιος, όταν περιποιείται κόσμο στο σπίτι. Γιατί νοιάζεται για το πώς αισθάνεται ο φιλοξενούμενός του.

Αυτή είναι αίσθηση που σε κάνει εκείνη τη στιγμή να λυθείς, να νιώσεις όμορφα και να αφεθείς στον χώρο που σε περιβάλλει. Αυτή είναι η αίσθηση που θα σε κάνει να θέλεις να παρατείνεις την παραμονή σου σε αυτόν.

Όλα τα υπόλοιπα είναι οργανωμένα από τον μηχανισμό λειτουργίας του ξενοδοχείου. Το εκλεπτυσμένο μενού, τα φροντισμένα κουβέρ, η σοφιστικέ παρουσίαση στο πιάτο. Θα τα απολαύσεις.

Μπορεί οπουδήποτε. Είναι μια τυπική προδιαγραφή. Που σε κάθε περίπτωση την πληρώνεις. Το έχεις επιλέξει άλλωστε. Δεν προσδοκάς κάτι λιγότερο.

Αυτό που δεν προσδοκάς και αυτό που θα σου ζεστάνει την ψυχή, είναι όταν ο εργαζόμενος που σε υποδέχεται, σου φέρεται με τη φροντίδα του οικείου. Οχι, με την οικειότητα που θα παραβιάσει τα όρια του επισκέπτη. Αλλά με το ενδιαφέρον που δείχνει ότι δεν κάνει απλά μια δουλειά διεκπεραιωτικά.

Μάλλον, κάνει μια δουλειά πολύ καλά. Γιατί η βάση της φιλοξενίας είναι ακριβώς αυτό. Ο άνθρωπος. Και αυτή είναι η λεπτή γραμμή που ξεπερνά το Artificial Intelligence, το customer loyalty programme, το δίκτυο πωλήσεων, τη σύγχρονη και ακριβά επιπλωμένη υποδομή.

Αυτή η λεπτή γραμμή που αφήνει τη φροντίδα να φανεί ακόμα και από έναν υψηλόβαθμο εργαζόμενο που μπορεί να έχει σπουδάσει τουριστικά σε περιζήτητη σχολή της Ελβετίας ή της Αμερικής.

Αυτή η λεπτή γραμμή όμως δεν απαιτεί ακαδημαϊκές διαβαθμίσεις. Μπορεί να βρεθεί σε όλα τα επίπεδα και σε όλες τις κατηγορίες.

Εχει να κάνει με την ουσία. Με το συναίσθημα και με τη συνείδηση του τι σημαίνει φιλοξενία.

Πέρα από την αναπτυξιακή της προοπτική και τις επενδυτικές ευκαιρίες.

Σε μια κοινωνία όπου, χρόνο με τον χρόνο, οι άνθρωποι αποξενώνονται, η πηγαία φροντίδα είναι το μόνο πράγμα που δεν αγοράζεται. Οσα χρήματα κι αν έχεις.

Μόνο διατίθεται. Όταν υπάρχει.

Γιατί τα μάτια σου θα χορτάσουν μετά από λίγα λεπτά.

Η ψυχή σου όμως ποτέ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News