Ο Αλέξης Τσίπρας περπάτησε στα σοκάκια της Μυκόνου, κατήγγειλε το πλήγμα στη ναυαρχίδα του τουρισμού που επέφερε η κυβερνητική απόφαση για περιοριστικά μέτρα, είδε και έναν παλιό συμμαθητή του και του μίλησε στη γλώσσα που μιλάγανε όταν πετούσαν καρέκλες στην πενταήμερη. Κλασικός Αλέξης Τσίπρας και δικαίωμά του.

Είναι δικαίωμα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης να επισκέπτεται όποιο μέρος της ελληνικής επικράτειας θέλει, ιδίως αν αυτό το μέρος αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα –μεγάλο ή μικρό δεν είναι το ζητούμενο. Δεν συνιστά δυσφήμηση της χώρας η παρουσία του κ. Τσίπρα στη Μύκονο (λίγοι άλλωστε τουρίστες του νησιού θα είχαν ξυπνήσει την ώρα που πήγε).

Οπως δικαίωμά του είναι να μιλάει όπως θέλει και να κρίνεται για αυτό. Μεταξύ μας, από την εποχή του Σταμάτη Γαρδέλη στα «Τσακάλια», η προσφώνηση που ακούγεται να χρησιμοποιεί ο κ. Τσίπρας όταν βλέπει τον παλιό γνωστό του από το σχολείο, είναι αυτή που έχουν όλοι στο στόμα τους. Σε όρους πολιτικής επικοινωνίας, καλό του κάνει η ταύτιση με τον μέσο Ελληνα. Ή, αν θέλετε, δεν τον κάνει κακό Πρωθυπουργό το ότι είπε «δεν έχεις αλλάξει καθόλου ρε π…στη, ίδιος είσαι»· άλλα είναι αυτά που τον έκαναν έναν κακό Πρωθυπουργο και ήταν πολλά.

Δεν είναι, όμως, δικαίωμά του να φωνάζει και να επιχειρεί να αποκομίσει πολιτικά οφέλη, όταν η κυβέρνηση αποφασίζει μέτρα για την ανάσχεση της διασποράς της πανδημίας. Να βολτάρει στα Ματογιάννια και να ακούει όλο συγκατάβαση τους επιχειρηματίες που εδώ και εβδομάδες έγραφαν τα υγειονομικά πρωτόκολλα εκεί που δεν πιάνει μελάνι, λες και είναι αθώα θύματα μιας τάχα μου οργουελικής κυβέρνησης.

Ιδίως μάλιστα όταν είναι ο ίδιος που οκτώ μήνες πριν φώναζε επειδή η κυβέρνηση δεν είχε πάρει εγκαίρως μέτρα. Ορθώς διαμαρτυρόταν τότε ο κ. Τσίπρας για τη Θεσσαλονίκη. Η κυβέρνηση ολιγώρησε τον Οκτώβριο, και για τον πλέον λάθος λόγο μάλιστα –επειδή κάποιοι ήθελαν να εορταστεί ο Αγιος Δημήτριος, όπως παραδέχτηκε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός στη Βουλή–, και η κατάσταση ξέφυγε σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα, θρηνήσαμε νεκρούς.

Μάθαμε τότε με σκληρό τρόπο ότι η έγκαιρη, η άμεση λήψη σκληρών μέτρων είναι εκ των ων ουκ άνευ στη διαχείριση και την αντιμετώπιση της πανδημίας. Και αυτό έκανε η κυβέρνηση στη Μύκονο, όταν διαπίστωσε ότι το πράγμα πάει να ξεφύγει. Προσπάθησε να μαζέψει την κατάσταση πριν να είναι αργά –και το «αργά» με τη μετάλλαξη Δέλτα μπορεί να είναι θέμα μιας ημέρας. Φαίνεται ότι τα κατάφερε. Αντιθέτως ο κ. Τσίπρας δεν κατάφερε τίποτα. Εκτός ίσως από το να διαπιστώσει ότι κάποιοι συμμαθητές του δεν έχουν γεράσει τόσο…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News