Τα τελευταία χρόνια η συζήτηση επί του προϋπολογισμού δεν προσφέρει θέαμα. Ο δείκτης της έντασης παραμένει σε πολύ χαμηλό επίπεδο, ούτε καν πλησιάζει στα κόκκινα. Δεν έχουμε αναπάντεχες εξάρσεις ούτε δράματα. Και αυτό είναι λογικό. Για να δημιουργηθεί ηλεκτρισμός στην αίθουσα χρειάζονται δύο πόλοι. Αυτή τη στιγμή έχουμε τον έναν, ενώ ο δεύτερος βρίσκεται, υποτίθεται, υπό διαμόρφωση.

Επίσης είναι και τα ακριβοπληρωμένα μαθήματα από την περίοδο των μνημονίων που συνέβαλαν σε κάποιο βαθμό στην ενηλικίωση του ακροατηρίου. Πλέον δεν υπάρχει άνθρωπος που να πιστεύει στα λεφτόδεντρα  και στο «λεφτά για την Παιδεία και όχι για το ΝΑΤΟ». Από την άλλη, αν κάποιος πολίτης, που πιέζεται οικονομικά, παρακολούθησε τη συζήτηση, δεν άκουσε κάτι που να απαντά πειστικά στο πρόβλημα της ακρίβειας. Ετέθη, βέβαια, από τον Ανδρουλάκη η μείωση των συντελεστών ΦΠΑ στα βασικά είδη πρώτης ανάγκης, αλλά και αυτή η πρόταση σηκώνει συζήτηση ως προς την αποτελεσματικότητα της –δεν είναι βέβαιο αν η μείωση θα φτάσει στους καταναλωτές ή στα κέρδη των σούπερ μάρκετ.

Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, ήταν μία συζήτηση που έγινε σχεδόν για προσχηματικούς λόγους. Εκλογές δεν υπάρχουν στον ορίζοντα, στιβαρή αντιπολιτευτική πρόταση δεν υφίσταται στο τραπέζι, συνεπώς οι τόνοι κρατήθηκαν χαμηλά σε βαθμό που μας έλειψαν οι καβγάδες ανάμεσα στον Μητσοτάκη και στον Τσίπρα. Παρεμπιπτόντως, ο Μητσοτάκης φάνηκε αρκετά «άνετος» δείχνοντας ότι μάλλον έχουν ξεπεραστεί οι εσωτερικές γκρίνιες. Αλλωστε απουσίαζε και ο Σαμαράς.

Τα φώτα της συζήτησης πέφτουν στις ανακοινώσεις του Πρωθυπουργού για τις τράπεζες. Ναι, είναι σημαντικές οι ανακοινώσεις για τις προμήθειες αλλά κυρίως σε ψυχολογικό επίπεδο. Δεν πρόκειται να μπουν λεφτά στην τσέπη των πολιτών, ούτε και θα εξοικονομήσουμε, οι περισσότεροι, πάνω από είκοσι ευρώ το χρόνο. Ενδεχομένως να μιλάμε και για πενηντάρικο για όσους εκτελούν τακτικά εμβάσματα προς άλλη τράπεζα. Απλώς με αυτά τα μέτρα ο πολίτης θα αισθάνεται λιγότερο κορόιδο έναντι των τραπεζών που έφταναν να χρεώνουν τα πάντα με προκλητικό τρόπο. Με οικονομικούς όρους, μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει η πίεση προς τις τράπεζες για να διαθέσουν ακίνητα στην αγορά κατοικίας και, κυρίως, η δυνατότητα που δίνεται πλέον σε μεγάλες επιχειρήσεις με κεφαλαιακή επάρκεια να μπουν στην αγορά χορηγήσεων για μικρομεσαίους. Αυτή η ρύθμιση, αν πράγματι βρει ανταπόκριση, θα δημιουργήσει έστω κάποιες συνθήκες ανταγωνισμού σε μία ολιγοπωλιακή αγορά. Επίσης τα μισθολογικά μέτρα για τους ένστολους (που αναμένεται η εξειδίκευση τους) απευθύνονται προς ένα ευρύ κοινό που παραδοσιακά βρίσκεται κοντά στη Νέα Δημοκρατία.

Κατά τα λοιπά, η συζήτηση κύλησε σύμφωνα με τις παραδόσεις. Η αντιπολίτευση βρίσκει τον προϋπολογισμό ληστρικό, λιτότητας, αντιαναπτυξιακό, άδικο, υπέρ των ολίγων και εις βάρος των πολλών. Η κυβέρνηση υποστήριξε τα εντελώς αντίθετα. Δεν θα μας μείνει και τίποτα να θυμόμαστε πέρα από ένα χαιρέκακο γελάκι που θα σκάσουμε στην οθόνη του κινητού, όταν ανοίξουμε το web banking.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News