Με βάση τους υπολογισμούς που γίνονται στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, αν εφαρμόζονταν στην πράξη οι υποσχέσεις που έχει δώσει ως τώρα στις προεκλογικές του ομιλίες ο Αλέξης Τσίπρας, θα έπρεπε να βρεθούν άμεσα 10,6 δισ. ευρώ μόνο για τον Προϋπολογισμό του 2023. Τα επόμενα χρόνια, το ποσό ανεβαίνει κλιμακωτά ως τα 11,5 δισ. το 2024 τα 12 περίπου δισ. το 2025 για να υποχωρήσει στα 11,7 δισ. ευρώ το 2026. (Το άθροισμα της τετραετίας φτάνει, σύμφωνα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, στην περιοχή των 45 δισ. ευρώ.)  

Μιλάμε για συνολικές εξαγγελίες περίπου όσο τα μνημόνια, αλλά ας πούμε ότι λεφτά υπάρχουν και ας μείνουμε στο κόστος σε ετήσια βάση, διότι εδώ πια έχουμε ένα άνοιγμα της βεντάλιας.

Τον Σεπτέμβριο του 2022, πριν λίγους μήνες δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ κοστολογούσε τις οικονομικές εξαγγελίες του κ. Τσίπρα στη ΔΕΘ σε 5,6 δισ. ευρώ. Ωστόσο από τότε έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι και έχουν προστεθεί νέες παροχές. Επομένως, αναμένεται με ενδιαφέρον η εξειδίκευση από την πλευρά της Κουμουνδούρου, τόσο για το εκτιμώμενο κόστος των νέων υποσχέσεων όσο και για τον τρόπο που θα βρεθούν τα λεφτά.

Για να γίνουν αντιληπτά τα μεγέθη, το ποσό των 10,6 δισ. ευρώ που υπολογίζει η κυβέρνηση μόνο για το 2023 ισοδυναμεί με τα φορολογικά έσοδα από τέσσερις ΕΝΦΙΑ της εποχής του τρίτου μνημονίου. Τα προϋπολογιζόμενα έσοδα από τον ΕΝΦΙΑ την περίοδο από το 2015 ως και το 2018 -προ των μειώσεων στον φόρο κατά 34% μετά το 2019-  ήταν 2,65 δισ. ευρώ τον χρόνο. Αν πολλαπλασιάσει κανείς επί τέσσερα αυτό το ποσό προκύπτουν ακριβώς 10,6 δισ. ευρώ.

Αντίστοιχα, αν ληφθεί υπόψη μόνο το πακέτο του κ. Τσίπρα στη ΔΕΘ του 2022, με βάση τον ΣΥΡΙΖΑ, το ποσό των 5,6 δισ. ευρώ ισοδυναμεί με δύο ΕΝΦΙΑ του τρίτου μνημονίου και επιπλέον 300 εκατ. ευρώ. 

Συνοπτικά, ο κ. Τσίπρας έχει υποσχεθεί μεταξύ άλλων τις τελευταίες ημέρες: αύξηση όλων των μισθών στο Δημόσιο κατά 10%, επαναφορά «της 13ης σύνταξης του 2019», επιστροφή όλων των αναδρομικών των συνταξιούχων, αύξηση συντάξεων χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η προσωπική διαφορά, διπλασιασμό της κρατικής χρηματοδότησης στα πανεπιστήμια, 20.000 διορισμούς μόνιμων δασκάλων και καθηγητών, άμεση πρόσληψη 5.500 μόνιμων υγειονομικών και επιπλέον 10.000 σε βάθος τριετίας.

Στα μέτρα που αντικειμενικά δεν μπορούν να ποσοτικοποιηθούν περιλαμβάνεται η εξαγγελία του ΣΥΡΙΖΑ για την κρατικοποίηση της ΔΕΗ και την επιβολή πλαφόν στην τιμή του ρεύματος. Είναι ωστόσο προφανές ότι αν η ΔΕΗ κρατικοποιηθεί, τις ζημιές από την επιβολή του πλαφόν θα πρέπει να τις πληρώνουν κάθε χρόνο με τους φόρους τους οι πολίτες. 

Πλησιάζοντας στις εκλογές αυτό που συνήθως ζητούν να μάθουν οι πολίτες είναι αν θα αυξηθούν οι φόροι. Χωρίς αμφιβολία, για να καλυφθούν οι εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και τα 5,6 δισ. ευρώ του Σεπτεμβρίου του 2022, απαιτούνται γενναίες αυξήσεις φόρων. Σε διαφορετική περίπτωση το ποσό αυτό δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί. 

Το δημοσιονομικό κόστος αποτελεί ωστόσο ένα μόνο σκέλος του ζητήματος. Το δεύτερο σκέλος είναι το κόστος που θα είχαν ανάλογες εξαγγελίες από οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση σε ό,τι αφορά την εμπιστοσύνη και την αξιοπιστία της χώρας στο εξωτερικό.

Ενα μήνυμα δημοσιονομικής αποχαλίνωσης είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που αναμένουν αυτή τη στιγμή από την Ελλάδα οι οίκοι αξιολόγησης που αναβάθμισαν τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. 

Είναι επίσης βέβαιο ότι η υιοθέτηση μέτρων που ανοίγουν μεγάλες τρύπες στον Προϋπολογισμό οδηγούν αμέσως σε αναταράξεις στις αγορές, υποβαθμίσεις από τους οίκους αξιολόγησης και -το λιγότερο- συστάσεις από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την ΕΕ.

Συνέβη πρόσφατα στη Βρετανία, μια από τις μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη. Και μόνο η ανακοίνωση μέτρων εκτροχιασμού του προϋπολογισμού οδήγησε το φθινόπωρο του 2022 σε οικονομική θύελλα που είχε ως αποτέλεσμα την παραίτηση του υπουργού Οικονομικών και αμέσως μετά της πρωθυπουργού, της αλησμόνητης Λιζ Τρας. 

Με δεδομένη την εύθραυστη ακόμη εμπιστοσύνη προς την Ελλάδα -απότοκο της χρεοκοπίας κατά την περασμένη δεκαετία- εύκολα μπορεί κανείς να φανταστεί τι θα συνέβαινε αν αντί για τη δημοσιονομική σταθερότητα, η χώρα μας έστελνε στο εξωτερικό σήματα οικονομικού εκτροχιασμού. Αλλά επειδή εκλογές έρχονται έχουμε να ακούσουμε πολλά ακόμη —ας ελπίσουμε ότι δεν θα τα ακούσουν παραέξω.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News