Τον λυπάμαι. Μάλλον γένους αρσενικού είναι, η πλειοψηφία των φιλάθλων είναι άνδρες κι οι πιθανότητες γέρνουν προς το μέρος τους – χωρίς ασφαλώς να αποκλείεται να έχει γεννήσει τέτοια λαμπρή ιδέα και «κυρία» περιωπής. Νοιώθω βαθιά συμπόνια για το πόσο «σκουπίδι» μπορεί να νοιώθει κάποιος ενδυόμενος την ανθρώπινη ύπαρξη.

Η ανάρτησή του στο Χ (στις 16 Δεκεμβρίου) έχει, προφανώς, ψευδώνυμο. Απεικονίζει τον ανήλικο Γιάννη, γνωστό ευρύτερα ως Γιαννάκη, φίλαθλο του ΠΑΟΚ, σε αναπηρικό αμαξίδιο, να κρατά μια ταμπέλα «είμαι ένα αυτιστικό σκουπίδι». Τον χαρακτηρίζει ως «το καλύτερο σύγχρονο καρτούν της ελληνικής τηλεόρασης, που χαρίζει άφθονο γέλιο με τον αυτισμό που τον δέρνει».

Ο Γιαννάκης είναι παρών σε αγώνες του ΠΑΟΚ. Ήταν ακόμη και στον περίφημο με τον Ολυμπιακό (ο οποίος ηττήθηκε), ευχόμενος με γενναιοδωρία να πάρει το «Ευρωπαϊκό». Η ευχή ως γνωστόν έπιασε, κι έτσι ο μικρός – με πρόσκληση της διοίκησης της ομάδας – σήκωσε μέχρι και το κύπελλο της Conference League.

Μπορώ και να τον φανταστώ τον «λεβέντη» της ανάρτησης, με τη βαριά την πένα – επιτρέψτε μου την αυθαιρεσία. Ασχολείται φανατικά με την ομάδα του. Αλήθεια ποιά ΠΑΕ έχει την τιμή να διαθέτει τέτοιο διαμάντι στο οπαδικό δυναμικό της; Βρίζει νυχθημερόν. Με θυμό για τη «μίζερη», απαίδευτη, στεγνή ζωή του. Μόνο ένας άνθρωπος που μαστίζεται από εσωτερική ξηρασία μπορεί να κάνει μια τέτοια δήλωση, δημόσια κιόλας, για ένα παιδί με ιδιαιτερότητα, που παίρνει χαρά από το γήπεδο. Πλήττοντας μια ολόκληρη κοινότητα πολιτών, παιδιών αλλά και ανηλίκων, που όχι μόνο στέκονται αξιοπρεπώς απέναντι στα χαρακτηριστικά του «φάσματος», αλλά και δίνουν αγώνα για ομαλή κοινωνική ζωή, μακριά από το περιθώριο.

Θα επιληφθεί άραγε της ανάρτησης η Δικαιοσύνη; Μπορεί ένας Εισαγγελέας να τον εντοπίσει; Θα έχει την απάντηση που του αξίζει;

Κάτι τέτοια «λουλούδια» έκαναν κάποτε οικογένειες να δημιουργούν «Κωσταλέξι», να κρύβουν ανθρώπους «τους», μέλη της οικογένειας, μα στιγματισμένους, ίσως και ψυχικά άρρωστους, από τον κοινωνικό περίγυρο. Να σφαλίζουν πατζούρια, να ζουν – όλοι τους – στο σκοτάδι.

Κάτι τέτοια «λουλούδια» συμμετέχουν σε πράξεις οπαδικής βίας, κυκλοφορούν με μαχαίρι στην τσέπη, πετάνε τη σκούφια τους για καβγά ακόμη και στην ουρά του σούπερ μάρκετ. Αξιολύπητοι, σπιθαμιαίοι. Τόσο, ώστε να προξενούν βλάβη κοινωνική. Κάτι μου λέει ότι δεν είναι ένας και δυο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News