Το «Δουλέψτε ή σας απαλλάσσω για να ασχοληθείτε με τις εκλογές» που είπε τις προάλλες στους υπουργούς του ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν αφορά απαραίτητα το rural «αμολιόμαστε στις εκλογικές μας περιφέρειες και πάμε από πανηγύρι σε πανηγύρι και από λιτανεία σε λιτανεία». Ούτε το urban «δεν αφήνουμε σταθμό για σταθμό» που να μην πούμε τη γνώμη μας. Περιλαμβάνει και το hi-tech, μπαίνουμε στα social media και με το που βλέπουμε ένα θέμα να παίζει, «επεμβαίνουμε κεραυνοβόλα».

Η περίπτωση με το γατάκι που κάποιος κάφρος κλώτσησε και ύστερα από επαφή του Τάκη Θεοδωρικάκου με τον αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας, τον διοικητή της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και την κινητοποίηση των αρμοδίων υπηρεσιών, οδήγησε στη σύλληψη του δράστη, πέραν των όποιων ευαισθησιών, ανήκει στην τρίτη κατηγορία.

Το μήνυμα που περνάει για την αποτελεσματικότητα της αστυνομίας, περισσότερο από το «κοίτα πώς βρήκαν αμέσως τον δράστη», είναι «αν δεν είχε πάρει τηλέφωνο ο υπουργός, αυτοί δεν θα είχαν κάνει τίποτα». Στον πόλεμο, στον έρωτα και στις προεκλογικές περιόδους, όμως, όλα επιτρέπονται. Και στο φινάλε, το «δεν θα είχαν κάνει τίποτα» δεν απέχει πολύ από την αλήθεια.

Για την αλήθεια, λοιπόν: Πριν από το Πάσχα γέμισα το ντεπόζιτο. Στη διαδρομή εμφανίστηκε το κίτρινο φωτάκι ότι κάτι τρέχει με τον κινητήρα και στην επιστροφή, στο συνεργείο, είπαν ότι η ένδειξη οφειλόταν στο μείγμα της βενζίνης. Αποφάσισα να κάνω καταγγελία, μπας… Χρειάστηκαν δύο ώρες με τηλέφωνα που από την αγορανομία («ναι, παλιά είχαμε αρμοδιότητα»), μέχρι το ΚΕΠ («πού να ξέρουμε εμείς, κύριε;») και μέχρι το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτή (καμία σχέση) κατέληξα στην Περιφέρεια Αττικής, όπου οι καταγγελίες γίνονται δεκτές μέχρι τις 13.00. Αν δεν είχα φάει κόλλημα, στα μισά θα τα είχα παρατήσει.

Υπάρχει εσκεμμένη αποθάρρυνση του πολίτη να καταγγέλλει. Το Δημόσιο είναι ένας δεινόσαυρος που αναπαύεται και ο πολίτης τον ενοχλεί. Αν Πρωτομαγιά κάποιος πολίτης είχε προσπαθήσει να καταγγείλει κακοποίηση γάτας, η πείρα λέει ότι ύστερα από ένα δίωρο θα μιλούσε με τον αξιωματικό υπηρεσίας της περιοχής που θα του έλεγε: «Είπατε ότι το κλώτσησε στη θάλασσα; Θα πρέπει, κύριέ μου, να πάρετε το Λιμενικό». Για το πόσο καθησυχαστική, όμως, είναι η εντύπωση ότι άνθρωποι και γάτοι υπάρχουμε επειδή το τηλεφώνημα το έκανε ένας υπουργός και όχι ένας απλός πολίτης, ας μου επιτραπεί να αμφιβάλλω.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News