Τη δεκαετία του ’80 ένα ερώτημα πλανιόταν πάνω από το καλτ κομμάτι της Ελλάδας. «Ποιος θα δείρει τον Σουγκλάκο;». Και για να μαθαίνουν οι νεότεροι, ο Απόστολος Σουγκλάκος ήταν παλαιστής του κατς, που σήμερα λέγεται MMA (Mixed Martial Arts), αλλά εκείνα τα χρόνια στην Ελλάδα ήταν κάτι σαν θέαμα λαϊκού πανηγυριού, με τους παλαιστές να περιοδεύουν και να δέρνονται ανά τη χώρα.

Ο Σουγκλάκος εθεωρείτο ανίκητος, εντός και εκτός Ελλάδας. Ετσι προέκυψε και το ερώτημα που, όπως φαντάζεστε, έμεινε αναπάντητο. Κανένας δεν έδειρε τον Σουγκλάκο.

Στον ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν να απαντήσουν σε κάτι αντίστοιχο. «Ποιος θα νικήσει τον Μητσοτάκη;». Είναι ένα ερώτημα που έχει βάση, αλλά δεν είναι απαραιτήτως απόλυτα σωστό. Γιατί, αν μη τι άλλο, δηλώνει ετεροπροσδιορισμό. Ασφαλώς, όταν μια ομάδα κατεβαίνει στο γήπεδο, προσαρμόζει το παιχνίδι της στον αντίπαλο. Μόνο που η πολιτική δεν είναι ποδόσφαιρο – σίγουρα δεν είναι το ίδιο σοβαρή.

Συμφωνούμε ότι ένα πρόσωπο με χάρισμα και επικοινωνιακό γκελ μπορεί να πατήσει πάνω στη φθορά του αντιπάλου και να δείξει ένα πιο ελκυστικό πρόσωπο. Ομως, αν σταθούμε σε αυτό, θα βρεθούμε να συζητάμε για οδοντόκρεμες. Δεν αρκεί ένας ελκυστικός αρχηγός. Χρειάζεται και πρόγραμμα για να τον υποστηρίξεις. Και φυσικά, δεν αρκεί ένα συγκροτημένο πρόγραμμα. Χρειάζεται και αυτός που θα το πουλήσει στον πελάτη.

Ακούγοντας στο συνέδριο τις ομιλίες των υποψηφίων προέδρων του ΣΥΡΙΖΑ, δεν ακούσαμε κάτι που ουσιαστικά να απευθύνεται στην κοινωνία. Ηταν ομιλίες ραμμένες για αυστηρά κομματικό ακροατήριο. Λογικό, καθώς αυτοί που θα πάνε να ψηφίσουν, δεδομένων των συνθηκών, θα είναι άνθρωποι που βρίσκονται πολύ κοντά στην κομματική ζωή. Αλλά και στη διάρκεια της, υποτονικής, προεκλογικής περιόδου δεν μάθαμε πολλά για την προγραμματική συγκρότηση των υποψηφίων.

Μίλησαν για ανοικτό ή κλειστό κόμμα, διευρυμένο, με όργανα που συμμετέχουν κ.λπ. Ακόμα και ο τρόπος με τον οποίο περιέγραψαν το άνοιγμα προς την κοινωνία έγινε μέσα από κλισέ. Και συμφώνησαν ότι το στίγμα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν θολό. Κανένας τους δεν είπε ότι ήταν και εκτός εποχής. Το υπαινίχθηκε ο Στέφανος Κασσελάκης. Αλλά αυτός δεν λογίζεται ως κομματικός.

Η λογική, τα προγνωστικά και οι στοιχηματικές εταιρείες μάς δείχνουν ότι η Εφη Αχτσιόγλου θα κερδίσει την εκλογή. Μένει να δούμε αν θα είναι στον πρώτο ή στον δεύτερο γύρο, ποιος θα είναι δεύτερος, με τι ποσοστό κ.λπ. Με την Αχτσιόγλου ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει, τουλάχιστον σε επίπεδο εικόνας, το πρόσωπο που ψάχνει. Αν όμως δεν αλλάξει ταυτοτικά, υπαρξιακά, δομικά, αν δεν πετάξει από πάνω του τη μούχλα και τους αναχρονισμούς, ο Μητσοτάκης θα γίνει σαν τον Σουγκλάκο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News