Είσαι λιθουανός συνταξιούχος. Και παρακολουθείς από τον καναπέ σου στο Κάουνας το δελτίο ειδήσεων με τις αναφορές στην Εύα Καϊλή. Υπάρχει περίπτωση να πιστέψεις ότι η περίπτωσή της ήταν μία και μοναδική; Οχι βέβαια. Στο εξής θα ακούς για ψήφισμα της Ευρωβουλής και θα αναρωτιέσαι ποιος και πόσα πήρε.

Και αν σου εξηγήσουν πώς λειτουργούν οι μηχανισμοί των λόμπι στις Βρυξέλλες, τότε είναι που θα πέσεις για ύπνο απολύτως σίγουρος. Υπάρχουν, ένας Θεός ξέρει πόσες, αμέτρητες εταιρείες που προσφέρουν υπηρεσίες λόμπι στις Βρυξέλλες. Ολοι αυτοί με τραπεζώματα και μπρελόκ για δωράκια δουλεύουν; Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου λαμβάνουν παχυλές αμοιβές και σημαντικά προνόμια. Για να μένουν μακριά από πειρασμούς. Ομως, αλήθεια, όσα και αν παίρνεις, όταν κάποιος σου δίνει μία βαλίτσα με μετρητά για να πεις δυο λόγια από το μικρόφωνο από της ολομέλειας, είναι πιθανό να το σκεφτείς και αλλιώς.

Ακόμα και αν εξευτελίζεσαι, όπως η Καϊλή μιλώντας για τα εργασιακά δικαιώματα στο Κατάρ, τα λεφτά είναι τόσα που μπορούν να αγοράσουν και την προσωπική σου αξιοπρέπεια. Είναι και κάτι ακόμα: όταν χωθείς για τα καλά μέσα σε αυτό το παιχνίδι επιρροής και εξουσίας, ενδέχεται να αντιληφθείς ότι τα πάντα έτσι δουλεύουν. Και έρχεται η στιγμή που μαθαίνεις ότι αν δεν τα πάρεις εσύ, τότε θα τα πάρει κάποιος άλλος. Κανένας μηχανισμός ελέγχου δεν είναι ισχυρότερος από την προσωπική ηθική σου.

Κάπως έτσι, όλα όσα συμβαίνουν στην καρδιά της Ευρώπης μπορούν να ιδωθούν ως ένα παιχνίδι υπόγειων συναλλαγών, ακόμα και αν στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κάτι μεμπτό από πίσω. Βλέπεις, ας πούμε, να εκδίδεται ψήφισμα που καταδικάζει μία χώρα και ελέγχεις ποιοι το καταψήφισαν. Ε, δεν θα πάει το μυαλό σου στο λάδωμα κάποιων γραναζιών; Στο μεταξύ, πολλές φορές τα ψηφίσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχουν ισχύ αντίστοιχη με τις ανακοινώσεις σωματείων, χωρίς καμία επιρροή στην άσκηση πολιτικής.

Αισθάνεσαι ότι δεν χάλασε και ο κόσμος αν κάνεις ένα ρουσφέτι για το οποίο μπορείς να επικαλεστείς ιδεολογική συμπάθεια και διεθνιστική αλληλεγγύη. Αλλωστε η κοινή γνώμη της χώρας σου, οι ψηφοφόροι σου, ούτε που ασχολούνται με αυτά, ούτε καταλαβαίνουν πώς δουλεύει η μηχανή. Και μη μένετε μόνο στις χώρες που προσπαθούν να αποκτήσουν πρόσβαση και επιρροή. Υπάρχουν οικονομικοί κλάδοι με αντίστοιχα ενδιαφέροντα που κερδίζουν αποφάσεις οι οποίες περνάνε κάτω από τα ραντάρ της επικαιρότητας.

Το σκάνδαλο του Κατάρ δεν πλήττει μόνο αυτούς που πιάστηκαν με τη γίδα στην πλάτη. Θέτει υπό αμφισβήτηση ολόκληρο τον πολιτικό και γραφειοκρατικό μηχανισμό της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αλλωστε δεν είναι μόνο το Κοινοβούλιο. Είναι και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το πολυδαίδαλο σύστημα επιμέρους Διευθύνσεων, γενικά ένας μηχανισμός που, ακόμα και αν θέλεις να τον ελέγξεις, δεν πρόκειται να τα καταφέρεις στον απόλυτο βαθμό.

Τώρα θα ακουστούν πολλά. Για μέτρα ελέγχου, άτεγκτους μηχανισμούς και συνθήκες απόλυτης διαφάνειας. Ναι, εντάξει, αλλά πάντα οι άλλοι θα έχουν το προβάδισμα. Διότι όποιες ποινές και αν θεσπίσεις, όσα συρτάρια και αν ανοίξεις, όσες ψηφοφορίες και αν παρακολουθήσεις, τίποτα δεν είναι πιο δυνατό από μία βαλίτσα γεμάτη με λεφτά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News