Εντελώς ξαφνικά, λίγες μέρες πριν την εκλογή της νέας ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, η προεκλογική εκστρατεία των υποψηφίων γυρίζει γύρω από τον Αλέξη Τσίπρα. Ο πρώην πρόεδρος, που ήταν επιδεικτικά απών μετά την αποχώρηση του –δεν πήγε στο συνέδριο, δεν έκανε καμία δημόσια δήλωση και κράτησε απόλυτη ουδετερότητα έναντι των υποψηφίων– βρίσκεται στο επίκεντρο ως το πρόσωπο που θα μπορούσε να επηρεάσει αποφασιστικά τις εξελίξεις στο κόμμα ανάμεσα στον πρώτο και στο δεύτερο γύρο. Και όντως, μπορεί να τις επηρεάσει, είτε μιλώντας είτε σιωπώντας…

Η «εμπλοκή» Τσίπρα προέκυψε από την ώρα που το «φαβορί» Εφη Αχτσιόγλου έχασε τον πρώτο γύρο από το «αουτσάιντερ» Κασσελάκης, έγινε το νέο φαβορί. Τότε κινητοποιήθηκαν δυνάμεις που προηγουμένως προτιμούσαν τον Τσίπρα σιωπηλό και άρχισαν είτε να υπαινίσσονται, είτε να απαιτούν την τοποθέτηση του. Το πράγμα, μάλιστα, έλαβε διαστάσεις αστυνομικού χαρακτήρα, με τους ντετέκτιβ του ΣΥΡΙΖΑ να ψάχνουν ποιοι είναι πίσω από διαρροές που εμφάνιζαν την Έφη Αχτσιόγλου ως υπονομεύτρια του πρώην πρόεδρου. Ο Νάσος Ηλιόπουλος κατονόμασε ευθέως Κασσελάκη και Παππά ως ηθικούς αυτουργούς, ενώ η Έφη Αχτσιόγλου γύρισε και ολόκληρο βίντεο καλώντας τον Κασσελάκη να πάρει θέση για τις επιθέσεις σε βάρος της.

Ο Σκουρλέτης, το πήγε ένα βήμα παραπέρα: κάλεσε τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα να τοποθετηθεί, λέγοντας μάλιστα ότι έχει ηθική και πολιτική υποχρέωση να το πράξει, διότι ο Κασσελάκης τον… εργαλειοποιεί λέγοντας ότι «κάποιοι δεν ήθελαν να κυβερνήσουν, αλλά ήθελαν να χάσουν». Κατόπιν όλων αυτών ήρθε ο Γιώργος Τσίπρας, υποστηρικτής του Κασσελάκη και δήλωσε με νόημα ότι πάντα υπήρχε και υπάρχει ζήτημα ενότητας στον ΣΥΡΙΖΑ και σηκώνει πολλή συζήτηση το «δεν υπονόμευσε κανείς τον Τσίπρα».

Μπορεί καθένας να έχει την άποψη του για την πορεία του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ όλα αυτά τα χρόνια, για το εάν και ποιοι μπορεί να τον υπονόμευσαν ή να τον στήριξαν, αυτό όμως που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί είναι ότι η «εμπλοκή» του στην προεκλογική εκστρατεία κατόπιν εορτής, δηλαδή μετά τον πρώτο γύρο, γίνεται εκ του πονηρού και έχει προφανή στοιχεία πολιτικής υποκρισίας εκ μέρους αυτών που την επιχειρούν.

Η συζήτηση για τα αίτια της εκλογικής συντριβής, για την πολιτική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ, το εάν έπρεπε ή όχι να έχει παραιτηθεί ο πρόεδρος και τι ευθύνες αναλογούν στον ίδιον και τα κορυφαία στελέχη, θα έπρεπε να έχει προκληθεί και διεξαχθεί με πρωτοβουλία των υποψηφίων αρχηγών εξ αρχής και όχι να προκύψει… συμπτωματικά μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου. Η «εργαλειοποίηση» του Τσίπρα αποτυπώνει το βαθύ πολιτικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο δεν προέκυψε σήμερα αλλά είναι προφανές εδώ και πολλά χρόνια. Ένα κόμμα το οποίο προσπαθεί να συνθέσει από τη μια την παράδοση της ανανεωτικής Αριστεράς, το ριζοσπαστισμό και την αντισυστημική προσέγγιση κι από την άλλη τη συμπόρευση με τον Καμμένο και το άνοιγμα στη Σοσιαλδημοκρατία είναι αναπόφευκτο να οδηγηθεί κάποια στιγμή σε αδιέξοδο. Αυτό το αδιέξοδο βιώνει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ και με αυτό θα πρέπει να αναμετρηθεί η νέα ηγεσία. Το εάν, ποιοι και πώς υπονόμευσαν τον Τσίπρα και ποιοι προσπαθούν να τον εργαλειοποιήσουν είναι μια ξεπερασμένη συζήτηση που δεν ενδιαφέρει πλέον ούτε καν τον ίδιον τον πρώην πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Αν τον ενδιέφερε, θα είχε παραμείνει αρχηγός!

Το γεγονός, ωστόσο, ότι ο Τσίπρας «εργαλειοποιείται» κατόπιν εορτής, δεν αναιρεί τη σημασία που εξακολουθεί να έχει για την επόμενη μέρα στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι προφανές ότι δεν ψήφισε λευκό στις εσωκομματικές εκλογές. Έχει την προτίμηση του και έστω κι αν αυτή δεν εκφράζεται δημόσια, μπορούμε βασίμως να την εικάσουμε. Κι αν δεν μπορούσαμε, μας βοηθούν οι αγωνιώδεις προσπάθειες κάποιων να τον κάνουν να μιλήσει – μπας και πει το αντίθετο από αυτό που φανταζόμαστε. Ας διακινδυνεύσουμε, λοιπόν, μια πρόβλεψη: Ποιον ή ποια ψήφισε ο Τσίπρας θα το μάθουμε μετά τις εκλογές. Τότε, με την πιθανότητα διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ πιο ορατή παρά ποτέ, ο πρώην πρόεδρος θα παρέμβει είτε για να στηρίξει τη νέα ηγεσία είτε για να την αφήσει… στην τύχη της.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News