Ποιες αλλαγές «ξέχασε» ο Μητσοτάκης
Ποιες αλλαγές «ξέχασε» ο Μητσοτάκης
Αν η κυβέρνηση που σχημάτισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης την Παρασκευή (14/3) ήταν η πρώτη του, μετά την εκλογική του νίκη του 2019, ή έστω (πιο ρεαλιστικά) το 2023, το μήνυμα αισιοδοξίας και ανανέωσης θα ήταν απολύτως δικαιολογημένο και βάσιμο. Θα ήταν μια «προσδοκώμενη έκπληξη».
Σήμερα, η ανάθεση χαρτοφυλακίων και δύσκολων αποστολών σε στελέχη της νεότερης γενιάς είναι προφανώς μια ευπρόσδεκτη απόφαση, μεταδίδει όμως και την αίσθηση μιας τελευταίας ευκαιρίας.
Σε κάθε περίπτωση, το ηλικιακό κριτήριο δεν είναι και το απόλυτο. Ολα κρίνονται εκ του αποτελέσματος και όποιος θέλει να κάνει δουλειά, τουλάχιστον το προσπαθεί.
Με αυτό το σκεπτικό, οι προσδοκίες για το δίδυμο του υπουργείου Μεταφορών, τον υπουργό Χρίστο Δήμα και τον αναπληρωτή Κώστα Κυρανάκη, είναι δικαιολογημένα υψηλές. Αρκεί να τις επαληθεύσουν και, πάντως, και οι δύο έχουν ένα ευρύ πεδίο δραστηριότητας.
Θετικό στοιχείο είναι και η αναβάθμιση του Κυριάκου Πιερρακάκη στο υπουργείο Οικονομικών, που έχει και χαρακτήρα ενός μεγάλου τεστ. Πάντως η ανάθεση του πρώτου τη τάξει χαρτοφυλακίου σε ένα στέλεχος που έχει συγκεντρώσει πολλά διαπιστευτήρια επάρκειας και αποτελεσματικότητας σε μόλις έξι χρόνια καριέρας στην κεντρική πολιτική σκηνή, είναι μια καταρχάς εύλογη απόφαση του Πρωθυπουργού.
Τα ίδια ισχύουν κατ’ αναλογία και για την παραμονή στην κυβέρνηση του Θοδωρή Λιβάνιου ως υπουργού Εσωτερικών ή για τη μετακίνηση της Σοφίας Ζαχαράκη στο υπουργείο Παιδείας.
Ταυτόχρονα, όμως, δύσκολα μπορεί να ερμηνευτεί με όρους επάρκειας και αποτελεσματικότητας, η απομάκρυνση του Παναγιώτη Τσακλόγλου από τη θέση του υφυπουργού Εργασίας.
Δεδομένου ότι τρεις υπουργοί (Θοδωρής Σκυλακάκης, Χρήστος Σταϊκούρας, Νίκος Παναγιωτόπουλος) «τιμωρήθηκαν» για τα φτωχά αποτελέσματα στα πεδία ευθύνης τους, προξενεί μία σχετικά εύλογη απορία η παραμονή στην κυβέρνηση των Αδωνη Γεωργιάδη και Τάκη Θεοδωρικάκου – αν κρίνει κανείς δηλαδή με βάση τα όσα συμβαίνουν στην Υγεία και στα νευραλγικά ζητήματα της ακρίβειας ή του ανταγωνισμού σε πολλούς κλάδους της αγοράς – είναι άλλωστε και τα βασικά ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες.
Οσοι έχουν την ατυχία να έρχονται σε επαφή με την κατάσταση των νοσοκομείων ή του ευρύτερου κλάδου υγείας και περίθαλψης, γνωρίζουν ότι ελάχιστα από τα όσα λέγονται και διαφημίζονται από τον αρμόδιο υπουργό ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Ναι, μπορεί τα προβλήματα να έχουν δομικό και διαρθρωτικό χαρακτήρα, όμως καμία παρέμβαση τέτοιου χαρακτήρα δεν έχει καν αποτολμηθεί.
Οσο δε για την κατάσταση στην αγορά, με την ευρεία έννοια, όλοι γνωρίζουν ότι οι συνθήκες είναι πολύ διαφορετικές (και χειρότερες), από αυτές που περιγράφει ο υπουργός Ανάπτυξης. Και παρά τα όσα επιμένει να υποστηρίζει, η ακρίβεια και ο ανταγωνισμός είναι οι βασικές του αρμοδιότητες. Ελάχιστα έχει να κάνει με το αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας, που ούτως ή άλλως, όλο υποτίθεται ότι αλλάζει, αλλά απλώς παρακμάζει με ταχύτητα.
Τα ίδια περίπου ισχύουν και για την ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, που παραμένει στη θέση της. Εχει την ευθύνη ενός τομέα, ο οποίος υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να είναι μέσα στις τρεις βασικές προτεραιότητες στην ιεράρχηση όλων των ελληνικών κυβερνήσεων. Οι εποικοδομητικές ή έστω ουσιώδεις παρεμβάσεις στον αγροτικό τομέα καθ’ όλη την τελευταία εξαετία, αλλά και ειδικά στην περίοδο υπουργίας του Κώστα Τσιάρα, είναι πενιχρές. Αυτό φαίνεται παντού και η τάση ερήμωσης της υπαίθρου έχει να κάνει και με την απουσία ενός στοιχειώδους σχεδίου για τον πρωτογενή τομέα. Συνεπώς η διατήρηση της ηγεσίας στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης δεν συγκαταλέγεται στα θετικά αυτού του ανασχηματισμού.
Σε γενικές γραμμές, ένας ανασχηματισμός ουδέποτε λύνει προβλήματα από μόνος του. Στην πράξη φαίνεται ποιος κάνει τι και λίγη σημασία έχει τι λέει ότι κάνει.
Οι νέες αλλαγές στη σύνθεση της κυβέρνησης φαίνεται πάντως ότι συνδυάζουν τα στοιχεία του ρεαλισμού και (μιας κάποιας) αποφασιστικότητας – φυσικά με μία ισχυρή δόση από εσωκομματική καμαρίλα. Θα μπορούσαν να είναι και χειρότερα τα πράγματα. Εξακολουθεί να ισχύει ότι δεν υπάρχουν χρονικά περιθώρια και μένει να αποδειχθεί αν το διάστημα έως τις εκλογές επαρκεί για την παραγωγή έργου.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News
Γράψτε σχόλιο στο: Ποιες αλλαγές «ξέχασε» ο Μητσοτάκης
Παρακαλούμε, εισάγετε σχόλια μόνο σχετικά με το θέμα. Σχόλια με υβριστικό περιεχόμενο ή με περιεχόμενο που έρχεται σε αντίθεση με τις οδηγίες και τους όρους χρήσης του protagon.gr δεν θα δημοσιεύονται.Το email σας δεν θα εμφανίζεται.