Αυτό που είδαμε στη Βουλή δεν ήταν παρά ένα μικρό διαφημιστικό όσων θα ακολουθήσουν στην πολιτική μας ζωή τους επόμενους μήνες. Βεβαίως, με τον κορονοϊό να έχει βγει χειμωνιάτικη παγανιά παρέα με τον χάρο, το τελευταίο πράγμα που μας απασχολεί είναι η αντιπολιτευτική αντεπίθεση του Τσίπρα ή η δημοσκοπική αντοχή του Κυριάκου. Το πολύ-πολύ να διασκεδάζουμε με την φιγούρα του Πολάκη μπροστά σε μια τζαμαρία να κάνει μοναχικές αυτοψίες στις ΜΕΘ ή με τους κυβερνητικούς να μας εξηγούν με ποιο έξυπνο κόλπο δεν τους ξέφυγε η πανδημία στην Θεσσαλονίκη.

Ομως στην πραγματικότητα και οι δυο έχουν ξεκινήσει μια κούρσα με τον χρόνο. Η ορατή προοπτική του εμβολίου της Pfizer αλλά και της θεραπείας μέσω αντισωμάτων που ήδη εφαρμόζεται στις ΗΠΑ, θέτουν εκ των πραγμάτων ένα μελλοντικό (αλλά ορατό) χρονικό όριο στη σημερινή δραματική κατάσταση. Σε δύο, τρεις, πέντε, άντε οκτώ μήνες, ανάλογα με τα τεχνολογικά άλματα της παγκόσμιας φαρμακοβιομηχανίας, ο πληθυσμός θα αρχίσει να εμβολιάζεται και οι ασθενείς θα μπορούν να παίρνουν φάρμακο ώστε να μην καταλήγουν.

Κανείς δεν ξέρει με ακρίβεια πόσο θα διαρκέσει αυτό το φρικτό διάστημα, το βέβαιο είναι ότι του χρόνου τέτοιο καιρό δεν θα αναρωτιόμαστε αν θα υπάρξει πέμπτο ή έκτο lockdown που θα μας αποτελειώσει. Κατά πάσα βεβαιότητα θα έχει επανέλθει η κοινωνική κανονικότητα σχεδόν στο σύνολο της, οι οικονομικοί δείκτες θα δείχνουν μια κάποια ανάπτυξη, η πραγματική οικονομία θα επουλώνει σιγά-σιγά τις πληγές της, η καταναλωτική διάθεση θα έχει πάρει την ανιούσα, τα υπουργεία οικονομικών θα μετρούν τα ελλείμματα που συσσώρευσε η πανδημία και οι τουριστάνθρωποι των νησιών μας θα επιδιορθώνουν τα μαγαζιά τους σίγουροι ότι εκείνο το καλοκαίρι οι τουρίστες θα έρθουν επιτέλους.

Οι προβλέψεις αυτές δεν είναι ευσεβείς πόθοι κάποιων υπεραισιόδοξων αλλά έχουν την σφραγίδα τόσο των υγειονομικών όσο και των οικονομολόγων. Και μη μου πείτε ότι έπεσαν ήδη πολλές φορές έξω, διότι παρά ταύτα μόνο αυτοί υπάρχουν για να ακούσουμε. Συνεπώς, οι προβλέψεις τους είναι απλωμένες μπροστά στα τραπέζια των πολιτικών αρχηγών σαν επιτελικοί χάρτες πριν την μάχη. Τι σκέφτεται άραγε ο Κυριάκος μελετώντας τες; Να περάσει αυτό το κρίσιμο διάστημα δίχως μεγάλες απώλειες (που ξέρει ότι θα έχει), χωρίς πολιτικούς ακρωτηριασμούς. Δίχως να απολέσει την πολιτική του ηγεμονία, δίχως να χάσει την δημοσκοπική του κυριαρχία, δίχως να βγει από το τούνελ τόσο τραυματισμένος ώστε να μην μπορεί να πολεμήσει στην συνέχεια. Το διάστημα αυτό είναι ο κάβος του, θέλει να τον περάσει χωρίς να καρφωθεί στην ξέρα. Μετά η ανοικτή θάλασσα θα είναι μπροστά του.

Τι σκέφτεται ο Τσίπρας πάνω από τους ίδιους χάρτες; Ότι τώρα έχει την ευκαιρία του. Αν την χάσει, δεν θα ξαναβρεί παρόμοια. Μέχρι την ημέρα που ο πληθυσμός θα φτιάξει ουρές για εμβολιασμό και η αισιοδοξία θα αρχίσει να επανέρχεται, πρέπει να έχει ροκανίσει την διαφορά του απ’ τον Κυριάκο. Να έχει πλήξει το πρωθυπουργικό του προφίλ του Μητσοτάκη, να έχει τραυματίσει ή κονιορτοποιήσει την λαϊκή πεποίθηση της ικανής κυβέρνησης, να έχει μειώσει την δημοσκοπική διαφορά του Σύριζα από την ΝΔ σε λίγες μονάδες. Έστω και με απλή πτώση των ποσοστών της ΝΔ, δίχως αντίστοιχη άνοδο των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ. Όταν η πρώτη αχτίδα φωτός εμφανιστεί πάνω από τις χειμάζουσες και σοκαρισμένες ευρωπαϊκές κοινωνίες και οικονομίες, ο Αλέξης στην Ελλάδα θα πρέπει να έχει φέρει το παιχνίδι σχεδόν στα ίσα. Αν δεν το καταφέρει τώρα σε τούτη την χρυσή ευκαιρία, τότε ξέρει πως πάει ντουγρού για δεύτερη αντιπολιτευτική θητεία.

Τα χρονικά όρια φέρνουν άγχος. Και σε αυτόν που παίζει άμυνα και σ’ αυτόν που ετοιμάζεται για γιούρια. Είναι γνωστό ότι ο Μωάμεθ ο Πορθητής έκανε την έσχατη επίθεση του στα μισογκρεμισμένα τείχη της Κωνσταντινούπολης την 29η Μαΐου του 1453.  Αν αποτύγχανε κι αυτό το γιουρούσι, είχε αποφασίσει την άλλη μέρα να τα μαζέψει και να φύγει. Ο ρους της ιστορίας μας θα ήταν πολύ διαφορετικός.

Φυσικά, είμαστε ακόμα πολύ μακριά από μια τέτοια κρίσιμη ημερομηνία της κρίσης που ζούμε (χθες η ALCO έβγαλε πάλι μια διαφορά 15 μονάδων), αλλά όλα δείχνουν πως, αργά ή γρήγορα, κατατείνουμε προς ένα τέτοιο σημείο καμπής. Που θα κρίνει την μεγάλη επάνοδο (του Αλέξη) ή την παγίωση μιας μακροχρόνιας κυριαρχίας δίχως αντίπαλο (του Κυριάκου).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News