Θα σας πω δυο ιστορίες. Ασχετες; Σαφώς.

Η πρώτη αφορά τον Δημήτρη Παπαδημούλη, ΣΥΡΙΖΟΑΡΙΣΤΕΡΟ.

Παπαδημούλης με τ’ όνομα! Οι «προσωπικοί του» ψηφοφόροι εξέλεξαν τον αριστερό σύντροφο για να περιφρουρήσει τα συμφέροντά τους έναντι των αδίστακτων Ευρωπαίων. Αλλά εκείνον, με το που πάτησε το πόδι του στας Ευρώπας, μια μανία τον κατέλαβε, άγρια μανία. Ισως ήταν το κλίμα, η υγρασία. Ποιος ξέρει; Πάντως τας νύκτας η μανία του θέριευε. Βουρλιζόταν επί της κλίνης του ως κοκορέτσι. Ηθελε μια μπίζνα που να του διασφαλίσει τον πλούτο που απολάμβανε. Ηθελε όλο και πιο πολύ, πιο πολλά! Ηθελε, ασίγαστα! Ωσπου μια ιδέα άστραψε εν τω μέσω της νυκτός! Τι δεν τελειώνει ποτέ στον κόσμο; Η έρμη φτώχεια! Θα δημιουργούσε αλυσίδα Προσφυγόστεγων.

Ονειρευόταν πρόσφυγες από όλα τα μέρη της Γης να θέλουν να μείνουν στα Papadimoulis Bay. Εβλεπε γενικώς μπροστά. Στοιχημάτιζε, δε, ότι με τις κλιματολογικές αλλαγές θα κατέφθανε… μπορεί και όλη η Αφρική. Πού τους βάνεις δαύτους; Αυτό ήταν! Επεσε καταπάνω για την υλοποίηση. Εντοπισμός κατάλληλων κλουβοδιαμερισμάτων, διαπραγματεύσεις με κακομοίρηδες και βέβαια συμφωνίες με ΜΚΟ. Μέσα στα πράγματα ήταν. Αν όχι τώρα, πότε; Χρόνο είχε!

Ενδιάμεσα σκάγανε και πράγματα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την πατρίδα, «Γαμώτο! Ολα από μένα τα θέλετε;». Αλλά τι να κάνει; Τράβαγε καμιά δήλωση για τους δεξιούς τους κακούς και για τους καπιταλιστές και ξεμπέρδευε. Αλλά κυρίως είχε ένα κομπιουτεράκι που του έλιωσε τα κουμπιά. Τόσα κεφάλια προσφύγων επί τόσο το τετραγωνικό διά τόσο –πλην τόσο–… σύνολο: Κέρδη!

Μεγάλο μυαλό! Τριάντα οκτώ ακίνητα. Πάντα «με το Αριστερό» φώναζε στην οικογένειά του, όταν τους τα επιδείκνυε για να καμαρώσουν την προκοπή του! «Με το Αριστερό!», καθότι βαθιά αριστερός σύντροφος. Και όταν δημοσιοποιήθηκε το επιχειρηματικό του δαιμόνιο στο πόπολο, από κακεντρεχείς που δεν θέλουν την προκοπή κανενός, ο «Παπαδημούλης με τ΄όνομα» εκτόξευσε δυο βαριά χαρτιά του!.. Οτι η σύζυγός του ήτο πλουσία από κούνια. Γι’ αυτό ίσως λειτούργησε ως χορτασμένος… Τρέμε Γιάννα Αγγελοπούλου! Και κάτι συγκινητικό, ότι προέβη στας αγοράς και στην προσφυγομπίζνα προκειμένου να εξασφαλίσει τα τέκνα του, στα οποία και έγραψε τα διαμερίσματα. Τι πατέρας!

Δεύτερη ιστορία, out of the blue. Πριν σκάσει ο κορονoϊός στον κόσμο, θυμάμαι είχαμε επισκεφτεί ένα ψαρομάγαζο που αγαπώ. Στην είσοδο ένα τραπέζι φιλοξενούσε πρώην υπουργό, πρώην κολλητάρι του Αλέξη Τσίπρα. Τον μοιραίο άνθρωπο μιας αυθάδους ένωσης. Αγνώριστος πια εμφανισιακά, ίσως για να ξεγελάει τον εαυτό του στον καθρέπτη. Δίπλα του η σύζυγός του και τρεις-τέσσερις εξουσιοκόλακες που έμοιαζε ότι του είχαν απομείνει γιατί προφανώς, στα μεγαλεία του, κάτι τους είχε τακτοποιήσει. Γλειφτρόνια που γελούσαν συντονισμένα, με ό,τι μαλακία έλεγε ο πρώην «μεγάλος». Πλέον εκτός εξουσίας διαβιούσε λουφάζων και ρευόμενος αυτά που είχε εξασφαλίσει. Ο κόσμος τό ‘χει τούμπανο, αλλά… Αντε να το αποδείξεις! Εφυγε. Ολα καλά. Συντρόφων ομερτά. Τι μου έκανε εντύπωση; Τα μάτια του. Πόσο λαίμαργα αναζητούσαν έναν… Εστω έναν, ρε αδελφέ, που να τον χαιρετήσει. Ολοι, με το που πέφταμε επάνω του, τον φτύναμε με τα μάτια. Τα μάτια φτύνουν πιο εύστοχα από το στόμα. Και σας ορκίζομαι, το εισέπραττε. Ηταν να τον κλαίνε οι ρέγκες. Ενας δυστυχής. Ενας ξεφουσκωμένος… Τίποτα.

Ανήκω σε μια γενιά που το μέγιστο περιουσιακό στοιχείο του γονιού προς το παιδί ήταν το καλό όνομα. Αυτό, λέγαμε, ανοίγει πόρτες. Μια γενιά που το «ποιανού είσαι εσύ;» μέτραγε, αρκεί να πνίγονται από περηφάνεια στα στήθη σου, κάθε που απαντούσες π.χ. «Του Κώστα!». Το έζησα, το ζω, αγωνιώ να το μεταδώσω. Α, ρε πατέρα! Θεός σχωρέσ’  την ψυχούλα σου. Σε θυμήθηκα και πάλι. Ετσι στα ξαφνικά!

ΥΓ. 1 Απόσπασμα σημερινής, αιφνιδιαστικής δήλωσης Δημητρίου Παπαδημούλη: «Συνεχίζοντας πρωτοβουλίες, το σύνολο των καθαρών εσόδων απ’ όσα διαμερίσματα ενοικιάζω μέσω ΜΚΟ σε πρόσφυγες και μετανάστες, θα διατίθενται για τη στήριξη δράσεων κοινωνικής αλληλεγγύης υπέρ των ελλήνων πολιτών που έχουν ανάγκη αλλά και των προσφύγων και μεταναστών». Να καλέ! Ιδρυμα «Παπαδημούλης με τ΄όνομα!». Λυσσάξατε! Το «Νιάρχος» των αριστερών. Συγκινητική κατάληξη, δικαίωση του αριστερού ανδρός.

ΥΓ. 2 Το καλύτερο! Θα τα λαμβάνει ως ενοίκιο, θα τους τα επιστρέφει ως φιλάνθρωπος. Είναι μεγάλος! «Με το aριστερό!»

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News