Πριν από δύο εβδομάδες παρακολουθήσαμε την υπουργό Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, να μαλώνει μπροστά στις κάμερες την προϊσταμένη Εφορείας Αρχαιοτήτων Αργους, Αλκηστη Παπαδημητρίου, για την κατάσταση κτίσματος στον χώρο του Αρχαιολογικού Μουσείου Αργους. Το στιγμιότυπο αποτέλεσε αντικείμενο σχολιασμού, δικαιολογημένα ασφαλώς, με τις απόψεις να ποικίλλουν ως προς το πόσο σωστό ήταν να το δούμε στις οθόνες. Και όπως συμβαίνει συνήθως με κάτι τέτοια, πέρασε στη λήθη της πληροφορίας, αφού πρώτα έδωσε ρεσιτάλ στη σκηνή της και έγινε μέχρι και meme.

Η συνέχεια της ιστορίας ήρθε πριν από λίγες ώρες στους δέκτες μας. Τα μπάζα απομακρύνθηκαν και οι κάμερες απαθανάτισαν το συνεργείο καθαρισμού να προσπαθεί να σουλουπώσει το κτίσμα και να βάφει τους εξωτερικούς τοίχους του, που ήταν γεμάτοι γκράφιτι. Τέλος καλό, όλα καλά, λοιπόν.

Ή μήπως όχι; Κανείς δεν θα αρνηθεί ότι η εικόνα τώρα είναι πολύ καλύτερη, έτσι όπως έπρεπε να είναι εξαρχής, με τους αρμόδιους να το έχουν φροντίσει. Οχι επειδή θα επισκεπτόταν η υπουργός Πολιτισμού τον χώρο, αλλά επειδή έτσι δείχνεις σεβασμό στο έργο που έχεις αναλάβει και στον επισκέπτη που θα έρθει να το δει.

Αλλωστε, η λέξη «πόρνη», που αναγραφόταν φαρδιά πλατιά στο ρημαγμένο κτίσμα, δεν είναι και πολύ ωραίο θέαμα υποδοχής για τους ανθρώπους που φτάνουν σε ένα μουσείο. Υπό αυτή την έννοια, δεν γίνεται και να μη γελάσεις πικρά παρακολουθώντας στην οθόνη σου το ρεπορτάζ βαψίματος του κτιρίου. Μια επιδιόρθωση που έρχεται κατόπιν δημόσιας επίπληξης, όσο αναγκαία και αν είναι, δεν γίνεται να μην κραυγάζει το «επί τούτω» σε ένα θλιβερό κρεσέντο επιτηδευμένης συμμόρφωσης.

Καταρχάς, σε κάνει να αναρωτιέσαι: αν η κάμερα δεν ήταν ανοιχτή, το σουλούπωμα του κτιρίου θα γινόταν τόσο σύντομα; Και αν υποθέσουμε ότι η δημοσιότητα που πήρε το θέμα κίνησε τα νήματα, τότε χρειάζεται πάντα μια κάμερα απέναντι να καταγράφει παρατηρήσεις σε κλίμα έντασης, προκειμένου να φροντίζουμε την πολιτιστική κληρονομιά μας, στο σωστό χρόνο; Εδώ μιλάμε για ένα έργο μεγατόνων, το οποίο η περιοχή περιμένει πώς και πώς να ολοκληρωθεί.

Ξέρουμε πολύ καλά ότι τα πράγματα σε αυτή τη χώρα συνήθως προχωρούν με ρυθμό χελώνας, η γραφειοκρατία και η αδιαφορία τα βυθίζει όλα σε κινούμενη άμμο. Μπορεί να περάσουν χρόνια ώσπου ένα κτίσμα πνιγμένο στα μπάζα και τα γκράφιτι να συμμαζευτεί. Αν μη τι άλλο, βρισκόταν και ένα καφέ στις εγκαταστάσεις. Εδώ αφήνουμε αφρόντιστα άλλα κι άλλα, πολύ σημαντικότερα, σε χώρους όπου θα έπρεπε να είναι προσεγμένη μέχρι και η τουαλέτα και που λειτουργούν κανονικά για το κοινό, δεν βρίσκονται σε παύση εργασιών επί μια δεκαετία.

Το Μουσείο του Αργους είναι κλειστό από το 2014 γιατί είναι σε εξέλιξη εργασίες κτιριακής αναβάθμισης και επανέκθεσης των συλλογών του, με τη συγχρηματοδότηση της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ενα σύντομο διαδικτυακό ρεπορτάζ αναφορικά με το τι συμβαίνει στον συγκεκριμένο αρχαιολογικό χώρο θα φανερώσει ότι υπάρχουν καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση των εργασιών που θα επέτρεπαν στο μουσείο να ανοίξει για το κοινό.

Εντεκα χρόνια δεν είναι λίγα. Και αν παρακολουθήσει κανείς όλη την επίσκεψη της υπουργού Πολιτισμού εκεί, θα διαπιστώσει ότι το φραστικό επεισόδιο που συγκέντρωσε όλη την προσοχή ήταν απλώς ένα κομμάτι του διαλόγου στον οποίο κυριαρχούσαν οι λέξεις «καθυστερούμε», «είμαστε πίσω», τονίζοντας μια αργόσυρτη πορεία με αδικαιολόγητες αναβολές.

Πιθανότατα, η «κατσάδα» της Μενδώνη ήταν το αποκορύφωμα ενός εκνευρισμού που είχε πίσω του προϊστορία. Δεν λέω ότι ήταν σωστό που την παρακολούθησε το πανελλήνιο. Οι κατσάδες μπροστά στην κάμερα είναι σίγουρα άκομψο θέαμα, αλλά και οι δικαιολογίες του τύπου «δεν έχουμε λεφτά να φτιάξουμε κάτι», αποτελούν μια μόνιμη καραμέλα στο στόμα όσων βρίσκονται πίσω από τέτοια έργα.

Και να τώρα που βρέθηκε ο τρόπος να αποκατασταθεί το αντιαισθητικό θέαμα μέσα σε δύο βδομάδες. Μια αιωνιότητα και μια μέρα, ο τίτλος που θα ταίριαζε εδώ. Μια μέρα, βέβαια, που η κάμερα άνοιξε και μια υπουργός επέπληξε σε κοινή θέα μια έφορο αρχαιοτήτων. Και το στιγμιότυπο έγινε viral. Και οι μηχανισμοί επιταχύνθηκαν και το «δεν έχουμε λεφτά» δεν στάθηκε εμπόδιο.

Γιατί να πρέπει να γίνεται έτσι, αλήθεια;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News