Κάθε πρωί, τις καθημερινές, περνάω με τη μηχανή μπροστά από το Μέγαρο Μουσικής. Κάθε πρωί, στη λωρίδα δίπλα στο πεζοδρόμιο είναι παρκαρισμένα πούλμαν. Πρόκειται για λεωφορειολωρίδα. Από αυτές που υποτίθεται ότι απαγορεύεται όχι να παρκάρει, αλλά ούτε καν να μπει αυτοκίνητο από τις έξι το πρωί έως τις εννέα το βράδυ.

Λίγο παρακάτω, μπροστά από το Καλλιμάρμαρο, κάποιος άγνωστος καλλιτέχνης του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας έβαψε πριν κάτι χρόνια παράλληλες κίτρινες γραμμές που καλύπτουν δύο λωρίδες του δρόμου. Ο σκοπός του έχει ξεχαστεί. Υποθέτω ότι αφορούν κάποια απαγόρευση να οδηγήσεις επάνω τους. Κάποιοι δεν το κάνουν. Πιθανόν για γούρι.

Οι πραγματικοί όμως καλλιτέχνες είναι οι δήμαρχοι. Κοντά στο σπίτι μου, στη διασταύρωση 28ης Οκτωβρίου και Αντώνη Τρίτση, στο Πάτημα Χαλανδρίου, υπάρχει μία πινακίδα Stop. So what; Βρίσκεται στον δρόμο με τη μικρότερη κίνηση. Εντάξει, αυτά συμβαίνουν. Στη διασταύρωση πάνω από την πινακίδα ένα κίτρινο φως αναβοσβήνει για να υπογραμμίσει τον κίνδυνο. Μάλιστα. Στην άσφαλτο έχουν βάψει ένα Stop με κίτρινα γράμματα. Υπερβολή. Yπάρχει όμως και δεύτερο βαμμένο κίτρινο Stop. Ενας δρόμος που ζήτημα είναι να περνάει ένα αυτοκίνητο το δίλεπτο έχει σήμανση σαν να περνάει το ράλι Ακρόπολις.

Αντίθετα, στις φωτεινές ταμπέλες της Συγγρού και της Εθνικής Οδού βασιλεύει ο μινιμαλισμός. Τον τελευταίο καιρό έχει προστεθεί γράφημα ότι ανήκουν στην Περιφέρεια Αττικής, αλλά κατά τα άλλα η πληροφόρηση είναι στάνταρ. Στη Συγγρού η ταμπέλα σχεδόν πάντα πληροφορεί για κυκλοφοριακή συμφόρηση από τη Βασιλίσσης Σοφίας μέχρι το Σύνταγμα, και αν ο χειριστής έχει κέφια, πόση ώρα κάνεις να φτάσεις στο Σύνταγμα. Στην Εθνική Οδό, οδηγώντας από Φάληρο προς Αττική Οδό, πόσο χρειάζεται για να φτάσεις στο Χαϊδάρι και αν έχει κίνηση μέχρι την έξοδο για Αχαρνών. Τώρα γιατί να αγοραστούν καινούργιες ταμπέλες που χωράνε τέσσερις γραμμές σαφών πληροφοριών για να γράφουν κάποιες γενικότητες, το ξέρει η Περιφέρεια Αττικής, που περήφανα γράφει ότι της ανήκουν.

Οπως και μάλλον ξέρει, γιατί σε λιγότερο από χρόνο έχει αρχίσει να χαλάει η άσφαλτος στις ενώσεις του οδοστρώματος στις γέφυρες της Εθνικής. Με αποτέλεσμα να υπάρχει μια ενδιαφέρουσα λακκούβα στην αρχή στο Φάληρο και ένα ξυσμένο από αυτοκίνητα σαμαράκι πριν τη στροφή στη Λιοσίων. Το ξέρω ότι τα έργα έγιναν πριν αναλάβει την περιφέρεια, αλλά ο Χαρδαλιάς καλό θα είναι να ρίξει μια ματιά στην ποιότητά τους.

Επειδή οι αναφορές αφορούν τρία διαφορετικά πράγματα, ένα από τα λάθη που κάνει το κράτος είναι να προσπαθεί να εφαρμόσει νόμους και κανονισμούς που ξεπεράστηκαν από την πραγματικότητα. Το θέμα δεν είναι να εφαρμόσει τον νόμο στο παρκάρισμα των πούλμαν στο Μέγαρο. Είναι να δεχτεί ότι μπορούμε να ζήσουμε χωρίς λεωφορειόδρομο μπροστά από το Μέγαρο. Φτάνει οι επίσημοι να παρκάρουν τα αυτοκίνητα τους στο πάρκινγκ και όχι στον δρόμο, μήπως και κουραστούν οι οδηγοί.

Επίσης, να αφαιρέσει κάθε πινακίδα που ξεπεράστηκε από την πραγματικότητα. Μια υπηρεσία που θα εξετάσει αν οι πινακίδες που έχουν λόγο να υπάρχουν εκεί που βρίσκονται σήμερα γιατί η σήμανση στην Ελλάδα είναι τέχνη. Κάτι σαν τη μουσική, που αντιλαμβάνεσαι περί τίνος πρόκειται χωρίς να διαβάσεις τις παρτιτούρες. Να αφαιρέσει τη σήμανση των δρόμων από τους δήμους. Κάθε δήμαρχος κρύβει μέσα του έναν καλλιτέχνη που θέλει να εκφραστεί στη σήμανση των δρόμων του.

Το κράτος να μάθει να εκμεταλλεύεται κάθε τι που έχει στην κατοχή του. Δεν έχουν νόημα φωτεινές πινακίδες δρόμων που δεν περιλαμβάνουν τον μέγιστο αριθμό των κατευθύνσεων με ακριβείς χρόνους. Τέλος, τα έργα δεν μπορούν να είναι «της Κυριακής χαράς και τις Δευτέρας θλίψη», που έλεγε και ο μακαρίτης ο πατέρας μου. Και αν αποδειχτούν ότι ήταν τέτοια, αυτός που τα παρέλαβε κάποιες εξηγήσεις πρέπει να δώσει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News