Είναι αναμενόμενο στο ΠΑΣΟΚ να αισθάνονται και να δείχνουν ικανοποιημένοι από την ανάρρησή του στη δεύτερη θέση μεταξύ των κομμάτων στις δημοσκοπήσεις, ξεπερνώντας, για πρώτη φορά από το 2012, τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι επίσης αυτονόητο ότι η διαφαινόμενη αποσύνθεση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης γεννά προσδοκίες ότι η δυναμική ανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ θα το καταστήσει στο προσεχές διάστημα ουσιαστικό αντίπαλο της ΝΔ, μολονότι στην παρούσα φάση η διαφορά του κυβερνώντος κόμματος από τα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι χαώδης.

Αν όμως στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου ο Νίκος Ανδρουλάκης καταφέρει να επικυρωθεί, τότε θα έχει την υπόλοιπη τριετία μέχρι τις εθνικές εκλογές για να πιστοποιήσει ότι ο κολοβός δικομματισμός του ενάμισι κόμματος που αναδείχθηκε από τις κάλπες του περασμένου Μαΐου και του Ιουνίου, ήταν παρένθεση και αποκαθίσταται ο διπολισμός που κυριάρχησε από το 1974 έως το 2015.

«Το ΠΑΣΟΚ για το οποίο αγωνίζομαι, το ΠΑΣΟΚ όλων μας, δεν έχει στόχο απλά να προσπεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Εχει στόχο να κερδίσει τη Νέα Δημοκρατία», τόνισε ο Νίκος Ανδρουλάκης, ενθουσιάζοντας τα στελέχη του κόμματος. Στη Χαριλάου Τρικούπη αυτή η στρατηγική καθορίστηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο στην ουσιαστική συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου και την Κυριακή επικυρώθηκε στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής.

Η εφεξής στρατηγική του ΠΑΣΟΚ έχει τρία σκέλη. Πρώτον, την παρακολούθηση των όσων συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς όμως καμία ανάμειξη, μολονότι κάποιοι μπορεί να μιλήσουν για μικρομεγαλισμό. Το ΠΑΣΟΚ δεν έχει κανέναν λόγο να εμπλακεί στις μυλόπετρες της τοξικότητάς του. Πολύ σωστά μέχρι τώρα απέφυγε και πρέπει να συνεχίσει με αυστηρότητα να αποφεύγει την οιανδήποτε παρέμβαση στην εσωκομματική διάλυση του. Δεν πρέπει ούτε κατ’ ελάχιστο να γίνει μέρος της εσωκομματικής κρίσης στη Κουμουνδούρου. Μόνο στο πλαίσιο των κοινοβουλευτικών διαδικασιών επιτρέπονται διάλογος και αντιπαράθεση.

Δεύτερον, το ζήτημα της διερεύνησής του. Οπως είπε ο Νίκος Ανδρουλάκης, επιδιώκει κοινωνικές συμμαχίες και όχι συμφωνίες κορυφής, προχωρώντας έτσι σε άνοιγμα σε όσους αποστασιοποιούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ, υπό αυτονόητους όρους και προϋποθέσεις βέβαια. Σαφές ήταν το παράδειγμα που ανέφερε στους γραμματείς των Νομαρχιακών Οργανώσεων. «…δεν σας λέω να υποδεχτείτε πίσω τον Ραγκούση, αλλά ανοίξτε τις οργανώσεις προς όλους, αρκεί να μην έχουν λοιδορήσει το ΠΑΣΟΚ».

Το τρίτο και δυσκολότερο είναι η αντιμετώπιση της ΝΔ. Πώς θα αμφισβητηθεί η ηγεμονία της; Με αρνητική ατζέντα αντιπολιτευτικού ακτιβισμού, δηλαδή με τακτική στήριξης των κοινωνικών αντιδράσεων και εκμετάλλευση της δυσαρέσκειας στην κυβερνητική πολιτική, με τη λογική του «ώριμου φρούτου», κοντολογίς, ή με θετική ατζέντα τεκμηριωμένων προγραμματικών προτάσεων που θα προσδιορίζουν μια εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.

Είναι το ζητούμενο της επόμενης περιόδου. Γιατί ο ανταγωνισμός με την κυβερνώσα ΝΔ δεν είναι το ίδιο με τον ανταγωνισμό προσπέρασης του ΣΥΡΙΖΑ. Απαιτεί πιο σύνθετες οργανωτικές και πολιτικές επιλογές, περισσότερες δυνάμεις και τεκμηριωμένες αντιπροτάσεις και ευρύτερες συμμαχίες. Το πλεονέκτημα του ΠΑΣΟΚ είναι πώς από την παράδοσή του ξέρει πώς παίζεται το παιχνίδι. Μένει να αποδείξει ότι έχει και πάλι τις δυνατότητες να το παίξει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News