Ως γνωστόν, ένας πολιτικός που καίγεται το σπίτι του, με το ένα χέρι προσπαθεί να απομακρύνει τα φλεγόμενα δοκάρια απ’ τον διάδρομο για να βγει έξω και με το άλλο σηκώνει ως τα ύψος των ματιών του την δημοσκόπηση που δείχνει αν η φωτιά τον ωφελεί ή τον βλάφτει στους ψηφοφόρους του. Όσο περισσότερο τους ακούτε να λένε διάφορα μεγαλόστομα όπως «δεν κάνουμε πολιτική με βάση τις δημοσκοπήσεις» ή «η δημοσκόπηση είναι μια φωτογραφία της στιγμής και τίποτα άλλο», τόσο λιγότερο να τους πιστεύετε. Ξέρουν τα νούμερα  κάθε μιας απ’ αυτές καλύτερα απ’ την τσέπη τους και τα γραφήματα τους πιο καλά κι απ’ τα χούγια της γυναίκας τους.

Τώρα όλοι τους, άρτι αφιχθέντες από τις διακοπές τους, είναι καθισμένοι σε μια καρέκλα και περιμένουν τις δημοσκοπήσεις του φθινοπώρου. Αλλόκοτο πράγμα οι δημοσκοπήσεις του φθινοπώρου. Είναι σαν ομαδικό ψυχογράφημα που προαναγγέλλει το μέλλον. Αυτό που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις του Σεπτέμβρη, υποτίθεται ότι φωταγωγεί την κατεύθυνση που θα έχουν οι δημοσκοπήσεις ως τον επόμενο Ιούλιο. Τουλάχιστον έτσι τις εκλαμβάνουν αυτοί που τις παραγγέλνουν και τις διαβάζουν, γι αυτό άλλωστε τρώνε τα νύχια τους όσο τις περιμένουν. 

Συνήθως, οι πρώτες φθινοπωρινές δημοσκοπήσεις σκάνε μύτη το πρώτο Σαββατοκύριακο του Σεπτέμβρη. Αυτές είναι ενδεικτικές, αλλά όχι καθοριστικές. Η εικόνα που δείχνουν είναι ημιτελής, θα συμπληρωθεί μόλις οι πολιτικοί αρχηγοί πάνε στην Εκθεση Θεσσαλονίκης και εξαγγείλουν τα προγράμματα τους ή τέλος πάντων πουν τις θέσεις τους επί της οικονομίας. Τότε έρχεται η δεύτερη φουρνιά δημοσκοπήσεων που αποτυπώνει οριστικά την φετινή τάση των λαϊκών διαθέσεων, κάτι σαν φθινοπωρινή επίδειξη μόδας που μας ενημερώνει τι θα φορεθεί την επόμενη άνοιξη.  

Τα κόμματα ξέρετε έχουν δημοσκοπικές εταιρείες που κάνουν γκάλοπ για λογαριασμό τους, αλλά κι αυτές παύουν να μετράνε μέσα στο κατακαλόκαιρο. Το «δείγμα» αλλοιώνεται, αλλάζει τόπο κατοικίας, φεύγει διακοπές ή στα χωριά του, διακατέχεται από την ραστώνη των Ιούληδων και των Αύγουστων, οπότε αυτά που απαντά δεν είναι αξιόπιστα. Πρέπει να επιστρέψει πίσω στο σπίτι του, να χωθεί στους απλήρωτους λογαριασμούς, στη μαυρίλα της δουλειάς ή της ανεργίας του, στα προβλήματα του σχολείου που πάνε τα παιδιά του και στην ανασφάλεια της γειτονιάς του, για να κατασταλάξει σε μια άποψη για την σεζόν που έρχεται. Αυτή την άποψη περιμένουν οι πολιτικοί για να δουν τι θα κάνουν, κι ας λένε πως δεν ασκούν πολιτική ανάλογα με τις δημοσκοπήσεις.

Ο Κυριάκος περιμένει να δει αν, παρά τα αφόρητα προβλήματα που διαχειρίζεται, συνεχίζει να διατηρεί το ευρύ δημοσκοπικό του προβάδισμα απ’ τον Τσίπρα. Έτσι και ξαναδεί στο ταμπλό δεκαπέντε μονάδες διαφορά, θα φωνάξει τον Σταϊκούρα, τον Χαρδαλιά και τον Δένδια και θα ανοίξουν σαμπάνιες. Αλλά και δώδεκα να ναι οι μονάδες, πάλι ευχαριστημένος θα ναι, έχει ικανό τράτο να καβατζάρει τον σκληρό χειμώνα και να μπει σε μια άνοιξη που υπόσχεται επιστροφή στην ανάπτυξη. 

Ο Τσίπρας θέλει να δει δυο πράγματα. Πρώτον αν δείχνει να ξεκολλά απ’ αυτό το χτικιασμένο 18-20%, που τον δείχνει μισό κόμμα μπροστά στο κόμμα του αντιπάλου του. Δεύτερον, ανεξάρτητα με το δικό του ποσοστό, θέλει να δει αν αρχίζει να χάνει ο Μητσοτάκης, έστω και προς τους δυσαρεστημένους ή στους αναποφάσιστους. Αν δημιουργηθεί μια τέτοια δεξαμενή δίπλα στην ΝΔ, πιστεύει πως έχει τον τρόπο να την προσεγγίσει και σιγά-σιγά να την προσεταιριστεί. Παλιά του τέχνη κόσκινο, αν και τώρα τελευταία υπάρχουν μερικοί που πιστεύουν ότι οι παλιές τέχνες δεν αποδίδουν πια στους σύγχρονους καιρούς.

Τρίτη που περιμένει τις δημοσκοπήσεις του φθινοπώρου είναι η Φώφη και σε αυτήν τελειώνει η σεμνή τελετή. Το ΚΚΕ θα δει ότι υπάρχει εκεί που υπήρχε πάντα, οι υπόλοιποι απλώς θα ρίξουν μια ματιά αν περνούν το 3% και θα πάνε σε άλλα θέματα. Η Φώφη θέλει να δει την πολιτική της «δημιουργικής αντιπολίτευσης» να επιβραβεύεται εκλογικά. Δύσκολο αλλά όχι αδύνατο, εξάλλου τα ποσοστά του ΚΙΝΑΛ είναι τέτοια που υπόκεινται στην πιθανότητα του στατιστικού λάθους, οπότε η δημιουργική δημοσκοπική λογιστική πάνω τους είναι εύκολη. 

Φυσικά, πολλοί θα ξεφυσήσουν ενοχλημένοι και θα πουν ότι με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τόπος το τελευταίο πράγμα που πρέπει να μας απασχολεί είναι οι δημοσκοπήσεις. Συμφωνώ, αλλά ακόμα κι αυτοί, πριν αρχίσουν την μουρμούρα και τις καταγγελίες, θα ρίξουν μα φευγαλέα ματιά στην πρόθεση ψήφου. Όχι ότι τους ενδιαφέρει, έτσι από απλή περιέργεια…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News