Το ερώτημα δεν αφορά το ενδεχόμενο εκλογών. Αφορά μόνο τον χρόνο διεξαγωγής τους. Θα είναι στην αρχή του καλοκαιριού ή το φθινόπωρο; Αν τώρα σας πουν ότι ο Πρωθυπουργός σκοπεύει να εξαντλήσει την τετραετία, χαμογελάστε με κατανόηση. Με την επιφύλαξη για κάποια άλλη, μεγάλη καταστροφή (πυρκαγιές, σεισμοί, πτώση μετεωρίτη), το 2021 θα είναι εκλογική χρονιά. Και λογικά ο Μητσοτάκης σκέφτεται ότι θα τη βγάλει σχετικά εύκολα, όσο μία ποδηλατάδα στην Πάρνηθα.

Στις κάλπες μας οδηγούν η πολιτική λογική αλλά και η σκοπιμότητα. Αν μη τι άλλο, όποια μέρα και αν σηκώσεις από την επόμενη χρονιά, θα βρεις ερείσματα για προσφυγή στις κάλπες. Προσχηματικά και ουσιαστικά.

Ας πούμε οι εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά, ενδεχομένως να κρύβουν λόγους για τους οποίους οφείλει να ερωτηθεί ο λαός. Είτε για να κρίνει χειρισμούς, είτε για να χορηγήσει εξουσιοδότηση για τις επόμενες κινήσεις. Ασφαλώς ο κυριότερος λόγος για να στηθούν οι κάλπες αφορά τη συζήτηση για την πορεία της χώρας μετά την πανδημία. Η κυβέρνηση θα μετατρέψει την Εκθεση Πισσαρίδη σε προγραμματικό κείμενο και θα ζητήσει την έγκριση του από το λαϊκό σώμα, στο πλαίσιο μίας συζήτησης για την Ελλάδα του 2030. Ούτως ή άλλως, θα έχουμε μπει σε κλίμα «επόμενης μέρας», η έννοια της «ανοικοδόμησης» θα μπει στην πολιτική καθομιλουμένη. Ακόμα και αν δεν υπάρχει σκοπιμότητα, όταν μία χώρα βρίσκεται σε σταυροδρόμι επιλογών, οι κυβερνώντες οφείλουν να ερωτούν τον λαό.

Όμως ακόμα και αν δεν υπήρχαν τα παραπάνω, ο Μητσοτάκης θα επιχειρούσε να τα εφεύρει. Αν θεωρεί ως δεδομένη τη διατήρηση του ηγεμονικού δημοσκοπικού προβαδίσματος που διαθέτει, τότε θα πάει σε εκλογές για να ανανεώσει τον χρόνο του στην εξουσία, να στείλει τον Τσίπρα σε αποστρατεία και, φυσικά, να απαλλάξει τη χώρα από την περιπέτεια της απλής αναλογικής. Η πολιτική λογική είναι με το μέρος του. Διότι για να χάσει την εξουσία στις διπλές εκλογές του 2021 δεν αρκεί μόνο να βυθιστεί ο ίδιος. Πρέπει να ανέβει και ο Τσίπρας στην επιφάνεια, κομίζοντας προγραμματική πρόταση. Και τα δύο δείχνουν εξαιρετικά απίθανα. Η Νέα Δημοκρατία θα επιδεικνύει ένα πρόγραμμα πιο παχύ και από τον παλιό Χρυσό Οδηγό -την Εκθεση Πισσαρίδη. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και αν ακούσει τον Σταθάκη που τους λέει ότι η διαμαρτυρία δεν οδηγεί στην εξουσία, δεν προλαβαίνει. Πιθανότατα και να μην μπορεί. Βραχυπρόθεσμα, όσο το δίλημμα παραμένει ανάμεσα στον Μητσοτάκη και στον Τσίπρα, το αποτέλεσμα θα είναι αντίστοιχο των δημοσκοπήσεων.

Από τη στιγμή, λοιπόν, που θα γίνει ο πρώτος εμβολιασμός, τα πράγματα είναι περίπου μαθηματικά προσδιορισμένα. Η κυβέρνηση θα επενδύει (ή θα καλλιεργεί) στο κλίμα της ανάταξης, θα «πουλάει» μεταρρυθμιστικά άλματα προς την ανάπτυξη και θα κάνει πολιτική με ευρωπαϊκά κονδύλια. Η αντιπολίτευση θα επενδύει στην οργή, μετρώντας νεκρούς και λουκέτα. Τα πράγματα δείχνουν προδιαγεγραμμένα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News