Να σας κάνω κοινωνούς ενός ακραίου σεναρίου; Ας πούμε ότι η σε μια στιγμή όξυνσης των ελληνοτουρκικών, οι σκοποί ενός μικρού ελληνικού κατοικημένου νησιού της παραμεθορίου «βλέπουν» μέσα στη νύχτα πενήντα φουσκωτές βάρκες να κατευθύνονται προς τις ακτές του. Οι ελληνικές μονάδες ακροβολίζονται, στήνουν τα πολυβόλα και ενημερώνουν ναυτικό και αεροπορία ότι υπάρχει πιθανή επιθετική κίνηση εναντίον εθνικού εδάφους. Κι όταν τα φουσκωτά φθάσουν σε απόσταση βολής, τότε αντιλαμβάνονται εμβρόντητοι ότι στις είκοσι μπροστινές βάρκες επιβαίνουν κάποιοι που είναι ή μοιάζουν μετανάστες και στις τριάντα που ακολουθούν επιβαίνουν κάποιοι που είναι ή μοιάζουν με κομάντος. Τι κάνουν; Αρχίζουν να πολυβολούν στον σωρό ενώ η ανθρώπινη μάζα πλησιάζει στην ακτή;

Δεν το έβγαλα το σενάριο απ’ το στομάχι μου, σας βεβαιώνω. Σε διαβαθμισμένα έγγραφα το πήρε το μάτι μου, μαζί με τη «λύση» του την οποία προφανώς δεν προτίθεμαι να σας κοινοποιήσω. Την ξέρουν την λύση οι καθ’ ύλη αρμόδιοι στα νησιά μας κι αυτό αρκεί.

Δεν αποκαλύπτω κανένα πελώριο κατασκοπευτικό μυστικό, μην ανησυχείτε. Οι Τούρκοι ξέρουν πολύ καλά ότι οι Ελληνες το ‘χουν μελετήσει αυτό το σενάριο, παρακολουθούν άλλωστε τις ασκήσεις μας με μεγαλύτερη προσοχή απ’ όσο παρακολουθούν οι δικοί μας τηλεθεατές τις «Αγριες Μέλισσες» ή το «Κόκκινο Ποτάμι».

Ξέρω επίσης την αντίδραση ορισμένων που διαβάζοντας τα παραπάνω. Θα διαρρήξουν τα ιμάτια τους για τον τρόπο που «χώνω» τους μετανάστες μέσα σε σενάρια πολέμου. Δεν το κάνω όμως εγώ, τους βεβαιώνω. Είμαι ένας απλός αγγελιαφόρος αυτού που ενδέχεται να συμβεί στην πραγματική ζωή, όταν αυτή αφεθεί στα χέρια επικίνδυνων και αδίστακτων ηγετών.

Αρκεί να ρίξετε μια ματιά στα ρεπορτάζ από τις κουρδικές περιοχές που δέχτηκαν την επίθεση του τουρκικού στρατού και θα καταλάβετε πόση σημασία δίνουν οι σεβαστοί μας γείτονες στην ανθρώπινη ζωή. Στον κυνικό μας κόσμο, αυτός που γυρίζει τα κανόνια και ρίχνει στο ψαχνό πυκνοκατοικημένων πόλεων, πιστεύετε πως έχει κανέναν ηθικό ενδοιασμό να χρησιμοποιήσει ανθρώπινες ασπίδες σε επιθετική του ενέργεια;

Θα πουν κάποιοι ότι η λεκτική εμπλοκή του Mεταναστευτικού με ζητήματα εθνικής ασφάλειας δίνει πάτημα στους ακροδεξιούς να γαυγίζουν. Ακούγοντας κάτι τέτοια ακραία σενάρια, ο μέσος Eλληνας δεν θέλει πολύ να δει στο πρόσωπο κάθε εξαθλιωμένου μετανάστη έναν σύμμαχο των Τούρκων και να τον πιάσει απ’ τον λαιμό.

Εγώ απαντώ πως αυτά είναι ανοησίες. Διαθέτουμε την στοιχειώδη λογική να ξεχωρίζουμε τα σενάρια από την πραγματικότητα και τις πιθανολογούμενες προθέσεις από τις ατσάλινες βεβαιότητες. Το χειρότερο δεν είναι να θεωρούμε το Mεταναστευτικό ως μια παράμετρο των εθνικών μας προβλημάτων και κινδύνων, αυτό είναι πταίσμα. Το χειρότερο θα ήταν να μη διδασκόμαστε από την πρόσφατη ιστορία της περιοχής μας, που λέει ότι αυτά που κάνει σήμερα ο Ερντογάν τα είχε προαναγγείλει πριν λίγο καιρό και κανείς δεν πίστευε ότι θα τα πραγματοποιήσει. Aρα, ας είμαστε έτοιμοι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News