Οι συμβολισμοί επιδιώχθηκαν από την αρχή. Η μάζωξη έγινε στο «Κάραβελ», ξενοδοχείο συνδεδεμένο με την ιστορία του ΠΑΣΟΚ. Και εκεί τελείωσαν όμως. Παρωχημένα πρόσωπα, που εν πολλοίς ευθύνονται καθώς υπηρέτησαν με συνέπεια αρκετές διαχρονικές παθογένειες και πρακτικές στη χώρα συμβάλλοντας σημαντικά να περιέλθει στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, οι 120 του βαθέος ΠΑΣΟΚ που πάνε στον ΣΥΡΙΖΑ, συγκεντρώθηκαν στο «Κάραβελ», με επίσης παρωχημένα μετωπικά σχήματα και με μια επίφαση προοδευτικού πολιτικού λόγου. Και όλα αυτά για να ακούσουν τον Αλέξη Τσίπρα να τους μιλάει παρουσία πρωταγωνιστών των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Οι 120 και ο ομιλητής επεδίωξαν, λέει, να σηματοδοτήσουν τον νέο προοδευτισμό απέναντι στην «επάρατο» Δεξιά του Μητσοτάκη. Ετσι λένε, έτσι θα ‘ναι εφ όσον έτσι πιστεύουν. Εχει όμως ενδιαφέρον να δούμε πόσο συντηρητισμό εκπέμπει αυτή τη προσπάθεια και αν έχει οποιαδήποτε σχέση με την προοδευτική παρέμβαση που έχει ανάγκη σήμερα η Ελλάδα.

«Είναι αναγκαίο να ενώσουμε τις δυνάμεις μας να πέσει η Δεξιά αλλά είναι αναγκαίο ένα σχέδιο συνεκτικό, προοδευτικό», είπε μεταξύ άλλων στην ομιλία του ο κ. Τσίπρας. Τι πιο παρωχημένο και συντηρητικό! Μετά από μια σχεδόν δεκαετία πολυεπίπεδης κρίσης το να προτείνει ο πρώην Πρωθυπουργός και να επικροτείται από τους πρώην Πασόκους, μετωπικό σχήμα για να πέσει η Δεξιά δείχνει ότι προσεγγίζουν το μέλλον με όρους παρελθόντος, σαν να πρόκειται για ένα συνδικαλιστικό παιχνίδι αμφιθεάτρου για το πώς «θα πάρουμε τη συνέλευση».

Αναμενόμενο βέβαια, για τον τέως Πρωθυπουργό. Με το σχήμα ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτικό Μέτωπο διεκδίκησε και πέτυχε την ανάληψη της εξουσίας, τον Ιανουάριο του 2015. Το ίδιο κόλπο προσπαθεί να κάνει και τώρα. Απλώς στη θέση του Λαφαζάνη, της Ζωής και των άλλων αμετανόητων αντιμνημονιακών –διότι αυτός μια χαρά μνημονιακός υπήρξε– παίρνει τους εκπροσώπους του παλαιού ΠΑΣΟΚ που λένε ότι «ξέρουν τα κόλπα».

Αναμενόμενο όμως και για τους περισσότερους των 120 αφού στους συνδικαλιστικούς θύλακες της ΠΑΣΚΕ γαλουχήθηκαν. Ασχέτως αν, όπως δείχνουν οι εκλογές σε σειρά μαζικών χώρων, τρώνε μεν τη σκόνη της ΔΑΚΕ αλλά κυρίως βλέπουν τη πλάτη και των παρατάξεων που υποστηρίζει το Κίνημα Αλλαγής. Τους ξεπερνάει καθαρά.

Οι περισσότεροι από τους 120 είναι μαθημένοι στα κόλπα και στην εσωκομματική ίντριγκα. Τώρα αναζητούν τρόπους πολιτικής επιβίωσης και το σχήμα ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία προσφέρεται. Για όσους γνωρίζουν τα πρόσωπα και τη δράση τους στο ΠΑΣΟΚ, οι περισσότεροι ήταν βραχίονες του συστήματος του Ακη Τσοχατζόπουλου ή αβανταδόροι του Γεράσιμου Αρσένη. Διαφώνησαν ανοιχτά με τον εκσυγχρονισμό του Κώστα Σημίτη, χωρίς φυσικά να απεμπολήσουν το βόλεμα. Στάθηκαν απέναντι και πολέμησαν με σθένος κάθε μεταρρύθμιση που εξήγγειλε η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου τη διετία 2010-2012.

Εύλογα, λοιπόν διερωτάται κάποιος: τι είδους προοδευτισμό θα υπηρετήσουν; Ποιο είναι το προοδευτικό σχέδιο που επαγγέλλονται ενάντια στην κυβέρνηση Μητσοτάκη; Το να μην αλλάξει τίποτα; Το να μην γίνουν πουθενά, ούτε στη Παιδεία ή στην Υγεία, μεταρρυθμίσεις για να μην ξεβολευτούν;

Και αν δεχθούμε ότι έχουν μια άλλη πολιτική πρόταση για την πρόοδο της χώρας γιατί δεν την ανακοινώνουν για να κρίνουν οι μη συντηρητικοί πολίτες; Μυστικό είναι; (Το ωραίο είναι πως ορισμένοι εξ αυτών στήριξαν τις όποιες μεταρρυθμίσεις έγιναν λόγω της κρίσης και φαίνεται να το μετάνιωσαν).

Η απάντηση στα ανωτέρω ερωτήματα είναι πρόδηλη. Δεν έχουν ούτε προοδευτική πρόταση ούτε επιθυμούν μεταρρυθμίσεις. Γι’ αυτό και τελικά είναι συντηρητικοί . Γιατί προτιμούν να διατηρηθούν οι παθογένειες παρά να εκσυγχρονιστεί η χώρα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News