Αν όλα τα virtual καλάθια που έχω γεμίσει κάνοντας online shopping, έμπαιναν το ένα δίπλα στο άλλο, θα σχημάτιζαν το Σινικό Τείχος των αποτυχημένων ή αναβληθέντων αγορών. Οπως όλοι, ψάχνω online αλλά πολύ πιο σπάνια ψωνίζω, όμως γεμίζω το καλάθι μου και δεν έχω κανέναν ενδοιασμό να βάλω μέσα ένα σωρό πράγματα, αξίας χιλιάδων ευρώ που στο τέλος δεν θα αγοράσω. Δεν ενοχλώ κανέναν, είναι άλλωστε κάτι που κάνω όταν όλοι κοιμούνται και η φύση ησυχάζει.

Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν ακόμα αυτές οι γυναίκες που κάνουν με τις ώρες κανονικό shopping, όπως κάναμε παλιά. Αν γυρίζουν από μαγαζί σε μαγαζί και ξέρουν που υπάρχουν και τρύπες με ευκαιρίες. Μήπως τελικά πρόκειται για μυθικά πρόσωπα;

Εκτός από την οικονομική κρίση στα πορτοφόλια μας, υπάρχουν πια κι άλλα εμπόδια, όπως η αφόρητη κίνηση στους δρόμους ενώ ο καθένας έχει και το προσωπικό του πακέτο δυσκολίας. Με δυο παιδιά και έναν σύζυγο για παρέα, είναι αδύνατον να ψωνίσεις. Οι αντιδράσεις τους ποικίλουν από το: «μαμά κουράστηκα», μέχρι το «έχεις τόσα ωραία ρούχα» και το «όχι, δεν σε παχαίνει, μια χαρά είναι, πάμε όμως, να φάμε γιατί πεινάσαμε»;

Το shopping online λοιπόν, είναι συγκριτικά ένας παράδεισος που αποκλείει την γκρίνια τρίτων και προσφέρει μια εμπειρία εξόχως απομονωμένη και προσωπική όσο λίγες. Είσαι εσύ και η πιστωτική σου, χωρίς κανέναν να σε παρακολουθεί και να σε περιορίζει. Ολες οι αναστολές, πηγαίνουν περίπατο, λες και τζογάρεις. Μου πάει; Είναι το στυλ μου; Το χρειάζομαι; Εχω λεφτά; Κλικάρεις γιατί είναι εύκολο και παρορμητικό. Τα ψώνια ξαναγίνονται αγχολυτικά, κανένα μαγαζί δεν είναι πολύ μακριά και δεν χρειάζεται να πληρώσεις πάρκινγκ. Γεμίζεις καλάθια και κλείνεις το laptop όταν κουραστείς. Δεν τρελάθηκα να αγοράσω σιέλ κοστούμι…

Συγχρόνως έχεις την απατηλή εντύπωση πως αυτές οι αγορές σε συμφέρουν. Μπορείς, θεωρητικώς να βρεις αυτό που ακριβώς θες, ακόμη κι αν το φτιάχνει μια βιοτεχνία στην Αρούμπα και να το επιστρέψεις πίσω στην Αρούμπα σχετικά εύκολα, όπως τουλάχιστον διαφημίζουν τα περισσότερα online καταστήματα, που ξέρουν καλά πόσο βαριόμαστε να πάμε μέχρι το ταχυδρομείο ή να πάρουμε τηλέφωνο τον κούριερ. Κάποτε, είχα παραγγείλει ένα μαγιό (ναι, μαγιό) χωρίς να το δοκιμάσω, γιατί είμαι μάλλον υπερβολικά αισιόδοξο άτομο, από μια σουηδική εταιρία που είχε την απαίτηση να τους το επιστρέψω μόνο μέσω μιας υπηρεσίας κούριερ που δεν είχε αντιπρόσωπο στην Ελλάδα. Το μαγιό, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν μου πήγαινε αλλά δεν κατάφερα ποτέ να το γυρίσω πίσω και να πάρω τα χρήματα μου. Ετσι το δέμα με το μαγιό για επιστροφή είναι ξεχασμένο από το καλοκαίρι στο τραπεζάκι που βάζουμε τα κλειδιά μας. Το πήρα κοψοχρονιά και είμαι αποφασισμένη να βγάλει με κάποιο τρόπο τα λεφτά του, απλώς δεν τον έχω βρει.

Αν το online shopping δεν είχε προβλήματα, θα είχε αντικαταστήσει πλήρως το κανονικό, όμως όσο δεν δοκιμάζεις αυτό που αγοράζεις, το ποσοστό αποτυχημένων αγορών θα παραμένει υψηλό.

Ολοι ξέρουμε τι φταίει. Το μοντέλο στην φωτογραφία είναι 22 ετών, 1,78 και ζυγίζει 50 κιλά και μάλλον στάθηκε σε μια κολακευτική πόζα που δεν θα στέκεσαι εσύ όλη μέρα. Αν και υπάρχουν οδηγοί, σε εξελιγμένα site που βρίσκουν το νούμερο των αγοραστών σε διαφορετικές μάρκες, πέφτουν έξω.

Ενας λιγότερο πολιτικά ορθός τρόπος είναι εκτός από το νούμερο που πιστεύεις πως σου κάνει, να αγοράσεις και το μεγαλύτερο και το μικρότερο, σκοπεύοντας να επιστρέψεις στη συνέχεια τα περισσότερα ή και όλα όσα παράγγειλες και να πάρεις πίσω τα χρήματά σου. Πρόκειται για τις casual returns, εμείς θα τις αποκαλούσαμε «χαλαρές επιστροφές», ένα μεγάλο πρόβλημα για τα online καταστήματα που φορτώνονται το μεταφορικό κόστος των επιστροφών.

Η τελευταία τεχνολογία που έχει επιστρατευτεί και λίγοι χρήστες χρησιμοποιούν, δίνει τη δυνατότητα να φτιάξει ο αγοραστής ένα avatar με τη φωτογραφία του και τις διαστάσεις του ώστε να δοκιμάζει τα ρούχα με τη βοήθεια του κέρσορα, όμως το σύστημα, εκτός από το να είναι εντυπωσιακό στη περιγραφή του, απέχει πολύ από το να είναι εύχρηστο, επιτυχημένο και αξιόπιστο.

Την πιθανότητα αποτυχίας των αγορών στα τυφλά, ενισχύει και η πιθανότητα να είναι κακή η ποιότητα σε πολλούς τομείς. Η περιγραφή του υφάσματος δεν λέει απολύτως τίποτα εκτός αν είσαι υφασματέμπορος. Πως θα καταλάβω αν το 100% βισκόζη είναι καλύτερο υλικό από ένα μείγμα βαμβακερού και ελαστίνης;

Το ακριβότερο, δεν είναι σίγουρα το καλύτερο και αναμφίβολα υπάρχει λόγος που κάτι είναι ιδιαίτερα φθηνό, αν υποθέσουμε όμως πως παρά τις δυσκολίες, καταφέρεις η αγορά σου να είναι επιτυχημένη, πράγμα που δεν ξέρεις μέχρι να ανοίξεις το κουτί, αυτό που μένει είναι η παραγγελία να φτάσει όταν πρέπει.

Οι ελληνικές εταιρίες κούριερ, απέχουν έτη φωτός από τις ξένες. Η κακή εταιρία, θα σου στείλει μήνυμα πως πέρασε και δεν ήσουν σπίτι ή θα καθυστερήσει με διάφορες προφάσεις ώστε να σε κάνει να πας από το υποκατάστημα της, για να παραλάβεις το δέμα σου, αν όμως έχεις πληρώσει για να έρθει στη πόρτα σου είναι προτιμότερο να μην τους κάνεις τη χάρη. Η χαρά και η μαγεία του online shopping είναι να ψωνίζεις κάτι κι αυτό, εκεί που δεν το περιμένεις, να έρχεται…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News