Η νέα πολιτική περίοδος που ξεκινά έπειτα από τις αχρείαστες διπλές εκλογές έχει μερικά παράδοξα – ναι, και άλλα παράδοξα.

Ποια είναι αυτά, πέρα από τα όσα θα πρέπει να αναμένει κανείς λόγω της αλλοπρόσαλλης σύνθεσης της Βουλής;

Το ένα και κομβικής σημασίας παράδοξο, για όσους δεν λένε να εμπεδώσουν τι ακριβώς σημαίνει «Αλέξης Τσίπρας», είναι ότι ο Αλέξης ο Τσίπρας δεν το κουνάει από τη θέση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ο κόσμος να χαλάσει.

Υπό αυτήν την έννοια, το τι θα γίνει εκεί πέρα θα πρέπει να το αναμένει κανείς με κάποιο ενδιαφέρον, επειδή θα έχει πολλά στοιχεία φαρσοκωμωδίας. Οι πικραμένοι που έμειναν εκτός Βουλής θα πάνε στα κομματικά όργανα με διαθέσεις κριτικής και γκρίνιας, οι εκλεγμένοι θα είναι άνετοι κι ωραίοι που έχουν μπροστά τους τέσσερα χρόνια (εκτός απροόπτου), κατά τη διάρκεια των οποίων απλώς θα περιφέρονται στη Βουλή κάνοντας λιγότερη ή περισσότερη φασαρία και ο Τσίπρας θα στρογγυλοκαθήσει στην καρέκλα του.

Το πιο χαριτωμένο από όλα είναι ότι θα στρογγυλοκαθήσει και θα αρχίσει να προετοιμάζεται για τις… επόμενες ήττες του. Το φθινόπωρο έχουμε δημοτικές και περιφερειακές εκλογές και του χρόνου την άνοιξη έχουμε ευρωεκλογές. Και για όσους δεν το κατάλαβαν, στην δήλωση του την προηγούμενη Κυριακή ο Τσίπρας ουσιαστικά είπε ότι έως τις ευρωεκλογές εδώ θα είναι… και βλέπουμε. Αυτό είναι το άλλο παράδοξο: Ο Τσίπρας είναι σήμερα ο παλαιότερος πολιτικός αρχηγός, το ρεκόρ για τις περισσότερες ήττες σε εκλογές είναι δικό του και μάλλον σκοπεύει να το βελτιώσει.

Εν όψει αυτών, τα ωραία έχουν ήδη ξεκινήσει. Και ένα από αυτά είναι ότι ο Νίκος Παππάς (ο μπασκετμπολίστας τον οποίο ο Τσίπρας έχει ήδη ανακοινώσει ως υποψήφιο δήμαρχο της Αθήνας), ενημέρωσε ότι δεν του πολυαρέσει η στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή θεωρεί ότι το κόμμα παραείναι τοξικό (!).

Καταλαβαίνουμε με τι προοπτικές πάει ο ΣΥΡΙΖΑ στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές.

Και αφότου ολοκληρωθούν κι αυτές, που υπό κανονικές συνθήκες θα μπορούσαν να είναι μία ευκαιρία για την αντιπολίτευση να συσπειρώσει ψήφους διαμαρτυρίας και αντίδρασης, θα πάμε για τις ευρωεκλογές.

Οι προβλέψεις στην πολιτική είναι τις περισσότερες φορές άσκοπες, παρακινδυνευμένες και τελικά άκυρες.

Όμως εν προκειμένω δεν θέλει και πολλή σκέψη για να αποφασίσει κανείς πού θα ποντάρει.

Ο Μητσοτάκης έχει όλες τις ευκαιρίες να πράξει όσα έχει εξαγγείλει ή και ακόμα περισσότερα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με Τσίπρα ή με όποιον/-α άλλον/-η, πλέει πλησίστιος για τις επόμενες ήττες του. Το ΠαΣοΚ έχει τις ευκαιρίες του να αποδείξει ότι μπορεί.

Και οι πάσης φύσεως ακραίοι της Βουλής πιθανώς να μας επιφυλάσσουν τις δυσάρεστες εκπλήξεις των επόμενων μηνών ή και ετών.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News