Αυτά ξέρει, αυτά εμπιστεύεται. Με λευκό πουκάμισο και σηκωμένα μανίκια ο Αλέξης Τσίπρας εγκαινίασε την προεκλογική περίοδο από την Ιθάκη και συνέχισε στο ίδιο μοτίβο στη Σύρο. Τα υλικά της νέας περιόδου είναι τα ίδια με τα παλιά, αυτά της εφόδου προς την εξουσία την περίοδο 2012 – 2015: παροχολογία, διχασμός και στοχοποίηση.

Αναγγέλλοντας την ιδιότυπη έξοδο στην Ιθάκη ο πρωθυπουργός δεν δίστασε να στοχοποιήσει τον Λουκά Παπαδήμο. Εναν άνθρωπο που προσέφερε τις υπηρεσίες του χωρίς αμοιβή -ως Πρωθυπουργός σε μια πολύ δύσκολη ιστορική στιγμή- και λίγο έλειψε να χάσει τη ζωή του από αδίστακτους τρομοκράτες.

Ομως στο Μαξίμου θυμούνται ότι η μεγάλη δημοσκοπική άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε επί των ημερών του, το 2012, και ολοκληρώθηκε με την υπερκέραση του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του Μαΐου της ίδιας χρονιάς, ανοίγοντας το δρόμο για την εξουσία. Ηταν το πάρτι της δαιμονοποίησης που είχε αρχίσει από τις πλατείες των αγανακτισμένων το καλοκαίρι του 2011 και το «Παπούλια προδότη» στη Θεσσαλονίκη την 28η Οκτωβρίου. Την ενέργεια αυτού του πάρτι θέλησε να ξυπνήσει ο Αλέξης Τσίπρας στην τελική προσπάθεια για να αποφύγει τη συντριβή στις επόμενες κάλπες. Θα τα καταφέρει;

Το βέβαιο είναι ότι κυβέρνηση προετοιμάζεται συστηματικά για να σώσει «οτιδήποτε αν σώζεται».

Ας δούμε τα δεδομένα:

Η έξοδος από τα μνημόνια δεν θυμίζει σε τίποτα αυτές των άλλων χωρών. Κυρίως ανακουφίστηκαν οι Ευρωπαίοι που σταματούν να μας δανείζουν αλλά θα συνεχίσουν να μας ελέγχουν με στενή επιτήρηση. Τη δύσκολη δουλειά θα κληθούν να την κάνουν οι επόμενοι, καθώς ούτε η επιστροφή στις αγορές, ούτε η άρση των capital controls επιτεύχθηκε.

«Οσο πιο δύσκολο είναι για τους επόμενους, τόσο καλύτερα για μας» θα έλεγε κανείς. Στο Μαξίμου δεν κρύβουν τις φιλοδοξίες για επιστροφή στην εξουσία το 2020 με τον ίδιο τρόπο: αποτυχία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας.

Μάλιστα, ο βαθμός δυσκολίας αυξάνεται αν η παροχολογία μετατραπεί σε αλόγιστες παροχές και αθρόες προσλήψεις στο Δημόσιο ανεβάζοντας κι άλλο τα spreads των ελληνικών ομολόγων και διαλύοντας την όποια εμπιστοσύνη χτίστηκε με τόσο κόπο και τόσους φόρους (που τους πλήρωσαν οι πολίτες) μετά το 2015.

Τα στοιχεία της εκτέλεσης του προϋπολογισμού ως το τέλος Ιουλίου δείχνουν ότι η κυβέρνηση στοχεύει σε ένα πολύ υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα και για το 2018 (ακόμη και 5%) εις βάρος βέβαια της ανάπτυξης όπως συνέβη και το 2017. Με υπερφορολόγηση και περικοπή του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ).

Με βάση αυτή τη συνταγή ετοιμάζεται για τον Δεκέμβριο ένα εντυπωσιακό πακέτο παροχών «Κυριακή χαρά – Δευτέρα λύπη» που θα καλύψει ίσως για ένα μήνα ορισμένες περικοπές στις συντάξεις. Η συνταγή είναι ίδια με την περσινή: στάχτη στα μάτια με τα δικά σας λεφτά. Αυτά που έλειψαν από την πραγματική οικονομία (από τους εξοντωτικούς φόρους και τις εισφορές) αλλά και από τις περικοπές που έκανε το ίδιο το κράτος στις δημόσιες επενδύσεις.

Και οι δύο ενέργειες συνειδητά υπονομεύουν την ανάπτυξη. Διότι όλοι γνωρίζουν ότι μόνο η ανάπτυξη μπορεί να δημιουργήσει καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας για τους ανέργους ενώ τα επιδόματα δημιουργούν μόνο εντυπώσεις για πρόσκαιρη δημοσκοπική ανάκαμψη και ψηφοθηρία.

Το νέο στοιχείο σε σύγκριση με τότε -την εποχή της εφόδου- δεν είναι μόνο η φθορά της εξουσίας και η διάψευση των προσδοκιών. Είναι ότι χρειάζονται κορόιδα. Πολλά. Πολίτες και πολιτικές δυνάμεις που θα παίξουν το ρόλο που προβλέπουν τα σχέδια του Μαξίμου. Οι μεν να πιστέψουν στις υποσχέσεις οι δε να μαζέψουν τη ζημιά μετά το πάρτι. Ιδανικά με τέτοιο τρόπο που θα αυτοπαγιδευτούν για να ξαναφέρουν στα πράγματα τον ΣΥΡΙΖΑ ήδη από το 2020. Θα ανταποκριθούν άραγε οι «ηθοποιοί» στις σεναριακές απαιτήσεις;

Το σχήμα μοιάζει έτοιμο. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορεί άνετα να πει ότι «εμείς σας βγάλαμε από τα μνημόνια και αυτοί σας ξαναβάζουν»: είναι «κολλημένοι με τα μνημόνια», όπως έγραψε αυτή τη βδομάδα η «Αυγή».

Αντε να εξηγείς ότι αν ξηλώνεις τις δεσμεύσεις δεν μπορείς να δανειστείς και ότι το περίφημο μαξιλαράκι ασφαλείας (cash buffer) είναι προγραμματισμένο να εξαντληθεί το 2020, αν όχι νωρίτερα, όσο η χώρα παραμένει εκτός αγορών. Ναι, τότε που υπάρχει το ενδεχόμενο νέων εκλογών με απλή αναλογική…

Με τούτα και με κείνα, το στοιχείο που λείπει για να δέσει το γλυκό είναι τα κορόιδα. Υπάρχουν;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News