Στα εξήντα χρόνια της ζωής μου, σκεφτείτε πόσα «τέρατα» αναλογούν! «Τέρατα» ονόμαζαν, σχεδόν μονοδιάστατα και ανέμπνευστα, οι εφημερίδες ενός «κάποτε» τους ανθρώπους που οι πράξεις τους σοκάριζαν, εξαγρίωναν την κοινωνία. Μια εποχή ενός «τότε», που όλα, ακόμα και μια ληστεία τραπέζης, σοκάριζαν, εξαγρίωναν (εκτός κι αν ήσουν ο γοητευτικός Βενάρδος). Ωστόσο, ο καθένας διατηρεί στο προσωπικό του, εσωτερικό «αρχείο» μερικά άσβηστα Τέρατα. Ο Δουρής! Ενας πατέρας που βίαζε τον γιο του. Και ο μικρός έσβησε στα χέρια του από αιμορραγία ενός ακόμα βιασμού του πα-τέ-ρα του.

Χωράει στο μυαλό; Και μόνο η σκέψη σε μολύνει, ξεσηκώνει όλο σου το σύστημα, ανεβάζει μέσα σου ένταση σε όλα… Θάνατος! Χάνεις το πολιτισμένο σου τεμάχιο γίνεσαι αγριάνθρωπος και θέλεις… Στοπ! Την επομένη της φυλάκισής του ανέλαβαν οι φυλακισμένοι δικαιοσύνη. Θυμάμαι ακόμα το βλέμμα του Τέρατος φοβισμένο. Είχαν αλλάξει πια οι όροι του παιχνιδιού. Πέθανε λιωμένος στο ξύλο. Μια ανατριχιαστική συνωμοτική σιγή είχε πέσει στην πόλη, μαζί με ένα κρυφό «ουφφφφ!». Το πολιτισμένο κομμάτι ντρέπεται το μη πολιτισμένο.

Γιατί αν πάρει η αυτοδικία τον νόμο στα χέρια της, κλάψε τη Δικαιοσύνη. Ενα άλλο έγκλημα άσβηστο για μένα είναι του Βαγγέλη Γιακουμάκη, θύμα bullying. Και της Ελένης Τοπαλούδη. Νταήδες, νταηδόπαιδα. Μακάρι να μη σπέρνει, να μην ανατρέφει, να μη μεταλαμπαδεύει γονιός τέτοιες σπορές φρίκης. Γράφω μεγάλη εισαγωγή για να χαμηλώσω τον θυμό μου. Να μπορέσω να τον κάνω λόγια, να γράψω για ένα θέμα που εξαγριώνει, ξετινάζει κάθε συναίσθημα στη συνάντησή μου με ένα ακόμα αδιανόητο. Με το πιο σκοτεινό του τερατώδους ανθρώπου. Που εκτυλίχθηκε στο «τώρα» μας.

Πρώτη καταγγελία 29 Ιανουαρίου 2021. Καταγγελία από μια ειδικευόμενη γιατρό και την επιμελήτριά της. Εναντίον ενός τραυματιοφορέα που κακοποίησε δυο παιδιά, ναρκωμένα. Ξέρω. Δεν το χωράει ο νους και όμως πρέπει. Γιατί αυτή η ιστορία έχει παραμέτρους που πρέπει να περπατήσουμε: 61 χρόνων άνθρωπος, πατέρας, πατέρας, πατέρας μωρέ. Και στο φορείο, στο κάθε φορείο που πιάνει στα χέρια του, δεν βλέπει η ματιά του το άρρωστο παιδί, αλλά το αντικείμενο του πόθου του, την κάβλα. Ξεσηκώνεται το πέος του, θέλει ικανοποίηση. Α-με-σα. Περπατήστε το, παρακαλώ. Η ιστορία έχει παραμέτρους. Μπορεί το δικό μου παιδί, το δικό σας. Η κόρη, η εγγονή. Απλώνει το χέρι του και χαϊδεύει, απολαμβάνει σεξουαλικά. Και τον θεριεύει κι άλλο, πιο πολύ, πιο πολύ. Βάζει το δάκτυλό του στο ναρκωμένο παιδί και πιέζει, διακορεύει. Στα γάντια αποτύπωμα αίματος. Το κορίτσι, η παρθενιά της, πρεμιέρα με ένα τέρας. Χωράει ο νους;

Πατέρας, 61 ετών. Οχι, προς Θεού, το σοκ της ιστορίας δεν τελειώνει εδώ. Υπάρχουν πιο σοκαριστικά. Ο τραυματιοφορέας εργάζεται στον Νοσοκομείο Παίδων τριάντα (30) χρόνια. Σημειώστε για επεξεργασία μια φράση που με συντάραξε, όσο και η ίδια η «δολοφονία»… Για μένα είναι δολοφονία! Oταν το περιστατικό ήρθε στο φως από την άξια, υπεράξια και ηρωική ειδικευόμενη γιατρό, η οποία ανέφερε στην επιμελήτρια και παρακολούθησαν στενά, ώστε να μπορέσουν να καταγγείλουν ό,τι κατήγγειλαν, δημοσιογράφοι βεβαίως έσπευσαν αναζητώντας πληροφόρηση.

Συνδικαλιστής, τον άκουσα με τα αφτιά μου στην τηλεόραση, είχε πει σε συνέντευξη «εναντίον» της δημοσιογράφου: «Αυτά κατήγγειλαν. Δεν σημαίνει ότι είναι και αληθινά. Κρατήστε και μικρό καλάθι». Για ποιο πράγμα ακριβώς να κρατήσουμε «μικρό καλάθι»; Παρακολουθώ  έκτοτε αυτή την αδιανόητη ιστορία: 29 Ιανουαρίου 2021 η καταγγελία. Φτάσαμε τέλος Μαρτίου. Ο 61χρονος τραυματιοφορέας συνελήφθη στο σπίτι του. Σε βάρος του ασκήθηκε ποινική δίωξη για αποπλάνηση ανηλίκου κατά συρροή κ.λπ.

Στο μυαλό μου χαραγμένη η φράση της συνδικαλιστικής σύμπνοιας «Κρατήστε και μικρό καλάθι». Υπάλληλος 30 χρόνια στο Νοσοκομείο Παίδων. Σκέψου πόσα παιδιά! Προχωρήστε και σε πιο βαθιά νερά… Σκέψου τι συνδικαλιστικού τύπου εθελοτυφλία! Μην και διαταράξουμε την «ενότητα». Μη και βγει προς τα έξω… Λες και δεν έχουν παιδιά… Προχώρα!.. Σκέψου τι αγώνα έδωσε και θα έχει να δώσει η ειδικευόμενη γιατρός… Τα παράλογα ως λογικά. Δυο γιατρίνες που για μένα είναι η ιερότητα της ιατρικής αυτοπροσώπως. Η ιστορία έχει πολλές παραμέτρους, αγαπητοί αναγνώστες. Εξίσου εγκληματικές. «Ποτέ, στα τόσα χρόνια δεν είχε δώσει δικαίωμα» λένε πλέον ξαφνιασμένοι. Και δεν τινάζονται στον ύπνο τους.              

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News