Οι δηλώσεις του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος υπενθύμισε σε πρόσφατη ομιλία του μια πάγια θέση του, ότι θα εγκατέλειπε δηλαδή στη μοίρα του όποιον εταίρο στο ΝΑΤΟ δεν ανταποκρινόταν στις οικονομικές του υποχρεώσεις προς τη Συμμαχία, ξεσήκωσε τη γνωστή θύελλα οργής και κατακραυγής εναντίον του.

Η αλήθεια είναι ότι η έκπληξη δεν δικαιολογείται. Ο Τραμπ είναι τόσο απροκάλυπτος, που κανείς δεν δικαιούται να αιφνιδιάζεται. Και όσο κυλάει ο χρόνος και πλησιάζουμε προς τις αμερικανικές εκλογές του προσεχούς Νοεμβρίου, αυτό που απαιτείται στον λεγόμενο «Ελεύθερο Κόσμο» (και απαιτείται επειδή λείπει), είναι ο ρεαλισμός και η προετοιμασία για παν ενδεχόμενο. Οι αφελείς και περισπούδαστες αναλύσεις και οι ηθικολογικές  αξιολογικές προσεγγίσεις, για το πόσο κακός είναι ο Τραμπ και οι ψηφοφόροι του δεν προσφέρουν απολύτως τίποτε.

Αυτό που θα όφειλε κανείς να αξιολογήσει είναι ότι, σχεδόν ταυτόχρονα με τον Τραμπ, ο καγκελάριος Ολαφ Σολτς, μιλώντας από τις εγκαταστάσεις της βιομηχανίας Rheinmetall, είπε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι η γερμανική οικονομία πρέπει να μετατραπεί σε πολεμική. «Πρέπει να στραφούμε στην παραγωγή όπλων σε μεγάλη κλίμακα» ανέφερε μεταξύ άλλων ο καγκελάριος.

Συνδυαστικά, έχουμε μια εικόνα για το πώς μπορεί να αλλάξει ο κόσμος στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον.

Μια ενδεχόμενη ή και πιθανή εκλογή του Τραμπ, ο οποίος είναι μεταξύ των άλλων φίλος με τον Πούτιν και τον Ερντογάν και δεν λογαριάζει την πολιτική ορθότητα ή την ευρωπαϊκή ελιτίστικη υπεροψία, θα σημάνει, προφανώς, μια μεγάλη πίεση σε όλα τα πεδία για την Ευρώπη. Ειδικότερα για τη Γερμανία, την οποία ο πρώην πρόεδρος είχε στριμώξει από την εποχή της Μέρκελ.

Φυσικά, και κατά τα αναμενόμενα, η επιστροφή του πρώην προέδρου θα σήμαινε πολλά και διάφορα και για την Ελλάδα, η οποία έχει αναπτύξει, ως γνωστόν, μια αναβαθμισμένη εταιρική σχέση με τις ΗΠΑ. Η σχέση αυτή είναι ενταγμένη σε ένα ΝΑΤΟΪκό πλαίσιο, οπότε καταλαβαίνει κάποιος εύκολα τι θα μπορούσε να συμβεί – και σχετικά σύντομα, αν ο Τραμπ οδηγήσει το ΝΑΤΟ σε απαξίωση και κρίση.

Αυτό που θα μπορούσε να συμβεί, όσο μάλιστα εξελίσσονται δύο πολεμικές συγκρούσεις σε μέτωπα σχετικά κοντινά στην περιοχή μας, είναι μια ριζική ανατροπή όλων όσων έως σήμερα θεωρούσαμε δεδομένα: ειρήνη, ευημερία, ανάπτυξη, προοπτική, καταστροφή του Πούτιν, ευτυχία στην Ουκρανία, κατευνασμός του Ερντογάν και ό,τι αυτά και πολλά άλλα συνεπάγονται σε άλλα πεδία, θα μπορούσαν να πάνε περίπατο.

Συνεπώς, καλό είναι να προετοιμάζεται κανείς για αναταράξεις, όπως και όσο μπορεί και στον βαθμό που έχει νόημα.

Ισως να ήταν ορθότερο ή χρησιμότερο να αρχίσει να συνειδητοποιεί κάποιος ότι η υπνοβατούσα Δύση, στην οποία, ως γνωστόν, κατ’ επιλογήν ανήκουμε, βρίσκεται σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο καμπής της πορείας της προς την πολλαπλή παρακμή.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News