631
| CreativeProtagon

O θυμός των ανεμβολίαστων

Κώστας Γιαννακίδης Κώστας Γιαννακίδης 7 Σεπτεμβρίου 2021, 21:05
|CreativeProtagon

O θυμός των ανεμβολίαστων

Κώστας Γιαννακίδης Κώστας Γιαννακίδης 7 Σεπτεμβρίου 2021, 21:05

Υπάρχει ένας διακόπτης μίσους με τον οποίο μπορώ να παίζω κάθε μέρα. Να τον γυρίζω μέχρι η βελόνα να φτάσει στα κόκκινα και να τον κατεβάζω στα χαμηλά, εκεί που η βελόνα μόλις που σπαρταράει. Αρκεί να μιλήσω στο ραδιόφωνο για τα εμβόλια, αναφερόμενος στους συμπολίτες μας που απέχουν επειδή πιστεύουν ότι θα αλλοιωθεί το DNA τους ή θα αποκτήσουν χρόνια νοσήματα. Όχι για αυτούς που «διατηρούν επιφυλάξεις», όπως λέει ο Μητσοτάκης, αλλά για εκείνους που θεωρούν ότι δύνανται να αντιπαρατεθούν, επί επιστημονικών δεδομένων, με τον Τσιόδρα και τον Φάουτσι.

Βέβαια, στην περίπτωση των εμβολίων η έννοια του «ψεκασμένου» διαστέλλεται και μπορεί να καλύψει περισσότερους από αυτούς που πιστεύουν στα τσιπάκια. Όταν ισχυρίζεται ότι με μία σου ανάρτηση μόνο μπορείς να καταρρίψεις αποτελέσματα εξειδικευμένων μελετών, τότε η σχέση σου με τη λογική επιδέχεται βάσιμη αμφισβήτηση.

Ας είναι. Υπάρχει, λοιπόν, ένα κοινό που θυμώνει βάναυσα όταν η κουβέντα φτάνει στα εμβόλια. Αυτό αποτυπώνεται και στις σχετικές έρευνες κοινής γνώμης. Οι ανεμβολίαστοι συμπολίτες δηλώνουν στη συντριπτική τους πλειοψηφία ότι η χώρα οδεύει προς λάθος κατεύθυνση, ενώ οι ίδιοι διακατέχονται από θυμό και οργή. Το αίσθημα του θυμού και της οργής ενδεχομένως να εξηγείται περισσότερα με ψυχολογικά, παρά κοινωνικά εργαλεία. Οι άνθρωποι αισθάνονται ότι υφίστανται αποκλεισμό (δεν έχουν άδικο), ενώ η αδυναμία πειστικής αιτιολόγησης της στάσης τους οδηγεί σε εκρήξεις θυμού. Λογικό και αυτό. Όταν δεν μπορείς να πείσεις με επιχειρήματα, βάζεις τις φωνές ή πετάς τη μπάλα στη σφαίρα του εξωπραγματικού.

Συχνά οι άνθρωποι που μου επιτίθενται όταν αναφέρομαι σε αυτούς από αέρος (ή προσφεύγουν ματαίως στο ΕΣΡ…) επικαλούνται την ελευθερία της άποψης, απαιτούν να γίνει σεβαστή η διαφορετικότητά τους. Το ερώτημα που τίθεται εδώ ξεκινάει από τη ΜΕΘ του Ευαγγελισμού, όπου απεβίωσε η γυναίκα που ζητούσε να τη γλιτώσουν από τη διασωλήνωση. Τι ήταν η έκκληση της; Μία διαφορετική «άποψη» που έπρεπε να γίνει σεβαστή; Μία άλλη «επιλογή» που θα έπρεπε να αποδεχτούμε οι υπόλοιποι; Το πρόβλημα εδώ βρίσκεται στην αλληλεπίδραση. Η επιλογή κάποιου να μην εμβολιαστεί επηρεάζει την πορεία της πανδημίας, είναι γνωστό αυτό. Και η επιβάρυνση του συστήματος Υγείας από τους ανεμβολίαστους περιορίζει την πρόσβαση στους υπόλοιπους που θα αναζητήσουν κλίνη για περιστατικό που δεν σχετίζεται με Covid. Συνεπώς ναι, οι εμβολιασμένοι μπορούν να εγκαλέσουν τους ανεμβολίαστους για αντικοινωνική συμπεριφορά.

Εδώ προβάλλει ένα ερώτημα για την πολιτική διάσταση της υπόθεσης. Μπορεί αυτή η συμπεριφορά να αποκτήσει πολιτικό ή, καλύτερα, κομματικό πρόσημο; Η περίπτωση του Παύλου Πολάκη έχει ενδιαφέρον.

Για να είμαστε ειλικρινείς, ο Πολάκης δεν είπε ποτέ ότι δεν σκοπεύει να εμβολιαστεί. Εξ αρχής είχε δηλώσει ότι θα εμβολιαστεί το φθινόπωρο, όπως και έπραξε. Βέβαια, αν δεν το έκανε, δεν θα μπορούσε να απασχοληθεί στον ιδιωτικό τομέα όπου και εργάζεται. Συνεπώς δεν γνωρίζουμε αν εμβολιάστηκε εκ πεποιθήσεως ή από ανάγκη. Ο δε επικοινωνιακός χειρισμός από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ελεγχόμενος αφού ο εμβολιασμός του Πολάκη κάλυψε όσα είπε ο Αλέξης Τσίπρας στη συνέντευξη του.

Προφανώς στην Κουμουνδούρου θεώρησαν ότι αξίζει να εστιάσουν στην απομάκρυνση του ανεμβολίαστου Πολάκη από τη φαρέτρα της κυβέρνησης. Τώρα όμως ο Πολάκης απέκτησε πρόβλημα. Μια ματιά στο προφίλ του στο Facebook δείχνει ότι όλοι εκείνοι που αντλούσαν δικαίωση από τον Πολάκη, τώρα έχουν θυμώσει. Και πέρα από το ανάθεμα, ορισμένοι του λένε ότι τον εγκαταλείπουν πολιτικά για τον Τράγκα και τον Πετράκο. Αυτό πρέπει να βάλει σε σκέψεις και τον Βελόπουλο, αλλά και τον Πολάκη για το κοινό στο οποίο έριχνε τη πετονιά του. Θα μπορούσε στα αλήθεια να συμβεί κάτι τέτοιο; Να συνασπιστεί ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων πίσω από τον Τράγκα και τα πρωτοσέλιδα του Χίου;

Δύσκολο να συμβεί κάτι τέτοιο. Η αρνητική στάση απέναντι στο εμβόλιο, ακόμα και για τους «ψεκασμένους», δεν αποτελεί ισχυρή συγκολλητική ουσία, ούτε υπάρχει το πολιτικό σχήμα που θα μπορούσε να υποσχεθεί κάτι επ’ αυτού. Άλλωστε όταν γίνουν οι εκλογές, το θέμα με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα έχει τελειώσει. Θα το έχει λύσει ο ιός.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...