Ηταν μια συνηθισμένη εικόνα στην ύπαιθρο της μεταπολεμικής Ελλάδας. Ο εξ Αμερικής «επιτυχημένος» συγχωριανός-μετανάστης βάζει το δεξί χέρι στην τσέπη του καλόβολου κοστουμιού του, βγάζει τη δεσμίδα με τα χαρτονομίσματα και μοιράζει χρήμα στα λεπτοκαμωμένα παιδάκια με τα κοντά σορτσάκια και τα χτυπημένα γόνατα. Λίγο πριν, αγόρευε στο καφενείο –την επικοινωνιακή αρένα της εποχής– για τη ζωή στη Δύση, την οποία και ασυναίσθητα συγκρίνει με όσα οπισθοδρομικά συμβαίνουν στην πληγωμένη μας πατρίδα. Το κοινό, δηλαδή οι γέροντες που κάθονται σχεδόν ακίνητοι, πάντα στις ίδιες θέσεις, παρακολουθεί αποσβολωμένο.

Κάπως έτσι εμφανίστηκε, αλλά εν έτει 2023, ο Στέφανος Κασσελάκης στα ελληνικά πολιτικά πράγματα. «Χώρο θέλετε; Θα σας τον βρω εγώ την επόμενη εβδομάδα» βροντοφώναξε μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες ο νέος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διάρκεια της περιβόητης επίσκεψής του στο Εργαστήριο Επαγγελματικής Εκπαίδευσης ΑμεΑ στην Καλλιθέα.

Μικρή σημασία έχει το ανεδαφικό της ψευδο-υπόσχεσης του Κασσελάκη. Αυτό που έχει σημασία είναι η γενικότερη αντίληψη του ανδρός, που μοιάζει σαν να σκέφτεται: Εχω τον τρόπο να λύσω όλα τα προβλήματα που διαχρονικά μαστίζουν τον τόπο. Διαθέτω τόσο τη θέληση όσο και την τεχνογνωσία να σας τραβήξω έξω από τον βούρκο στον οποίο, ως άλλοι ιθαγενείς, τόσα χρόνια ζείτε. Εφερα μαζί και τον σύντροφό μου, ο οποίος επίσης θυσίασε την καλή ζωή του στην άλλη όχθη του Ατλαντικού για να προσφέρει στη χώρας σας. Είμαι αυτός που θα βάλω στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας αυτούς που εδώ και δεκαετίες σας απομυζούν με τη ρεμούλα και τις μίζες τους. Σαν ένας άλλος μάγος.

Οπως τότε στο χωριό, έτσι και σήμερα στο πανελλήνιο. Ο Στέφανος Κασσελάκης το παίζει υπεράνω όλων. Δεν φέρνει μόνο νέα ήθη, έθιμα και πρότυπα. Φέρνει και καινοτομία σε όλο το φάσμα της πολιτικής. Μόνο που εμείς ακόμα δεν τη βλέπουμε. Οχι επειδή είμαστε τυφλοί, αλλά διότι εδώ και περίπου δύο μήνες, όσο δηλαδή κυριαρχεί στη δημόσια σφαίρα, ο Κασσελάκης δεν μας είπε ούτε μία καινοτόμα πρόταση.

Αντιθέτως, μάθαμε τα μύρια όσα για τον Τάιλερ, τη Φάρνι, το πιλάτες και τον «μαραθώνιο» στις Σπέτσες. Και όσο περνούν οι μέρες, αντί να φαίνεται πολιτικά μοντέρνος, όπως καθημερινά πασχίζει, τελικά αποκαλύπτεται όλο και πιο παλαιοκομματικός. Αφήστε στην άκρη την εικόνα. Αναλογιστείτε τις έως τώρα πράξεις του, όπως για παράδειγμα τον διορισμό του επιτελείου: Γιώργος Τσίπρας, Παύλος Πολάκης, Ευάγγελος Αποστολάκης. Πραγματικά, ρηξικέλευθες επιλογές.

Ριζοσπαστική και η πρώτη τηλεοπτική συνέντευξή του στην Μάρα Ζαχαρέα, η οποία ήταν ολοφάνερο ότι δεν ήθελε να τον πιέσει. Οσο γενικόλογες ήταν οι ερωτήσεις, άλλο τόσο και ακόμα περισσότερο ήταν οι απαντήσεις. Το μόνο που μάθαμε ήταν ότι θέλει να υπηρετήσει τη μικρή θητεία του στην παραμεθόριο. Ελα όμως που στη Ρω δεν λειτουργεί κέντρο νεοσυλλέκτων. Μήπως προλάβει να κατασκευάσει ένα μέχρι να μπει φαντάρος;

Υπάρχει, όμως, ακόμα μια πιο σκληρή αντίφαση. Ο Στέφανος Κασσελάκης έρχεται στην Ελλάδα για να τα αλλάξει όλα, εντασσόμενος όμως σε ένα βαθιά συντηρητικό κομματικό σύστημα γεμάτο αριστερές αναχρονιστικές αγκυλώσεις – τον ΣΥΡΙΖΑ. Και όσο περνούν οι μέρες, όλο και φαίνεται να προσπαθεί να συγκεράσει τις διάφορες τάσεις και να τα βρει με τις «προσωπικότητες» του χώρου. Μα πώς να εμπνεύσεις με αμερικανικό αέρα τον Φίλη, τον Σκουρλέτη, τον Βίτσα και τον Λάμπρου; Η κατάσταση αγγίζει τα όρια του γκροτέσκ. Και εν τέλει, αφού ο Κασσελάκης είναι ένας τόσο ικανός και τετραπέρατος ηγέτης, γιατί έμπλεξε με τον ΣΥΡΙΖΑ και δεν προχωρούσε στην ίδρυση ενός δικού του κόμματος;

Οπως ο επιτυχημένος συγχωριανός στο καφενείο ήταν πάνω από όλα πατριώτης, έτσι και ο νέος επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μην τυχόν γίνει και καμία παρεξήγηση, από αυτές που βάρυναν για χρόνια την Αριστερά. «Πατριωτική Αριστερά», αυτήν πρεσβεύει ο Στέφανος Κασσελάκης, ειδικά μετά τη σύμπλευσή του με τον έτερο πατριώτη του χώρου, τον Νίκο Παππά. Αλλωστε, ο έλληνας μετανάστης πάντα διακρίνεται από μια κάποια μεγαλύτερη νοσταλγία για την πατρίδα.

Την Τρίτη ο Κασσελάκης ταξιδεύει στην Κύπρο – ακολουθεί την πολιτική παράδοση κάθε πρωθυπουργού και νεόκοπου κομματικού ηγέτη. Θα ξεναγηθεί στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας και στα Φυλακισμένα Μνήματα. Στο πρώτο μεγάλο τεστ πατριδογνωσίας, η εικόνα θα είναι γεμάτη περισυλλογή και συναίσθημα – πρέπει άλλωστε να διορθωθεί το λεκτικό ολίσθημα περί «κρατιδίου».

Κανείς δεν διαφωνεί ότι ο Κασσελάκης εννοούσε τότε κάτι εκτός της εθνικής γραμμής στο Κυπριακό. Ολοι όμως είναι βέβαιοι ότι δεν γνωρίζει παρά τα ελάχιστα επί της ουσίας του ζητήματος. Εχει όμως αυτό ιδιαίτερη σημασία; Σημασία έχει ότι ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ βρήκε πεδίο εύφορο να αναπτυχθεί. Οπως ακριβώς και ο «επιτυχημένος» μετανάστης. Και αυτό είναι το βασικό μήνυμα που οφείλει να κατανοήσει το ελληνικό πολιτικό σύστημα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News