Πρώτο. Eβλεπα τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ να σηκώνονται  κάθε τόσο επάνω και να χειροκροτούν με μανία τον Τσίπρα που μιλούσε για τα αίτια της ήττας τους και δεν μπόρεσα να κρατήσω ένα μειδίαμα χαρμολύπη(ση)ς. Θυμήθηκα εκείνο το παλιό ανέκδοτο με τον τύπο που για να γλιτώσει από τον μανιακό που πυροβολούσε τους τραυματίες των τροχαίων ατυχημάτων, μετά το τρακάρισμα περιμάζεψε τα έντερα του από χάμω, τα ξανάβαλε όπως-όπως με τα χέρια του μέσα στην κοιλιά του και δήθεν ανέμελα αναφώνησε, «ευτυχώς που δεν πάθαμε τίποτα». 

Τι σόου χαράς και αποθέωσης ήταν αυτό; Ορθιοι όλοι, με ένα χαμόγελο ως πίσω στ’ αυτιά και με τα χέρια να χειροκροτούν ενθουσιωδώς τον Τσίπρα; Τον αρχηγό που μόλις πριν τρεις μέρες τους είχε χαρίσει την χειρότερη πανωλεθρία της ιστορίας τους; Μα αν αντιδρούν τόσο χαρούμενα σε μια καταστροφή, τι θα έκαναν άραγε αν ήταν εκείνοι οι νικητές των εκλογών; Πάντως το θέαμα τους ήταν όντως λυπητερά αστείο. 

Δεύτερο. Διάβασα ότι τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, αντί τοποθέτησης στο κυρίαρχο κομματικό όργανο, θα γράψουν τις απόψεις τους για τα αίτια της ήττας και θα τις στείλουν γραπτά. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει στα χρονικά. Οποιοδήποτε κομμουνιστικό, σοσιαλιστικό ή και αστικό κόμμα σε όπου στην υφήλιο και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, θα ντρεπόταν και να σκεφτεί κάτι τέτοιο, όχι να το κάνει. Πλην του εν Ελλάδι ΣΥΡΙΖΑ. 

Συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής διά υπομνημάτων, λοιπόν. Τέλειο, υπέροχο, βαθιά ελληνικό. Τύφλα να χει ο Δημοκρατικός Συγκεντρωτισμός των σταλινικών κομμάτων. Ο ΣΥΡΙΖΑ ανακάλυψε τον Υπομνηματικό Συγκεντρωτισμό. Και μου θύμισαν τον Ανδρέα Παπανδρέου, που όταν τον στρίμωχνε κάποιος ανεπιθύμητος και τον έπρηζε για κάποιο ζήτημα, του έλεγε. «Μμμμ, πολύ ενδιαφέρον. Στείλε μου αυτά που μου λες, σε πέντε γραμμές μ’ ένα φαξ». Και το φαξ του γραφείου της Κοκκόλα ήταν ακριβώς πάνω από το καλάθι των αχρήστων. 

Τρίτο. Αν αντιλήφθηκα ορθώς τα ξέφτια πολιτικής που αρχίζουν να ψευτοξεδιπλώνουν οι συφοριασμένοι συριζαίοι, στόχος τους είναι να αποτρέψουν την παντοδυναμία Μητσοτάκη. Προσέξτε, δεν λένε να αποτρέψουν την αυτοδυναμία Μητσοτάκη, αλλά την παντοδυναμία. Γιατί δεν μιλούν για αποτροπή της «αυτοδυναμίας» του; Μα, διότι αφενός πιστεύουν ότι ο Κυριάκος θα την πάρει την αυτοδυναμία και άρα θα (ξανα)διαψευστούν, αφετέρου διότι είναι παράλογο για ένα κόμμα να είναι και εναντίον της απλής αναλογικής (ως στρατηγικά ηττημένης) και εναντίον της ενισχυμένης. Με κάποιο σύστημα πρέπει να είναι, διάολε. 

Επίσης, τι στο καλό γίνεται όταν θεσμικά και συνταγματικά, το «αυτοδύναμο» ταυτίζεται με το «παντοδύναμο»; Διότι όποιος πρωθυπουργός έχει 151 βουλευτές, κάνει ό,τι θέλει, άρα είναι παντοδύναμος. Πονηρούληδες (παρά το vertigo) εκεί στην Κουμουνδούρου χρεώνουν στην παντοδυναμία όλα τα κακά της οικουμένης, δηλαδή αλαζονεία, αυταρχισμό, έπαρση και άλλα τρισάθλια, αλλά αφήνουν στην άκρη ασχολίαστη την ομοειδή και ομοούσια της, αυτοδυναμία. «Μη φοβηθεί πάλι ο κόσμος ότι δεν θα υπάρξει κυβέρνηση και ξαναπάει μαζικά στην κάλπη του Μητσοτάκη» σκέφτονται, οπότε πετροβολούν σκέτη την «παντοδυναμία». Κι ό,τι τσιμπήσουν…

Σε τι αδιέξοδα και σε πόσες αρλούμπες οδηγεί η βαριά ήττα…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News