Παράδειγμα πρώτο. Γνωστός μου μπήκε σε ταξί για να κάνει μια διαδρομή προς το κέντρο της Αθήνας και διαπίστωσε ότι ο ταξιτζής δεν φορούσε μάσκα. Του επισήμανε χιουμοριστικά την έλλειψη, για να εισπράξει από τον οδηγό έναν καταιγισμό συνωμοσιολογικών καταγγελιών. «Αυτά με τον κορονοϊό είναι μαλ@@ίες. Δεν υπάρχει ιός. Τα λένε οι εταιρείες και οι τηλεοράσεις για να μας φοβίσουν, να μας εμβολιάσουν με το ζόρι και να μας βάλουν στο αίμα το τσιπ». Ο γνωστός μου, φύσει πλακατζής και προβοκάτορας, άρπαξε την ευκαιρία. «Πες τα, γιατί μ’ έχουν τρελάνει. Τώρα δυο μέρες έχω ένα βηχαλάκι μαζί με μια μικρή ζαλάδα και όλοι επιμένουν να κλειστώ στο σπίτι και να πάω να κάνω τεστ».

Για του λόγου το αληθές μάλιστα, έβηξε δυο-τρεις φορές, βάζοντας τη γυμνή παλάμη του μπροστά στο στόμα. Ο ταξιτζής τον κοίταξε με σμιχτά τα φρύδια από τον καθρέφτη, δεν του ξαναμίλησε, σούφρωσε στο κάθισμα του, αλλά όταν έφτασαν στο τέλος της διαδρομής και ο πελάτης τού έδωσε πέντε ευρώ σε κέρματα, ο ατρόμητος δεν άπλωσε το χέρι να τα πάρει. «Πέταξε τα πάνω στο κάθισμα και θα τα πάρω εγώ» του είπε, χωρίς να τον κοιτάζει στα μάτια.

Παράδειγμα δεύτερο. Σε συγκεκριμένο δήμο των νοτίων προαστίων, υπάρχει εδώ και μερικά χρόνια σοβαρό πρόβλημα καταστροφών σε σχολεία. Κάποιες συμμορίες νεαρών, ανηλίκων κατά το πλείστον, μπαίνουν τα βράδια στα προαύλια των κλειστών σχολείων και σπάνε τα πάντα. Μπασκέτες, τουαλέτες, παγκάκια, εξωτερικά τζάμια αιθουσών κ.λπ. Μόνο την περσινή χρονιά, η σχολική επιτροπή του δήμου πλήρωσε 400.000 ευρώ για την αποκατάσταση ζημιών από βανδαλισμούς, που σε λίγες μέρες ξανάγιναν ρημαδιό. Η αστυνομία δηλώνει ανήμπορη να φυλάει αποτελεσματικά όλα τα σχολεία κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Απαυδισμένος ο δήμαρχος έφερε στο δημοτικό συμβούλιο μια απόφαση να τοποθετηθούν κάμερες στους προαύλιους χώρους των σχολείων, που θα ενεργοποιούνται μόνο αφού τελειώνουν τα μαθήματα και κλειδώνονται οι εσωτερικές και εξωτερικές πόρτες των σχολικών μονάδων. Αυτομάτως, οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων καθώς και κάποιες «κινήσεις πολιτών» ξεσηκώθηκαν με σύνθημα «όχι κάμερες στα σχολεία μας, όχι παρακολούθηση των παιδιών μας». Εξεδήλωσαν μάλιστα και την πρόθεσή τους να εμποδίσουν δυναμικά κάθε απόπειρα τοποθέτησης καμερών. Εξαλλος ο δήμαρχος, δήλωσε ότι στις σχολικές μονάδες των οποίων οι σύλλογοι γονέων θα εμποδίσουν το μέτρο, το κόστος αποκατάστασης βανδαλισμών θα επιμερίζεται στις οικογένειες των μαθητών, διαφορετικά θα πάει στο σύνολο των δημοτών, μέσω της αύξησης των δημοτικών φόρων. Αλλιώς δεν γίνεται, είπε.

Εκεί πια έγινε κανονική επανάσταση. Ψηφίσματα, καταγγελίες, μηνύσεις και αγωγές. Δεύτερο σύνθημά τους, «δεν θα πληρώσουμε εμείς, αυτά που είναι υποχρέωση του δήμου και του κράτους. Να προσληφθούν τώρα μόνιμοι σχολικοί φύλακες από το υπουργείο Παιδείας». Σημειωτέον ότι υπάρχουν 40 σχολικές μονάδες να φυλαχθούν, ζητούν δηλαδή την πρόσληψη άνω των 120 μονίμων δημοσίων υπαλλήλων, για να μην υπάρχουν κάμερες που θα «βλέπουν» άδεια προαύλια.

Συμπέρασμα; Τον ηλίθιο και τον ψεκασμένο βρίσκεται τρόπος να τον βάλεις στη θέση του, τον ιδεοληπτικό ποτέ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News