Μέσα στον ορυμαγδό και το ξεκατίνιασμα του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ για το αν ο πατέρας του Αλέξη Τσίπρα συνεργάστηκε με τη δικτατορία ή για το αν το εξοχικό σπίτι του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Τήνο είναι μεσοτοιχία με αυτό του  Χριστοφοράκου, προσπεράστηκε μια φράση του Παύλου Πολάκη, ο οποίος στην ομιλία του στη Βουλή είπε μεταξύ άλλων: «Μας χωρίζει άβυσσος. Είμαστε δύο κόσμοι. Είμαι επικίνδυνος για την δική σας δημοκρατία, που είχατε χρόνια και θέλετε να ξαναφέρετε. Οχι για την δημοκρατία των λαϊκών αναγκών».

Αν η συγκεκριμένη φράση είχε ειπωθεί από οποιοδήποτε άλλο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να εκληφθεί πιθανόν ως lapsus lingue. Το ότι την είπε ο κ. Πολάκης αποκτά ιδιαίτερη σημασία προκαλώντας σοβαρό προβληματισμό και ανησυχία.

Για τους εξής λόγους:

Πρώτον, γιατί αμφισβητείται το δημοκρατικό κεκτημένο της χώρας από το 1974 μέχρι σήμερα το οποίο δεν προέκυψε από παρθενογένεση αλλά είναι απότοκος πολύχρονων σκληρών προσπαθειών. Μπορεί, λοιπόν, να υπονοείτο μερικές φορές από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τώρα καθίσταται σαφές από τον κ. Πολάκη ότι σε ένα μέρος της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να είναι ανομολόγητος πόθος. Και όταν ο κ. Πολάκης δεν ανακαλείται από τον ίδιο τον κ. Τσίπρα ή, κατ’ εντολήν του, από άλλο κυβερνητικό στέλεχος ενισχύεται η πεποίθηση ότι πολλοί στον ΣΥΡΙΖΑ συμμερίζονται αυτή την αντίληψη. Διακατέχονται από την ιδεοληψία μιας άλλης –ποιας άραγε;– δημοκρατίας . Μόνο που η Δημοκρατία είναι μία και ενιαία και είτε υπάρχει και λειτουργεί χωρίς εκπτώσεις, με όλα τα δικαιώματα και τις εγγυήσεις, είτε επικρατεί κάποιο άλλο ολοκληρωτικό καθεστώς με δήθεν δημοκρατικό μανδύα. Ομως σε μια τέτοια περίπτωση θα πρόκειται για fake δημοκρατία. Για μια ολοκληρωτική δημοκρατία ανελευθερίας και ισοπέδωσης.

Δεύτερον, γιατί με τέτοιες αντιλήψεις καλλιεργείται ο διχασμός και η διαίρεση στη ελληνική κοινωνία που οδηγεί στο εκφασισμό της προς όφελος μιας Ακροδεξιάς, την οποία μάλιστα την ίδια ώρα οι του ΣΥΡΙΖΑ προβάλλουν ως σκιάχτρο! Είναι η μετεξελιγμένη βερσιόν τού «ή εμείς ή αυτοί» και του «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν», που έλεγε ο Αλέξης Τσίπρας το 2015. Επιχειρείται, με άλλα λόγια, να διαρραγεί περαιτέρω η κοινωνική συνοχή με στόχο τη διαμόρφωση νεόπτωχων κοινωνικών ομάδων που θα αναζητούν τη τύχη τους στο λαϊκισμό και τις ιδεοληψίες του ΣΥΡΙΖΑ. Εξίσωση προς τα κάτω, ισοπέδωση άξιων και ικανών ώστε να χειραγωγούνται ευκολότερα. Και ο Παύλος Πολάκης είναι ο κατάλληλος για να το εκφράσει . Αντάμα με αρκετούς βουλευτές που καταχειροκρότησαν τη συγκεκριμένη αναφορά. Θα δούμε βέβαια, αν ακολουθήσουν και άλλοι.

Τρίτον, προδίδει τη καθεστωτική νοοτροπία την οποία εμπεδώνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και εδώ, θαρρώ, είναι η ουσιώδης διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, τώρα Κίνημα Αλλαγής, που κυβέρνησαν, με τα λάθη και τις παραλείψεις τους, επιτρέποντας δυστυχώς στον κ. Τσίπρα και τους συν αυτώ να έρθουν στην εξουσία.

Τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ, παρά τις σφοδρές αντιπαραθέσεις τους, αποδέχθηκαν τις βασικές συντεταγμένες του δημοκρατικού πολιτικού συστήματος της Μεταπολίτευσης ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ τις αμφισβητεί ευθέως .

Και πώς να αντιδράσουμε στις επιδιώξεις του ΣΥΡΙΖΑ και του «πολακισμού»; Με προσήλωση στην υπεράσπιση των θεμελιωδών αρχών του κράτους Δικαίου, την απαρέγκλιτη τήρηση της συνταγματικής νομιμότητας, την εθνική συνεννόηση, την καλλιέργεια της ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον της Ελλάδας στην Ευρώπη μετά την κρίση και με ποιοτική αναβάθμιση της ίδιας της δημοκρατικής λειτουργίας. Με την αδιαπραγμάτευτη θέση ότι η δημοκρατία στην Ελλάδα είναι μία, για όλους. Χωρίς διαιρέσεις και διχασμούς.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News