Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός Παιδείας, Νίκος Φίλης, απεύθυνε κάλεσμα απ’ το βήμα της βουλής στην κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση να άρουν το εμπάργκο στον ΣΚΑΪ και την ΕΡΤ: «Θέλω ως δημοσιογράφος να εξάρω τη σημερινή αντίδραση των συναδέλφων της Καθημερινής με την εμβληματική φωτογραφία στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας και το μήνυμά τους “στη βία απαντάμε με τη δουλειά μας” και να ζητήσω τόσο από τη δική μου παράταξη όσο και από τη Ν.Δ. να ακούσουμε την προτροπή του Παντελή Μπουκάλα στο σημερινό εξαιρετικό χρονογράφημα του». (Ο Παντελής Μπουκάλας έγραψε «αυτό που θα έπρεπε να κάνουν κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση είναι να άρουν το εμπάργκο προς τον ΣΚΑΪ και την ΕΡΤ, σήμερα κιόλας για να δείξουν έμπρακτα ότι σέβονται όσα κηρύσσουν περί της ελευθερίας του Τύπου»).

Αν βγήκε κάτι καλό απ’ το τρομοκρατικό χτύπημα στον ΣΚΑΪ, μια θετική εξέλιξη ας πούμε, είναι ότι στάθηκε αφορμή για ν’ αρχίζει μια δημόσια συζήτηση για το εμπάργκο στα κανάλια. Μετά τη βόμβα, ακούγονται πιο δυνατά φωνές, όπως αυτή του Νίκου Φίλη, που αφήνουν στην άκρη τις μικροπολιτικές σκοπιμότητες και δεν διστάζουν να σταθούν απέναντι και στη δική τους παράταξη, για να εκφράσουν αυτό που περιμένει ν’ ακούσει κάθε λογικός άνθρωπος σχετικά με την απόφαση ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ να μην εμφανίζονται σε ΣΚΑΪ και ΕΡΤ, αντίστοιχα: «σταματήστε επιτέλους το εμπάργκο, δεν οδηγεί πουθενά, σοβαρευτείτε!». Αυτό περιμένεις ν’ ακούσεις, και ευτυχώς, τώρα πια το ακούς.

Κανονικά βέβαια, θα έπρεπε να το ακούμε εδώ και καιρό, και χωρίς να έχει προηγηθεί τρομοκρατικό χτύπημα. Θα έπρεπε κανονικά, να έχει ταράξει τη συνείδησή τους, όχι μια βόμβα που έσκασε στο προαύλιο ενός σταθμού, αλλά ένας προβληματισμός που θα είχε σκάσει μέσα στο μυαλό τους και θα τους είχε υποδείξει ότι τέτοιες κινήσεις δεν προσφέρουν κάτι, ούτε στους ίδιους, ούτε στους πολίτες, ούτε στη Δημοκρατία και την ελευθερία του Τύπου.

Αντιθέτως, τέτοιες κινήσεις αμβλύνουν εκείνο που υποτίθεται ότι πολεμάς, προβαίνοντας σε αυτές. Γιατί, αν υποθέσουμε ότι κάποιος σταματά να πηγαίνει σ’ ένα σταθμό γιατί θεωρεί ότι μεροληπτεί εναντίον του, τότε γιατί συνεχίζει να πηγαίνει σε άλλο σταθμό που μεροληπτεί υπέρ του; Αν σ’ ενοχλεί η μεροληψία και η μονομέρεια, πρέπει να σ’ ενοχλεί παντού και όχι μόνο εκεί που σε συμφέρει. Αλλιώς, το εμπάργκο σου φαίνεται δυο φορές ανούσιο και γελοίο.

Για να μην πω πόσο γελοίο φαίνεται το να το συνεχίζεις ακόμα και μετά από ένα τρομοκρατικό χτύπημα, κι ενώ είσαι κυβερνών κόμμα, κι ενώ σ’ έχουν καλέσει να παρευρεθείς σε πάνελ του σταθμού για να μιλήσεις για το συμβάν. Για να μη πω πόσο γελοίο φαίνεται να είσαι Υπουργός Προστασίας του Πολίτη και να λες «κανάλι του Φαλήρου», να μην τολμάς να το αποκαλέσεις με το όνομά του, όπως εύστοχα παρατηρεί η Ρέα Βιτάλη στο άρθρο της.

Ο Νίκος Φίλης έχει δίκιο λοιπόν, και μακάρι αυτή η συζήτηση που ξεκίνησε για την άρση του εμπάργκο στα κανάλια, να συνεχιστεί. Το ότι ξεκίνησε εξαιτίας μιας βόμβας είναι λυπηρό βέβαια, αλλά σημασία έχει ότι ξεκίνησε, και μακάρι να έχει ένα θετικό αποτέλεσμα. Ένα αποτέλεσμα, που θα δηλώνει: Πολιτισμό.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News