Αφότου ο Κυριάκος Μητσοτάκης δώσει τέλος στον (κάπως αχρείαστο) γρίφο της Προεδρίας της Δημοκρατίας, θα βρίσκεται στο μέσον της δεύτερης πρωθυπουργικής θητείας του.

Σε περίπτωση κατά την οποία οι επόμενες εκλογές γίνουν στην ώρα τους, η ημερομηνία διεξαγωγής τους έχει ήδη προσδιοριστεί στο Μαξίμου και είναι κάποια στιγμή τον Μάρτιο του 2027.

Η επιλογή δεν είναι τυχαία. Καθορίζεται, αφενός, από την ασφαλή πρόβλεψη ότι και πάλι θα χρειαστούν (τουλάχιστον) δύο αναμετρήσεις για να επιτευχθεί αυτοδυναμία –αν επιτευχθεί– και, αφετέρου, από το γεγονός ότι το δεύτερο εξάμηνο του ’27 η Ελλάδα θα αναλάβει την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Συνεπώς, θα πρέπει να υπάρχει κυβέρνηση και Πρωθυπουργός.

Αυτά τα χρονοδιαγράμματα διαμορφώνουν μία πραγματικότητα. Η Προεδρία της Δημοκρατίας είναι ένα πολιτικό ορόσημο της νέας περιόδου, όμως αμέσως μετά από τη λήξη της εκκρεμότητας, ο χρόνος θα αρχίσει να μετρά αντίστροφα για τις εκλογές.

Αφήνοντας κατά μέρος το ενδεχόμενο να υπάρξουν εκπλήξεις κατά την ψηφοφορία για τον/την Πρόεδρο και να διαμορφωθούν συνθήκες που θα φέρουν τις πρόωρες εκλογές στο τραπέζι, τα δύο επόμενα χρόνια είναι από πολιτικής άποψης και πολλά και λίγα.

Είναι πολλά, με την έννοια του επαρκούς διαστήματος, αν η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός έχουν αποφασίσει να προσηλωθούν στην υλοποίηση του κυβερνητικού έργου, είτε κάποιος θέλει να το ονομάσει μεταρρυθμιστικό, είτε απλώς… κυβερνητικό, επιτυγχάνοντας αποτελέσματα και πείθοντας ότι έχει επαρκές απόθεμα πολιτικού κεφαλαίου.

Την ίδια στιγμή, το διάστημα της διετίας θα είναι μάλλον σύντομο, αν η κυβέρνηση αναλωθεί σε διαχειριστικές και επικοινωνιακές προχειρότητες.

Η περίοδος που ξεκινά θα χαρακτηριστεί από ένα πλέγμα προκλήσεων για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Θα κληθεί να αποδείξει ότι είναι ικανός να επιτύχει ένα πολιτικό stop loss και αν με τον ανασχηματισμό που κάποια στιγμή θα αποφασίσει να κάνει, θα βάλει την κυβέρνηση του σε μία τροχιά η οποία θα δικαιολογεί την προσδοκία μίας τρίτης εκλογικής νίκης.

Το στοίχημα της αυτοδυναμίας θα κριθεί σε αυτήν την πορεία και τα σενάρια πιθανών ή απίθανων μετεκλογικών συνεργασιών θα επηρεάσουν με βεβαιότητα την πολιτική ατμόσφαιρα.

Δεδομένων όμως και των διεθνών συνθηκών ρευστότητας και αβεβαιότητας, το κρισιμότερο για την κυβέρνηση είναι ένα: να κατορθώσει διασφαλίσει τη σταθερότητα την οποία έχει επιτύχει και να επιβεβαιώσει ότι η χώρα πράγματι είναι προετοιμασμένη για τα ενδεχόμενα ανατροπών ή και κρίσεων.

Με λίγα λόγια, το πρώτο και κυριότερο της προσεχούς περιόδου είναι η αποτροπή οδυνηρών εμπειριών του παρελθόντος (ο νοών νοείτο). Αν αυτό διασφαλιστεί, θα πρόκειται ούτως ή άλλως για μία σημαντική παρακαταθήκη. Όλα τα άλλα βρίσκονται.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News