Aς υποθέσουμε ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης είναι ένας κακός άνθρωπος, ο οποίος δεν θέλει να πετύχει η Πρώτη Φορά Αριστερά και θέλει να επιστρέψουν το «παλιό κατεστημένο» και η «Ελλάδα των ελίτ», όπως μας είπε και ο Αλέξης Τσίπρας από την Καλαμάτα. Ας ξεχάσουμε, δηλαδή, ότι τον Ιανουάριο του 2015 καλούσε δημοσίως τους Ελληνες να ψηφίσουν το «καλό τους», τον ΣΥΡΙΖΑ και να μαυρίσουν τη ΝΔ.

Αφού το υποθέσαμε και το υιοθετήσαμε, το προσπερνούμε. Διότι δεν έχει καμία απολύτως σημασία αν ο κ. Μαρινάκης είναι μετανιωμένος Συριζαίος, νεοφώτιστος Νεοδημοκράτης ή ακόμα και Παναθηναϊκός.

Αυτό που έχει σημασία είναι τα όσα είπε στον Χατζηνικολάου. Διότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μια συζήτηση καφενείου, που η απάντηση μπορεί να είναι «τα λες επειδή ζηλεύεις» και μετά το ρίξουμε όλοι στην πρέφα. Είναι μια σαφής καταγγελία-μαρτυρία ενός δημόσιου προσώπου –ο κ. Μαρινάκης είναι εφοπλιστής, εκδότης, ιδιοκτήτης του Ολυμπιακού και δημοτικός σύμβουλος Πειραιά– για τα όσα δόλια σχεδίαζαν ο Πρωθυπουργός της χώρας και οι συνεργάτες του.

Με λίγα λόγια ο κ. Μαρινάκης περιέγραψε τους σημερινούς κυβερνώντες, κυρίως τον Νίκο Παππά και τον κ. Τσίπρα, ως κοινούς «νταραβεριτζήδες».

Είπε ότι το 2016 ο κ. Παππάς του μετέφερε επιθυμία του κ. Τσίπρα να δώσει στον Χρήστο Καλογρίτσα «υπό μορφή δανείου» 20,5 εκατ. ευρώ για να συμμετάσχει ο τελευταίος στον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες, προκειμένου να αποκτήσει κανάλι. Είπε ότι αυτό το κανάλι «το έχτιζαν μέσα στο Μαξίμου». Είπε επίσης ότι το πρωθυπουργικό περιβάλλον τού είχε ζητήσει να τοποθετήσει διευθυντές της αρεσκείας της κυβέρνησης στις εφημερίδες του ΔΟΛ και στα online Μέσα του. Είπε ότι με το που μπήκε ο Σωκράτης Κόκκαλης στο μετοχικό σχήμα του Καζίνου της Πάρνηθας ως δια μαγείας πέρασε κυβερνητική τροπολογία που ενέκρινε τη μεταφορά του στην Αθήνα.

Τι απάντησε το Μαξίμου σε όλα αυτά; Τίποτα! Το γραφείο του Πρωθυπουργού της χώρας είχε μπροστά του μια σειρά από συγκεκριμένες καταγγελίες για τη δραστηριότητα τόσο του ίδιου του Πρωθυπουργού όσο και στενού του συνεργάτη και απάντησε δημοσιεύοντας ένα «βιογραφικό» του καταγγέλλοντος και έναν λυγμό για τον τοξικό πόλεμο κατά της Αριστεράς.

Ο ίδιος δε ο κ. Τσίπρας, στην ομιλία του στην Καλαμάτα, είπε ότι οι αποκαλύψεις είναι «δήθεν ανατριχιαστικές» – και τις προσπέρασε επίσης. Ο Πρωθυπουργός, δηλαδή, της χώρας, θεωρεί «δήθεν ανατριχιαστική» μια καταγγελία-μαρτυρία ενός δημοσίου προσώπου ότι ο ίδιος προσωπικά φρόντιζε να διευκολύνει έναν φίλα προσκείμενό του εργολάβο και να τον κάνει και καναλάρχη. Δεν του κάνει καμία εντύπωση δηλαδή του κ. Τσίπρα; Το θεωρεί φυσιολογικό να λέγονται τέτοια πράγματα για τον Πρωθυπουργό της χώρας;

Αλλά ας πούμε ότι ο κ. Τσίπρας δεν μπορούσε να ρίξει το επίπεδο και έπρεπε και να κοπιάρει ξανά τον Ανδρέα με ένα κοριτσάκι στην αγκαλιά του. Ας πούμε και ότι ο κ. Παππάς είχε κάτι σοβαρότερο να κάνει από το να διαψεύσει –αν υποθέσουμε ότι το μπορούσε–, τον ισχυρισμό ότι ζήτησε από τον κ. Μαρινάκη να πληρώσει μερικές δεκάδες εκατομμύρια ώστε να φτιάξει ένας εργολάβος κανάλι ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ. Καλογρίτσας, ως επιχειρηματίας, δεν θεωρεί σκόπιμο να πει κάτι; Να διαψεύσει –εφόσον υποθέσουμε ότι μπορεί– τον κ. Μαρινάκη; Σιωπή και εδώ.

Ζούμε στη χώρα όπου ένα δημόσιο πρόσωπο κάνει μια σαφή καταγγελία διαπλοκής για μια μείζονα πολιτική ενέργεια της κυβέρνησης –ας θυμηθούμε ότι ο κ. Μαρινάκης είχε επισκεφτεί το Μαξίμου και είχε συναντηθεί με τον κ. Παππά τον Μάιο του 2016, λίγο πριν από την έναρξη της διαδικασίας για τις τηλεοπτικές άδειες και αυτό το ραντεβού είχε ανακοινωθεί επισήμως– και όλοι σε αυτήν την κυβέρνηση σφυρίζουν αδιάφορα και μιλούν για τα «στημένα».

Ισως να έχουν και δίκιο. Απλώς το «στήσιμο» ήταν αλλού και με άλλους πρωταγωνιστές…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News