Στην πολιτική η ισοπαλία είναι σπάνια. Και δεν αρέσει σε κανέναν.

Ο Γιώργος Παπανδρέου γνώριζε πολύ καλά ότι τα ενδεχόμενα για τον ίδιο, όπως και για τους αντιπάλους του στις εκλογές του ΚΙΝΑΛ, ήταν μόνο δύο: θα νικούσε ή θα έχανε. Θα νικήσει ή θα χάσει. Τρίτος δρόμος εδώ δεν υπάρχει.

Ακόμη και αν το τελευταίο διάστημα ζούσε σε ένα συννεφάκι βεβαιότητας ότι θα έβγαινε από την πρώτη Κυριακή (όπως πολλοί, και όχι μόνο υποστηρικτές του, έσπευσαν να προεξοφλήσουν όταν ανακοίνωσε την υποψηφιότητα του), η αντίδρασή του μετά το αποτέλεσμα θυμίζει μωρό που του έχουν πάρει το παιχνίδι μέσα από τα χέρια.

Και άλλοι έχασαν (ή δεν νίκησαν) αλλά δεν έκαναν έτσι.

Εδώ πάλι υπάρχουν δύο ενδεχόμενα:

Κουρτίνα Α: Ο Γιώργος Παπανδρέου έχει στρατηγική. Έχει επιλέξει αυτόν τον δρόμο συνειδητά, ακολουθεί κάποιο σχέδιο που κατέστρωσε μαζί με τους επιτελείς του, έχοντας χαρτογραφήσει όλα τα σενάρια πριν από την πρώτη Κυριακή. Κρίνει, δηλαδή, ότι έτσι θα είναι πιο αποτελεσματικός και έχει περισσότερες πιθανότητες να καλύψει τη διαφορά, το «κενό» (GAP…) από τον αντίπαλό του.

Κουρτίνα Β: Ο Γιώργος Παπανδρέου λειτουργεί με το θυμικό, αυθόρμητα, χωρίς κάποιο σχέδιο, ακούγοντας μόνο τον εαυτό του και υπακούοντας στις εντολές που του δίνει ο εγκέφαλός του. Για όσους τον γνωρίζουν αυτό είναι και το πιθανότερο σενάριο. «Ο Γιώργος έχει όραμα, θα σε βάλει να σχεδιάσεις τον δρόμο προς την υλοποίησή του, αλλά έως εκεί. Το να μπει ο ίδιος στη διαδικασία να λειτουργήσει βάσει οποιουδήποτε σχεδίου είναι απλώς έξω από τη φύση του», έλεγε ένας (τότε) «δικός του» κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του.

Στην πραγματικότητα, όμως, ό,τι και αν κρύβεται πίσω από την κουρτίνα που «κερδίζει», δεν έχει σημασία. Το ζήτημα εδώ δεν είναι ο Γιώργος, είναι το κόμμα (σόρι, «κίνημα») και αν κερδίζει ή χάνει από όλα αυτά. Γιατί εκεί που η κουβέντα, ειδικά μετά τον θάνατο της Φώφης Γεννηματά, ήταν για «το ρεύμα συμπάθειας» προς το ΚΙΝΑΛ και «την ευκαιρία να ανακάμψει», τώρα είναι για το αν ο Ανδρουλάκης μπορεί να προσφέρει ως εξωκοινοβουλευτικός και για το πώς συμπεριφέρεται ο Παπανδρέου.

«Έναν σκοπό έχει ο πολιτικός στις εκλογές: να εκλεγεί», εξηγούσε το πάλαι ποτέ ένας βετεράνος της δημοσιογραφίας, διερμηνεύοντας (και όχι δικαιολογώντας) «περίεργες» συμπεριφορές πολιτευτών της εποχής. Σε λίγες ώρες θα γνωρίζουμε αν ο Γιώργος Παπανδρέου τα καταφέρει ή, απλώς, θα έχει σκορπίσει και τα τελευταία «ασημικά» της κληρονομιάς του. Ισοπαλία δεν προβλέπεται._

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News